Γράφει ο Ανδρέας Τσιλογιάννης

Γαμπρός και νύφη δεν περίμεναν, όταν έδιναν τους όρκους αιώνιας αγάπης ενώπιον του Θεού πως ο γάμος τους δεν θα ολοκληρωνόταν ποτέ.

Κατά την διάρκεια του γλεντιού, ο πατέρας του γαμπρού Νikola Gardovic, πυροβολείται πισώπλατα και δολοφονείται από τον Βόσνιο - μουσουλμάνο Ramiz Delalić ενώ τραυματίζεται και ο ιερέας του μυστηρίου Radenko Mitrovic.

Ο γάμος του Milan Gardovic και της Dijana Tambur καταλήγει σε κηδεία όχι μόνο του πατέρα του γαμπρού αλλά και ολόκληρης της πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβίας. 

Τις επόμενες μέρες του γάμου, τον οποίο  οι Βόσνιοι - μουσουλμάνοι μετατρέπουν σε κηδεία εξαιτίας του φονικού, στους δρόμους της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης στήνονται  οδοφράγματα πολέμου.

Ο πόλεμος, ο εμφύλιος της Βοσνίας, είναι γεγονός, σηματοδοτεί και επίσημα την διάλυση της «Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής  Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας».

Το ζεύγος Gardovic,όταν αποφάσιζε πως θα ενωθεί με τα δεσμά του γάμου την 1η  Μαρτίου του 1992, δεν περίμενε, ποιος άλλωστε θα περίμενε, πως μετά από τους όρκους αιώνιας αγάπης ενώπιον του Θεού, στην εκκλησία της Μεταμορφώσεως, στα περίχωρα του Σεράγεβο, το γλέντι του γάμου δεν θα ολοκληρωνόταν ποτέ, με τον γάμο να μεταμορφωνόταν σε κηδεία στην οποία θα έχαναν για πάντα όχι μόνο τον πατέρα του γαμπρού αλλά και την μέχρι τότε πατρίδα τους.

Σήμερα, ο Milan Gardovic και η Dijana Tambur  δεν μένουν στην Βοσνία & Ερζεγοβίνη, έχουν εγκαταλείψει το Σεράγεβο, έφυγαν από την πατρίδα τους αμέσως μετά την δολοφονία του Νikola Gardovic και ζουν στην ειρηνική μεν Σκανδιναβική χερσόνησο, αλλά πιο κρύα από τα πολύπαθα, όμως ζεστά, σε σχέση με τις Σκανδιναβικές χώρες, Βαλκάνια. 

Ο γάμος των «Gardovic», δεν έμεινε μόνο στην ιστορία του  σερβικού - σερβοβόσνιου λαού, καθώς ήταν ο γάμος που έδωσε την αφορμή ώστε να τελειώσει ουσιαστικά η Γιουγκοσλαβία.

αλλά μεταξύ των όλων «κακών», αφήνει σε ολόκληρη την περιοχή των Βαλκανίων ζητήματα ανοιχτά και άλυτα, όπως το ζήτημα της ονομασίας του κρατιδίου που χρησιμοποιεί τον κωδικό ονομασίας «FYROM».

Για την Ελλάδα, ο γάμος του Milan Gardovic και της Dijana Tambur σημαίνει το σπάσιμο του αυγού του φιδιού, το φίδι λέγεται  «Σκοπιανό» ζήτημα , ζήτημα που εδώ και εικοσιπέντε περίπου χρόνια απασχολεί και ταλαιπωρεί, για διάφορους λόγους, την διεθνή διπλωματία, χωρίς να μπορεί να βρεθεί μέχρι στιγμής λύση ικανοποιητική προς τις δύο πλευρές.

Νέα Υόρκη 18/01/2018.

Έχουν περάσει, ακριβώς,  εικοσιέξι χρόνια από τον γάμο των «Gardovic» στο Σεράγεβο που κατέληξε σε κηδεία της πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβίας,.

Από την Νέα Υόρκη, μόλις την περασμένη Πέμπτη, ο ειδικός διαμεσολαβητής του Ο.Η.Ε., κ. Μάθιου Νίμιτς παρουσιάζει στις διπλωματικές αντιπροσωπείες της Ελλάδας και των Σκοπίων, τις πέντε προαναφερθείσες προτεινόμενες ονομασίες που αποτελούν προτάσεις ως προς την επίτευξη συμφωνίας  για την ονομασία της «FYROM» για όλες τις χρήσεις έναντι όλων, «erga omnes».

Οι «προτάσεις Νίμιτς», ως προς την ονομασία, περιέχουν όλες τον γεωγραφικό προσδιορισμό «Μakedonia», είναι γραμμένες στο λατινικό αλφάβητο, όχι στο σλαβικό,  αλλά και τα επιμέρους της ονομασίας  ζητήματα, στο εθνολογικό και στο γλωσσικό, κάνουν λόγο για γλώσσα «μακεδονική» και έθνος «μακεδονικό».

Δεν έχουν περάσει παρά λίγα εικοσιτετράωρα όταν ο ειδικός διαμεσολαβητής του Ο.Η.Ε. Μάθιου Νίμιτς αποκαλεί προκλητικά τους κατοίκους της «FYROM» ως «Μακεδόνες».

Οι αντιδράσεις στην Αθήνα εξαιτίας της προκλητικότητας εντείνονται, χιλιάδες λαού που συμμετείχαν στο μεγαλειώδες συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης ζητούν την αντικατάσταση και απομάκρυνση του από τις διαπραγματεύσεις.   

Για πρώτη φορά, μετά από εικοσιπέντε χρόνια πολυεπίπεδων διπλωματικών διαφορών και ιστορικών προκλήσεων προερχόμενων αποκλειστικά από τη μεριά των γειτόνων, η ελληνική αλλά και η σκοπιανή πλευρά που συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις με διαφορετικό αφήγημα από το παρελθόν, εξαιτίας της νέας κυβέρνησης του νέου πρωθυπουργού των Σκοπίων κ. Ζόραν Ζάεφ, επιθυμούν την λύση του προβλήματος.

Βέβαια, ως προς την ονομασία, η ελληνική πλευρά έχει χάσει εξαιτίας ιστορικών λαθών την αρχική διαπραγματευτική της θέση, η οποία εκφράζεται μέσα από το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών του Φεβρουαρίου του 1992.

Η σημερινή κυβέρνηση του κ. Αλέξη Τσίπρα, έχει διάθεση να κλείσει μια για πάντα το εδώ και εικοσιπέντε χρόνια ανοιχτό ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων,  κινούμενη πάνω στη θέση της Συνόδου Koρυφής της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας που πραγματοποιείται στις 3 του Απρίλη του 2008 στο Βουκουρέστι .

Η κυβέρνηση του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, έχοντας χάσει το παιχνίδι της διαπραγμάτευσης ως προς την ονομασία, μέσω εξωτερικών πιέσεων, δέχεται τη χρήση σύνθετης ονομασίας για τη χώρα της «FYROM» με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις τύπου «erga omnes».

Η θέση της Ελλάδας η οποία αποφασίστηκε στο Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών τον Φεβρουάριο του 1992, ήταν σαφέστατη, ως προς την ονομασία της πρώην «Σοσιαλιστικής δημοκρατίας της Μακεδονίας», και σκληρή, καθώς δεν επέτρεπε χρήση ονομασίας η οποία θα περιλάμβανε τον γεωγραφικό προσδιορισμό «Μακεδονία» ή παράγωγα αυτού.

Έλληνες, τι προτιμάτε, ως προς την προτεινόμενη  ονομασία του κράτους της «FYROM» ;

 Την ονομασία  «Δημοκρατία της Νέας Μακεδονίας»; 

 Την ονομασία  «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας», 

 Την ονομασία  «Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας» ;

 Την ονομασία  «Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη», ή 

 Την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας «Σκόπια»» ;

Οι παραπάνω επιλογές, πάντα βάση των «προτάσεων Νίμιτς», μη αποδεκτών προς το παρόν, δική σας, για να είμαστε ακριβείς, η επιλογή αποδοχής της ονομασίας, ανήκει, από τη μεριά της Ελλάδας στα χέρια των Ελλήνων Βουλευτών.

Αλήθεια, προτιμάτε η απόφαση, τύπου «erga omnes», ως προς την ονομασία που θα λάβει το κράτος που ονομάζεται προς το παρόν «FYROM» να ληφθεί αποκλειστικά από τη Βουλή των Ελλήνων όπως επιθυμεί ο Έλληνας Πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας ή μέσα από ένα νέο δημοψήφισμα, αποκλειστικά για το ζήτημα της ονομασίας, όπως επιθυμεί και έχει αρθρογραφήσει ο κυβερνητικός εταίρος και Πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων κ. Πάνος Καμμένος ; 

Ο νέος Σκοπιανός πρωθυπουργός κ. Ζόραν Ζάεφ, έχει δηλώσει, ότι μέσω δημοψηφίσματος , την απόφαση ως προς την τελική ονομασία της χώρας του, θα την λάβει ο λαός της πάλαι ποτέ «Βαρντάρσκα Μπανοβίνα».

Ας θυμηθούμε τα αποτελέσματα από το τελευταίο δημοψήφισμα που σημειώθηκε σε περιοχή της πρώην Γιουγκοσλαβίας.

Σεράγεβο Μάρτιος 1992, «δημοψήφισμα Αλία Ιζετμπέκοβιτς».

Ο Αλία Ιζετμπέκοβιτς, ο πρώτος Πρόεδρος της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης και ηγετική μορφή των μουσουλμάνων της χώρας κηρύσσει την 3η Μαρτίου του 1992 την ανεξαρτησία της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης από την Γιουγκοσλαβία.

Ο ηγέτης των Βόσνιων μουσουλμάνων Αλία Ιζετμπέκοβιτς είχε εκλεγεί το 1990 πρόεδρος της κυβέρνησης μιας παράξενης ομοσπονδίας των  πληθυσμιακών ομάδων,  των Σερβοβόσνιων, των  Κροατοβόσνιων και των Βόσνιων μουσουλμάνων, που  αποτελούν το ετερόκλητο εθνολογικό δέντρο της πάντα παράξενης και ιστορικά επικίνδυνης  Βοσνίας και Ερζεγοβίνης.

Ο ασύμβατος, ετερόκλητος και όπως αποδείχτηκε εύθραυστος κυβερνητικός πληθυσμιακός  συνασπισμός , «σπάει», όταν ο Αλία Ιζετμπέκοβιτς, ηγέτης της πολυπληθέστερης πληθυσμιακής ομάδας της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, αυτής των μουσουλμάνων, συνάπτει συμφωνία με τους Κροάτες, τη μικρότερη σε επίπεδο πληθυσμού εθνολογική ομάδα, με σκοπό να «πετάξουν» εκτός τους Σερβοβόσνιους, κίνηση που θα επιτάχυνε την διαδικασία ανεξαρτητοποίησης της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης από την Γιουγκοσλαβία.

Νωρίτερα, οι Σερβοβόσνιοι του Σερβοβόσνιου ηγέτη  Ράντοβατς Κάρατζιτς, έχουν αποχωρήσει από την κυβερνητική συμμαχία, επιθυμώντας την ένωση των σερβικών περιοχών της Βοσνίας με την μητέρα Σερβία και την δημιουργία της «Μεγάλης Σερβίας».

Την Κυριακή 1η Μαρτίου του 1992, διεξάγεται από την κυβέρνηση του  Αλία Ιζετμπέκοβιτς, το δημοψήφισμα ανεξαρτησίας της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, χωρίς τη συμμετοχή  των Σερβοβόσνιων, οι οποίοι ήταν αντίθετοι στην κάθε μορφή αναγνώρισης της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος.

Οι Σερβοβόσνιοι δεν μπορούσαν να ανεχτούν την πληθυσμιακή υπεροχή των Βόσνιων μουσουλμάνων στην περιοχή.

Για την ιστορία, το δημοψήφισμα ανεξαρτησίας της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης διεξάγεται την ημέρα του γάμου του Milan Gardovic και της Dijana Tambur με τα γνωστά γεγονότα στο γάμο που  τελείται στην περιοχή «Αrapasino Polje» του Σεράγεβο.

Οι μουσουλμάνοι, νικητές του δημοψηφίσματος ανεξαρτησίας της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, ενοχλούνται - προκαλούνται, όταν στον γάμο των «Gardovic», οι Σερβοβόσνιοι συγγενείς του γαμπρού κατά την διάρκεια του γλεντιού σηκώνουν τη σερβική σημαία. 

Το συγκεκριμένο γεγονός δεν αρέσει στους μουσουλμάνους γείτονες της οικογένειας της νύφης οι οποίοι δολοφονούν πισώπλατα, όπως προαναφέραμε, τον πατέρα του γαμπρού. 

Ο εμφύλιος πόλεμος της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης έχει μόλις αρχίσει, καθώς στις επόμενες μέρες, έχουν στηθεί οδοφράγματα και οι Σερβοβόσνιοι απαντούν στις προκλήσεις των Βόσνιων μουσουλμάνων βομβαρδίζοντας το Σεράγεβο.

Ο εμφύλιος πόλεμος, στο τριεθνές της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, κρατάει μέχρι τον Δεκέμβριο του 1995, οι νεκροί είναι εκατοντάδες χιλιάδες, το ίδιο και οι πρόσφυγες. 

Ο εμφύλιος πόλεμος στην Βοσνία και Ερζεγοβίνη ξεκινάει από ένα δημοψήφισμα με πολιτικές επιπτώσεις και μελλοντικές αλλαγές ως προς τη ζωή όχι μόνο των τριών διαφορετικών λαών που πριν μερικά βράδια ήταν γείτονες και φίλοι μέσα στην ίδια χώρα αλλά και των υπόλοιπων βαλκανικών χωρών.

Τι λέτε ;  

«Χωράει», στο πολυπολιτισμικό αλλά και ανομοιογενές «χαλί» της «FYROM»,  - οι κάτοικοι είναι Σλάβοι, Βούλγαροι, Αλβανοί, Ρομά, μουσουλμάνοι αλλά και μια μικρή ελληνική κοινότητα κουμουνιστικών πεποιθήσεων, οι οποίοι διέφυγαν από την Ελλάδα κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου -, ένα δημοψήφισμα, το οποίο θα οριοθετεί όχι μόνο την ονομασία τύπου «erga omnes» της περιοχής της «Νότιας Σλαβίας» αλλά και τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με το γλωσσικό και το εθνολογικό όλων των ετερόκλητων πληθυσμιακών ομάδων ;  

Θα αντέξουν οι μεγάλες πληθυσμιακές μειονότητες των Αλβανών και των Βουλγάρων, της πάλαι ποτέ «Βαρντάρσκα Μπανοβίνα», οι οποίες εκπροσωπούνται στο κοινοβούλιο της «FYROM» να «βαφτιστούν» μέσα σε ένα βράδυ  από μια ενδιάμεση συμφωνία επικυρωμένη από τον Ο.Η.Ε ως «Σλαβομακεδόνες» ή  «Μακεδόνες κάτι», όταν δεν είναι και η γλώσσα του έθνους τους να είναι η «μακεδονική» και όχι η μητρική αλβανική ή η βουλγάρικη; 

Τι θα συμβεί, αν το βράδυ του δημοψηφίσματος στη «FYROM» επικρατήσει η «γραμμή» της κυβέρνησης του «Σλαβομακεδόνα» πρωθυπουργού κ. Ζόραν Ζάεφ και κάπου στα περίχωρα των Σκοπίων, σε έναν ορθόδοξο «σλαβομακεδονικό» γάμο, οι συγγενείς του «Σλαβομακεδόνα» γαμπρού σηκώσουν τη «[σλαβο]μακεδονική» σημαία, προκαλώντας τους Αλβανούς μουσουλμάνους γειτόνους της νύφης, οι οποίοι ενδεχομένως απαντήσουν στην πρόκληση και πυροβολήσουν πισώπλατα, σκοτώνοντας τον πατέρα του «Σλαβομακεδόνα» γαμπρού ;

Το συγκεκριμένο έργο το έχουμε ξαναδεί. 

Είναι ή όχι ικανό προς επανάληψη, ειδικά στην περιοχή που  «τιτλοφορείται» ως Βαλκάνια ; 

Στην Ελλάδα, την 5η  Ιουλίου του 2015, διεξάγεται το τελευταίο δημοψήφισμα, για τους γνωστούς λόγους με τα γνωστά αποτελέσματα, από την κυβέρνηση του Έλληνα πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα.

Θεωρείτε ή όχι εφικτή στην χώρα μας, την διεξαγωγή ενός νέου δημοψηφίσματος, όταν η χώρα βρίσκεται σε συνθήκες απόλυτου διχασμού,  όπου ο ελληνικός λαός θα κληθεί να αποφασίσει ως προς την αποδοχή, για κάθε χρήση, της ονομασία της «FYROM», ενδεχόμενο το οποίο επιθυμεί ο κυβερνητικός εταίρος της κυβέρνησης αλλά και ένα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων, βάση όχι μόνο της πρόσφατης δημοσκόπησης αλλά και της  επιθυμίας των δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων συμμετεχόντων στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης ; 

Οι ιστορικοί και οι, ανά τον κόσμο, πολιτικοί αναλυτές, θεωρούν την βαλκανική χερσόνησο ως την πιο όμορφη αλλά και συνάμα περίεργη και πολυσύνθετη γεωπολιτικά περιοχή του κόσμου. 

Ο καθένας που ασχολείται με την παγκόσμια ιστορία, γνωρίζει καλά, πως «Βαλκάνια» σημαίνει απρόβλεπτα δυσάρεστα  γεγονότα τα οποία σχεδόν πάντα οδηγούν σε  πόλεμο. 

Στον πόλεμο, προσθέτουμε είτε τον χαρακτηρισμό εμφύλιο, είτε τοποθετούμε τον χαρακτηρισμό «Παγκόσμιο», όπως λόγου χάρη, ο Α` Παγκόσμιος Πόλεμος, ο οποίος ξεκίνησε όχι τυχαία, το όχι μακρινό 1914, από το Σεράγεβο της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης.

Υστερόγραφο :

Στις μέρες μας ο Milan Gardovic και η Dijana Tambur έχουν αφήσει μια για πάντα το σκληρό παρελθόν και ζουν μια ήρεμη οικογενειακή ζωή στο Μάλμε της Σουηδίας.

Τα  προβλήματα που άφησε ο γάμος τους σε ολόκληρη την περιοχή είναι δύσκολα προς λύση, ταλαιπωρούν γειτονικούς λαούς πάνω από εικοσιπέντε χρόνια, ικανά ανά πάσα στιγμή, ώστε να αποτελέσουν την αιτία νέου «σπασίματος» του αυγού του φιδιού στην αιματοβαμμένη Βαλκανική Χερσόνησο. 

Για να μιλάμε ξεκάθαρα, όταν σπάει αυγό φιδιού στα Βαλκάνια, σημαίνει πόλεμος. 

Πόλεμος, είτε εμφύλιος, είτε παγκόσμιος. 

Η επιλογή, ξανά δική σας, με ή χωρίς δημοψήφισμα…

«Ας κρατήσουμε μακριά από κομματικές αποχρώσεις, ρεβανσισμούς ή ψεύτικες αντιπαραθέσεις τη συμμετοχή του λαού σε συλλαλητήρια ή κάθε μορφής διαμαρτυρίας. 

Η ελληνική ιστορία δεν είναι διαπραγματεύσιμη και δεν διαπραγματεύεται.»

Ο Ανδρέας Τσιλογιάννης  είναι δημοσιογράφος και πολιτικός αναλυτής.

@mail: Andreas.tsilogiannis@gmail.com

Twitter: TsiloyannisAnd

Facebook: Andreas Tsiloyannis

© Andreas Tsiloyannis

Πηγή δημοσίευσης : www.mignatiou.com