Οι έφοδοι της ισπανικής εθνοφυλακής στα κτίρια της καταλανικής διοίκησης, οι συλλήψεις ανώτερων Καταλανών αξιωματούχων και οι κατασχέσεις ψηφοδελτίων θεωρούνται από τη Μαδρίτη απαραίτητα βήματα για την επιστροφή της Καταλωνίας στη συνταγματική νομιμότητα. Για τους Καταλανούς, τα γεγονότα της Τετάρτης ερμηνεύθηκαν ως βαθύτατα εχθρικές ενέργειες, τροφοδοτώντας το αποσχιστικό κίνημα και σπρώχνοντας όλο και περισσότερους αμφιταλαντευόμενους να πάρουν θέση.

Η ολόπλευρη κινητοποίηση του ισπανικού κρατικού μηχανισμού, προκειμένου να σταματήσει το δημοψήφισμα της 1ης Οκτωβρίου, έχει αποδώσει πρακτικά αποτελέσματα. Παρότι τα καταλανικά μέσα ενημέρωσης εξακολουθούν να προβάλλουν τα (απαγορευμένα) σποτ που καλούν στις κάλπες και παρά τις υπερήφανες δηλώσεις Καταλανών αξιωματούχων ότι η ψηφοφορία θα διεξαχθεί, η πραγματικότητα είναι ότι χωρίς ψηφοδέλτια, χωρίς καταλόγους εκλογικών αντιπροσώπων, χωρίς κάλπες (όλα κατασχέθηκαν), χωρίς οργανωτικά στελέχη (συνελήφθησαν) και χωρίς χρήματα (το ισπανικό υπουργείο Οικονομικών πήρε τον έλεγχο του προϋπολογισμού της Καταλωνίας) είναι απορίας άξιον τι είδους δημοψήφισμα θα οργανωθεί.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο Ραχόι «ξεμπέρδεψε» με τους Καταλανούς, μάλλον το αντίθετο, όπως μαρτυρά το πάθος του πλήθους που βγήκε και παραμένει στους δρόμους της Βαρκελώνης μετά τις εφόδους και τις συλλήψεις. Το βαρύ χέρι της Μαδρίτης, με την επέμβαση της ιδρυθείσας από τον Φράνκο, μισητής στην Καταλωνία, εθνοφυλακής, έχει γκρεμίσει γέφυρες ωθώντας την κατάσταση σε πρωτοφανή όξυνση, με ορατό κίνδυνο να αναζωπυρωθούν οι αποσχιστικές τάσεις και στη Χώρα των Βάσκων. Ούτε σημαίνει τίποτα το γεγονός ότι όλες οι πλευρές τονίζουν την ανάγκη συνομιλιών. Οταν ο επικεφαλής της καταλανικής κυβέρνησης Κάρλες Πουτζδεμόν ζητεί διάλογο, εννοεί διάλογο για τους αμοιβαία συμφωνημένους όρους ενός εγκεκριμένου από την κεντρική κυβέρνηση δημοψηφίσματος που θα κρίνει την τύχη της Καταλωνίας, όπως έγινε προ διετίας στη Σκωτία.

Είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί κανείς τον Ραχόι να δέχεται κάτι τέτοιο ή τον Πουτζδεμόν να κάνει πίσω. Ισως γι’ αυτό η εφημερίδα «Ελ Παΐς» υποστήριξε ότι η λύση θα περάσει μέσα από την αντικατάσταση του πολιτικού προσωπικού.