Ο ΟΦΗ έχει περάσει δύσκολα χρόνια και η φετινή χρονιά, που τον βρήκε να αγωνίζεται στην Γ΄Εθνική, ήταν ομολογουμένως μια από τις πιο δύσκολες της ιστορίας του. Οι φίλοι όμως της μεγαλύτερης ομάδας της Κρήτης δεν το έβαλαν κάτω και παρέμειναν κοντά της στηρίζοντας την ώστε να ξεκολλήσουν μαζί το… κάρο από τη λάσπη και τα κατάφεραν. 

Η τρέλα, λοιπόν, ενός γνήσιου ΟΦΗτζή τον οδήγησε να φτιάξει μια μικρογραφία του Γεντί Κουλέ και σας το παρουσιάζει το sport-fm.gr 

Ο 23χρονος, Ραφαήλ Μίγκλης, γεννημένος και μεγαλωμένος στο Ηράκλειο της Κρήτης, αποφάσισε μαζί με τον πατέρα του, τον κ. Κώστα να φτιάξει ένα πιστό αντίγραφο του «Θεόδωρος Βαρδινογιάννης» για να εκφράσει το πάθος του για τον «Όμιλο». 

Πόσα χρόνια παρακολουθείς τον ΟΦΗ και πότε πήγες για πρώτη φορά στο Γεντί Κουλέ; 

«Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, ο ίδιος ο πατέρας μου που ήταν φίλος της ομάδας και έπαιζε και στον ερασιτέχνη, με έμαθε να είμαι ΟΦΗ. Σίγουρα έπαιξε ρόλο και το ότι το πατρικό του ήταν πίσω ακριβώς από το γήπεδο. Την πρώτη φορά ήμουν περίπου 5-6, το 1999 σε ένα παιχνίδι που γινόταν προς τιμή του Ευγένιου Γκέραλντ. Θυμάμαι να είμαστε στη θύρα 5 του γηπέδου και δίπλα να βρίσκεται η «4» με τους οργανωμένους οπαδούς της ομάδας να δημιουργούνε μια καυτή ατμόσφαιρα και χιλιάδες χαρτάκια να ανεμίζουν στον αέρα». 

Η ιδέα του να φτιάξεις μια μικρογραφία του γηπέδου πως ήρθε; 

«Η αλήθεια είναι ότι είχα δει διάφορα τρισδιάστατα παζλ γηπέδων στο ίντερνετ όπως για παράδειγμα ένα του Όλντ Τράφορντ και ζήλευα. Ήθελα να έχω και εγώ κάτι αντίστοιχο, ένα τέτοιο στολίδι στο σπίτι μου άλλα όχι ξένης ομάδας. Ήθελα το Γεντί Κουλέ. Ο πατέρας μου έχει μια ιδέα επειδή ασχολείται με μοντέλα καραβιών και συζητώντας το μαζί του, τον έψησα να με βοηθήσει να το φτιάξουμε». 

Τι χρειάστηκε για να φτιαχτεί και πόσο καιρό σας πήρε για να το ολοκληρώσετε; 

«Το δύσκολο ήταν να ξεκινήσουμε , έπεισα τον πατέρα μου και το περίπου δυο μήνες μετά το ολοκληρώσαμε . Χρειάστηκαν αρκετές ώρες δουλειάς και λεπτής δουλειάς γιατί όλα ήταν μικρά κομμάτια δύσκολα στο χειρισμό. Ο πατέρας μου ήταν εκείνος που ίσως έχει το μεγαλύτερο μερίδιο της κατασκευής γιατί τα πάντα έγιναν υπό την καθοδήγησή του. Το γήπεδο φτιάχτηκε από λεπτά ξυλαράκια στο 90%. Βέβαια προσπαθήσαμε να το φτιάξουμε όπως μια κανονική οικοδομή με κολώνες καλούπι και ένα- ένα ξυλαράκι για κάθε σκαλοπάτι της κερκίδας. Από υλικά χρησιμοποιήσαμε αρκετά τη φαντασία μας… Για παράδειγμα οι πυλώνες είναι καλαμάκια για παπαγάλους! Τα σκέπαστρα με χαρτόνι όπως και τα καρεκλάκια που είναι περίπου 700 και κόπηκαν ένα – ένα στο χέρι με τη βοήθεια φυσικά της παρέας μου! Βλέπεις στην αρχή ήμασταν εγώ και ο πατέρας μου αλλά λέγοντας στους φίλους μου τι φτιάχνουμε θέλανε και εκείνοι να συμμετέχουν. Θέλουμε βέβαια να βάλουμε και φωτισμό σε λίγο καιρό». 

Έχεις σκεφτεί να το αποχωριστείς αν σου το ζητήσει η ομάδα για να το βάλει στο μουσείο της; 

«(Γέλια) Η αλήθεια είναι ότι θα είναι δύσκολο γιατί έχει πλέον μεγάλη συναισθηματική αξία αλλά αν θέλει η ΠΑΕ μπορούμε να φτιάξουμε ένα ακόμα… Θα ήταν τιμή κάτι τέτοιο και για εμένα αλλά και για τον πατέρα μου». 

Για την πορεία του ΟΦΗ και την προσπάθεια που κάνει η ομάδα να επιστρέψει στα σαλόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου. 

«Εγώ λόγω ηλικίας δεν έχω ζήσει τις μεγάλες στιγμές στην ιστορία του ΟΦΗ. Περισσότερες είναι η πίκρες που έχω από την ομάδα παρά οι χαρές. Όμως πάντα στήριζα τον ΟΦΗ και εγώ και η οικογένειά μου γιατί… είμαστε ΟΦΗ! Εύχομαι να επιστρέψουμε και πάλι στη Superleague και να ξαναζήσουμε τις ένδοξες μέρες του παρελθόντος. Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ανάγκη από ομάδες ιστορικές της επαρχίας όπως ο ΟΦΗ αλλά και η Λάρισα, που είχα την τύχη να τη ζήσω ως φοιτητής εκεί. Τέτοιες ομάδες με τόσο μεγάλη ιστορία αλλά και κόσμο θα δώσουν άλλο χρώμα στο πρωτάθλημα της χώρας.» 

sport-fm.gr