Περισσότερο από δύσκολο είναι το έργο όποιου θελήσει να βρει χειρότερη εικόνα της σημερινής κυβερνώσας πλειοψηφίας στη Βουλή από εκείνη που εκπέμπει αυτές τις ημέρες, με αφορμή την επεξεργασία του ασφαλιστικού-φορολογικού νομοσχεδίου. Κατά την πρώτη συνεδρίαση των Επιτροπών Κοινωνικών και Οικονομικών Υποθέσεων, μόνο τρεις (οι Ν. Συρμαλένιος, Νεκτ. Σαντορινιός και Γ. Δημαράς) εκ των συνολικά 58 βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θέλησαν με ομιλίες τους να υποστηρίξουν τη συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία. Κάτι το οποίο, ως αναμενόμενο, ήρθε –στο μέτρο που του αναλογεί– να δώσει «τροφή» σε όσους πιθανολογούν αποστασιοποιήσεις κατά την ψηφοφορία, όταν το νομοσχέδιο έρθει προς έγκριση στην Ολομέλεια – πιθανότατα την εβδομάδα μετά την Κυριακή του Θωμά. 

Η σιωπή όλων των υπολοίπων, όπως είναι φυσικό, κάθε άλλο παρά περνάει απαρατήρητη. Στους διαδρόμους του Κοινοβουλίου, δύο είναι οι εξηγήσεις-ερμηνείες αυτής της ιδιότυπης «αποχής»: αφενός ότι είναι πολλοί όσοι δεν συμφωνούν με κρίσιμες διατάξεις του σχεδίου νόμου, αφετέρου πως αρκετοί έχουν ιδεολογικό-πολιτικό πρόβλημα με τον κεντρικό εισηγητή εκ μέρους της κυβέρνησης, τον υπουργό Εργασίας Γ. Κατρούγκαλο. Μια τρίτη εκδοχή, ότι δηλαδή «τέτοιες ημέρες που είναι, ουκ ολίγοι επέλεξαν να αρχίσουν πρόωρα τις πασχαλινές διακοπές τους», δεν φαίνεται να ανταποκρίνεται και τόσο στην πραγματικότητα, καθώς εκ των τριών προαναφερθέντων ομιλητών, οι δύο είναι από επαρχία (Κυκλάδες και Δωδεκάνησα). Συνεπώς, δεν υπάρχει «τέτοιο άλλοθι» για τη μαζική απροθυμία-απουσία. Σημειώνεται πως όχι απλώς δεν θέλησαν να λάβουν τον λόγο, αλλά και ότι οι περισσότεροι απουσίαζαν κιόλας από την αίθουσα. Μπροστά σε αυτή την εικόνα, στην επτάωρη συνεδρίαση μόνον οι δύο εξ υποχρεώσεως υποστηρικτές του νομοθετήματος το υπερασπίστηκαν «ενθέρμως»: ο επισπεύδων υπουργός και ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Μπάρκας. 

Αμφότεροι είχαν στις ομιλίες τους διπλή τακτική: από τη μια ήταν η καταγγελία όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων και από την άλλη η συνεχής επανάληψη όρων που, όπως επισημάνθηκε από βουλευτές της αντιπολίτευσης, περισσότερο έμοιαζαν με συνθήματα παρά με επιχειρήματα. Σημειώνεται ότι ο κ. Κατρούγκαλος στις δύο ομιλίες του ανέφερε τους όρους «δικαιοσύνη» επτά φορές, «ισονομία» οκτώ, «κοινωνική προστασία» δέκα φορές, ενώ άλλες επτά μίλησε για «φτώχεια» και «αδυνάμους», στο πλαίσιο της σαφέστατης προσπάθειάς του να καταδείξει ότι οι προωθούμενες ρυθμίσεις είναι προς όφελος των ασθενεστέρων στρωμάτων της κοινωνίας και της συντριπτικής πλειονότητας εργαζομένων και συνταξιούχων. Με τον ισχυρισμό αυτό, ωστόσο, δεν συμφώνησε ούτε ένας από τους περισσότερους εκ των 20 κοινωνικών φορέων που την επομένη ημέρα προσκλήθηκαν στο Κοινοβούλιο για να τοποθετηθούν επί των διατάξεων. Αξιοσημείωτο είναι, επίσης, ότι τόσο ο κ. Κατρούγκαλος όσο και οι ελάχιστοι ομιλητές εκ μέρους της δικομματικής πλειοψηφίας αναφέρθηκαν αρκετές φορές στους «περιορισμούς» που θέτουν τα μνημόνια στην κυβέρνηση. 

Το εάν η επιχειρηματολογία αυτή ή και η πιθανή δραστηριοποίηση του κομματικού μηχανισμού τα επόμενα 24ωρα θα «επιστρατεύσουν» και άλλους βουλευτές, ιδιαίτερα από τον ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να αντιστραφεί η αρνητική εικόνα της μόλις 153μελούς πλειοψηφίας, θα φανεί άμεσα: στις επόμενες συνεδριάσεις των επιτροπών (5/5 και 6/5) και αμέσως μετά στην Ολομέλεια. Ολα φαίνεται πως θα εξαρτηθούν και από την εξέλιξη που θα έχει η καταγραφόμενη εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς, όσον αφορά την αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος. Στο περιθώριο και στον αντίποδα όλων αυτών, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να επιδεικνύουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον και διάθεση στο να προσπαθούν να επιλύουν, μέσω τροπολογιών, υποθέσεις όπως η μισθοδοσία ομάδων εργαζομένων σε υπηρεσίες καθαριότητας, ο ακριβής χρόνος συνταξιοδότησης των εκπαιδευτικών ή και η «αθωωτική» για τους πρωταγωνιστές τους ρύθμιση παλαιότερων υποθέσεων διαχείρισης κονδυλίων, που ύστερα από ελέγχους είχαν χαρακτηριστεί σκανδαλώδης.