Με αφορμή το θέμα της 83χρονης που επισκέφθηκε το ΠΑΓΝΗ για μια απλή εξέταση και βρέθηκε στο χειρουργικό κρεβάτι αφού η βελόνα εισήλθε μέσα στην φλέβα της ασθενούς (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ), το CretePlus.gr αποφάσισε να λύσει τις απορίες των πολιτών τόσο για τα υλικά που χρησιμοποιούνται στα νοσοκομεία, όσο και για τα γενόσημα φάρμακα. Σύμφωνα με τον νόμο που επιβάλει η Ε.Ε στα δημόσια νοσοκομεία, οι υπηρεσίες υγείας είναι υποχρεωμένες να προμηθεύονται το υλικό με την χαμηλότερη τιμή και την ευρωπαϊκή έγκριση, βάσει των διαγωνισμών που προκηρύσσονται. Το αποτέλεσμα φυσικά είναι ότι τόσο τα νοσοκομεία του Ηρακλείου, αλλά και όλης της Ελλάδας, είναι υποχρεωμένα να αγοράζουν… κινέζικα ή ινδικά υλικά.

Ο Εκπρόσωπος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων των Δημόσιων Νοσοκομείων Κυριάκος Θεοδοσάκης, ανέλυσε διεξοδικά στο CretePlus.gr  την διαδικασία αλλά και την κατάσταση που επικρατεί: «Για όλα τα νοσοκομεία η διαδικασία είναι ίδια. Οι διαγωνισμοί είναι μειοδοτικοί για τα υλικά. Μπορεί να έχει πάνω την ένδειξη marc – εταιρείες που δεν γνωρίζουμε τον τρόπο που έχουν καταφέρει να πάρουν την ευρωπαϊκή έγκριση- αλλά ουσιαστικά είναι δεύτερης και τρίτης ποιότητας με αποτέλεσμα να δημιουργούνται αρκετά προβλήματα καθημερινά σε ασθενείς και προσωπικό. Χειρουργικά γάντια, γάζες, ειδικές βελόνες κ.α είναι κινέζικής ή ινδικής προέλευσης. Από οικονομικής άποψης τα υλικά μπορεί να είναι πιο φθηνά όμως μακροπρόθεσμα, δεν μας συμφέρει διότι, το φθηνό υλικό μπορεί να χρειαστεί να το χρησιμοποιήσεις 2-3 φορές μέχρι να πετύχεις το σκοπό σου. Το αποτέλεσμα είναι ακριβότερο από το να χρησιμοποιηθεί εξαρχής ένα ακριβότερο υλικό»

Με αυτό τον τρόπο, τα νοσοκομεία είναι υποχρεωμένα βάσει νόμου να τοποθετούν τα φθηνότερα υλικά. Παρόλα αυτά, υπάρχουν ενέργειες, όπου οι αρμόδιοι μπορούν να προβούν ώστε να απομακρυνθεί το υλικό από το εκάστοτε νοσοκομείο. Το ΠΑΓΝΗ έχει προβεί σε τέτοιες διαδικασίες. Όπως ανέφερε ο κ. Θεοδοσάκης : «Υπάρχει μια διαδικασία που επικρατεί αν το υλικό δεν είναι καλό, αυτό όμως το βλέπουμε στην χρήση του, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί ήδη το πρόβλημα.  Μαζεύουμε το υλικό και πρέπει να απευθυνθούμε στον ΕΟΦ, να αιτιολογήσουμε τους λόγους για τους οποίους το υλικό δεν είναι καλό με αποτέλεσμα, ο προμηθευτής να βγει εκτός διαγωνισμού. Είναι όμως μια χρονοβόρα διαδικασία που φέρνει αποτέλεσμα μακροπρόθεσμα.»

Όσον αφορά για τα γενόσημα φάρμακα την ποιότητα και την επίδραση τους ο κ. Θεοδοσάκης ανέφερε: « Αυτό είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα για το οποίο όμως θα πρέπει να αποφανθεί η επιστημονική κοινότητα. Υπάρχουν και γενόσημα φάρμακα που είναι εφάμιλλα στην θεραπευτική ουσία με τα επώνυμα υπάρχουν όμως και αυτά που είναι αμφιβόλου προέλευσης και ποιότητας. Κανονικά έπρεπε να υπάρχει οργανισμός, που θα αναλάμβανε  να παρακολουθεί όλα τα γενόσημα φάρμακα και να ενημερώνει για την ποιότητα, την δράση και την προέλευση και ελέγχεται, ώστε να γνωρίζουμε πραγματικά αν πρέπει να μπει στην κυκλοφορία της αγοράς ή όχι».

 Ο Πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο ΠΑΓΝΗ Δημήτρης Βρύσαλης, ανέφερε ότι παρόμοιο περιστατικό με αυτό της 83χρονης δεν είναι αρκετά συχνό, παρόλα αυτά αναφέρθηκε και ο ίδιος στο πρόβλημα των υλικών, αλλά και στη στάση των εργαζομένων του ΠΑΓΝΗ, λέγοντας:  «Βάσει νόμου είναι υποχρεωμένα τα νοσοκομεία και όλο το Δημόσιο, να προμηθεύεται τα φθηνότερα υλικά, με αποτέλεσμα να υπάρχουν αστοχίες. Οι εργαζόμενοι ωστόσο, προσπαθούν να κάνουν ότι είναι δυνατόν για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τέτοιου είδους περιστατικά. Έχουμε π.χ. γάντια που σκίζονται πολύ εύκολα και πρέπει να χρησιμοποιηθούν 2-3 φορές. Δυστυχώς έχει να κάνει με το γενικότερο νομοθετικό πλαίσιο γύρω από τα υλικά των δημοσίων οργανισμών. Αυτό που χρειάζεται είναι να αγοράζονται τα ποιοτικότερα και τελευταίας τεχνολογίας. Κανονικά αυτό θα έπρεπε να γίνεται και όχι μόνο με το κριτήριο του κόστους. Γιατί εξαιτίας αυτού μπορεί πολλές φορές να χρησιμοποιηθεί πολλές φορές το ίδιο υλικό.  Οι διαγωνισμοί λένε ότι πρέπει να τοποθετηθεί το φθηνότερο υλικό με ότι αυτό συνεπάγεται. Αυτό που ζητάμε σαν εργαζόμενοι είναι ότι από την στιγμή που υπάρχει η τεχνολογία, θα πρέπει να χρησιμοποιείται  για το καλό και το όφελος των ασθενών και βεβαίως όχι με την λογική του κόστους, που πολλές φορές αυτό δημιουργεί προβλήματα, εκτός στους ασθενείς και στην ίδια την λειτουργία του νοσοκομείου».

Ελβίρα Βολανάκη