Η ζωή έχει μια γλυκόπικρη γεύση. Μια σύνθεση αντιφατικών βιωμάτων. Μια συνεχή εναλλαγή εσωτερικών τοπίων. Δεν είναι μαύρη μα ούτε άσπρη. Ούτε καλή ούτε κακή. Μια βαθιά σύνθεση χρωμάτων είναι, που πότε σκοτεινιάζουν και πότε φωτίζουν τον ορίζοντά μας. Όπως  διαβάζουμε στο βιβλίο του π. Χαράλαμπου Παπαδόπουλου "Όλα είναι δρόμος".

Η σημερινή έκκληση των γονιών του μικρού Παναγιώτη Τσολάνα για λίγη ανθρωπιά απέναντι σ' ένα μικρό παιδί - το παιδί τους - που ανεβαίνει ένα δύσκολο Γολγοθά, με συγκλόνισε. 

Ο μικρός  πάσχει από νευροβλάστωμα 4ου σταδίου.

Η κραυγή των γονιών στον Πρωθυπουργό της χώρας -κο Τσίπρα- και σε όλους εμάς για να σωθεί το παιδί τους, ο μικρός Παναγιώτης - γροθιά στο στομάχι- έγινε.  Ας γίνουμε μια αλυσίδα αγάπης και αποφασιστικότητας για να σωθεί ο μικρός άγγελος. Για να επανέλθει στην αγκαλιά της Ζωής με χαμόγελα και δημιουργία!

 Γιατί όταν ένα παιδί υποφέρει, ο Θεός κλαίει στη Γη.

Εύα Καπελλάκη – Κοντού [Εκπαιδευτικός και αρθρογράφος Lettere Classiche dell’ Universita’ degli studi di Napoli “Federico II”].