Αντίθετα με όσα έλεγαν πολλοί αξιωματούχοι από την Τρίτη, οι μεξικανικές αρχές διέψευσαν μετά το μεσημέρι της Πέμπτης ότι υπάρχει ακόμα ένα μικρό κορίτσι ζωντανό μέσα στα συντρίμμια του ιδιωτικού σχολείου που κατέρρευσε, οι προσπάθειες για τη διάσωση του οποίου έκαναν τη χώρα να κρατάει την ανάσα της κι απασχόλησαν τα μέσα ενημέρωσης όλου του κόσμου.

«Είμαστε απόλυτα βέβαιοι ότι όλα τα παιδιά είναι είτε δυστυχώς νεκρά, είτε στο νοσοκομείο, ή στα σπίτια τους», δήλωσε σε μεξικανικό τηλεοπτικό δίκτυο ο Άνχελ Σαρμιέντο, ανώτατο στέλεχος του σώματος Πεζοναυτών του Μεξικού, πρόσθεσε ωστόσο ότι πιθανόν υπάρχει ένας ενήλικος ακόμη παγιδευμένος κάτω από τα χαλάσματα του σχολείου.

Έπειτα από 48 ώρες και πλέον, μέλη σωστικών συνεργείων και εθελοντές συνέχιζαν χωρίς διακοπή την έρευνα στο ιδιωτικό σχολείο, όπου περίπου είκοσι μαθητές και μαθήτριες επτά ως δεκατριών ετών και τουλάχιστον έξι ενήλικοι έχασαν τη ζωή τους όταν το κτίριο κατέρρευσε.

Όπως και σε άλλες περιοχές που επλήγησαν από τον σεισμό, οι εθελοντές και τα μέλη των σωστικών συνεργείων άρχιζαν να δείχνουν σημάδια εξάντλησης.

Με βάση μια νέα καταμέτρηση, η οποία λαμβάνει υπόψη τους αριθμούς που έχουν δημοσιοποιήσει οι τοπικές και οι εθνικές αρχές, οι νεκροί είναι 137 στην Πόλη του Μεξικού, 73 στην Πολιτεία Μορέλος, 43 στην Πολιτεία Πουέμπλα, 13 στην Πολιτεία του Μεξικού, πέντε στην Πολιτεία Γκερέρο και ένας στην Οαχάκα, δηλαδή 272 συνολικά. Ένας υπήκοος της Ταϊβάν, μια υπήκοος του Παναμά κι ένας υπήκοος της Ισπανίας είναι ανάμεσα στους νεκρούς, σύμφωνα με τις αρχές των χωρών τους αντιστοίχως.

Στην μεξικανική πρωτεύουσα, στη συνοικία Ρόμα, η οποία επλήγη ιδιαίτερα από τον σεισμό, τα μέλη των σωστικών συνεργείων επίσης συνέχιζαν την κούρσα με τον χρόνο για να βρουν επιζώντες στα συντρίμμια αυτού που ήταν ένα κτίριο επτά ορόφων, όπου εργάζονταν περίπου 70 υπάλληλοι. 28 άνθρωποι ανασύρθηκαν ζωντανοί από εκεί, δήλωσε ένας από τους επικεφαλής της επιχείρησης διάσωσης, αλλά αρνήθηκε να πει πόσοι θεωρεί πως είναι ακόμη παγιδευμένοι.

Ο Αρμάντο Αλμπαράν, 49 ετών, είπε πως ελπίζει ακόμα να ξαναδεί ζωντανή την ανιψιά του, την 30χρονη Καρίνα. «Υπάρχουν ενδείξεις που μας οδηγούν να σκεφτόμαστε ότι είναι ακόμα άνθρωποι (ζωντανοί) εκεί μέσα», είπε.

Η Πόλα Δίας, μέλος της παγκοσμίου φήμης μονάδας «Τόπος» («Τυφλοπόντικες»)-ενός εξειδικευμένου σώματος που ιδρύθηκε στο Μεξικό μετά το σεισμό του 1985, στον οποίο 10.000 πολίτες είχαν χάσει τη ζωή τους, για να ανασύρει επιζώντες από κτίρια που έχουν καταρρεύσει- κάλεσε τις αρχές να δείξουν «ευελιξία».

«Έπειτα από 72 ώρες, οι επιχειρήσεις διάσωσης διακόπτονται και αρχίζει η κατεδάφιση (...) Θα ήθελα να ζητήσω αυτό να μη γίνει τόσο απαρέγκλιτα (...) να σκεφτούμε όχι μόνο αυτούς που είναι παγιδευμένοι μέσα αλλά κι αυτούς που αγωνιούν απέξω», είπε η 53χρονη.

Η φήμη ότι θα σταλούν πολύ σύντομα μπουλντόζες και βαριά μηχανήματα για να αρχίσουν να απομακρύνουν τα συντρίμμια προκάλεσαν εκδηλώσεις οργής από πολλούς, αναγκάζοντας τις αρχές να αντιδράσουν. «Δεν είμαστε ακόμη στη φάση που θα χρησιμοποιήσουμε εκσκαφείς στα κτίρια που έχουν καταρρεύσει», ανέφερε μέσω Twitter ο επικεφαλής της Πολιτικής Προστασίας Λουίς Φελίπε δε λα Πουέντε.

Περίπου σαράντα κτίρια κατέρρευσαν στην πρωτεύουσα, μια μεγαλούπολη 20 εκατομμυρίων κατοίκων, διευκρίνισε ο δήμαρχός της Μιγκέλ Άνχελ Μανσέρα.

Το κύμα αλληλεγγύης των πολιτών μετά το σεισμό ήταν τέτοιο που τα σωστικά συνεργεία και τα ΜΜΕ κάλεσαν τον πληθυσμό να μη στέλνει πλέον άλλα τρόφιμα που μπορεί να χαλάσουν. Καταρτίστηκαν λίστες από τα σωστικά συνεργεία για τα υλικά και τους εθελοντές που χρειάζονται, που ήδη βρίσκονται στη διαδικασία διαλογής.

Ο σεισμός της Τρίτης σημειώθηκε ακριβώς 32 χρόνια έπειτα από εκείνον του 1985, το τραύμα από τον οποίο ακόμα σήμερα δεν έχει επουλωθεί στο Μεξικό.

Προς έκπληξη πολλών, η αντισεισμική τεχνολογία απέτυχε την Τρίτη: ο ηχητικός συναγερμός που ακούγεται στην πρωτεύουσα σε περίπτωση ισχυρών σεισμικών δονήσεων είτε δεν λειτούργησε, είτε ακούστηκε όταν ήταν πια πολύ αργά. Κατά ειδικούς, αυτό μάλλον οφείλεται στο σημείο του επίκεντρου: ο σεισμός έγινε στο κεντρικό Μεξικό, μακριά από την κύρια ζώνη κινδύνου, τον Ειρηνικό Ωκεανό, όπου έχουν τοποθετηθεί περίπου εκατό υποθαλάσσιοι αισθητήρες κατά μήκος των ακτών.

Επίσης οι εκτεταμένες ζημιές σε πολλά κτίρια, κάποια συγκριτικά καινούργια, εγείρουν ερωτήματα για την τήρηση του κώδικα για την αντισεισμική προστασία των κτιρίων, που θεωρητικά έγινε πολύ πιο αυστηρός μετά τον καταστροφικό σεισμό του ’85.

Ορισμένοι κάτοικοι και εθελοντές εξάλλου κατήγγειλαν ότι οι υπηρεσίες άμεσης βοήθειας και ο στρατός καθυστέρησαν να φθάσουν στις πιο φτωχές συνοικίες της πρωτεύουσας, δίνοντας προφανώς την προτεραιότητα στις πλουσιότερες.