Δύο κορυφαίοι επιστήμονες στο Ηράκλειο δίνουν τα «φώτα» τους στους φοιτητές της Κρήτης
Οι δύο κορυφαίοι επιστήμονες είναι προσκεκλημένοι του Κέντρου Κβαντικής Πολυπλοκότητας και Νανοτεχνολογίας. Ο κ. Gross θα μιλήσει αύριο το απόγευμα στις με θέμα «Τα σύνορα της θεμελιώδους φυσικής», στο εμφιθέατρο Μονασάκη, στο φοιτητικό κέντρο του Πανεπιστημίου Βουτών. Λίγο νωρίτερα, στις 11 το πρωί ο κ. Starobinsky θα παρουσιάσει όλες τις τελευταίες εξελίξεις του κοσμολογικού πληθωρισμού, στο Τμημα Φυσικής.
Οι δύο αυτοί επιστήμονες συμμετείχαν στην Ημερίδα «Επτά Σοφοί της Κοσμολογίας» που οργανώθηκε πρόσφατα στην Αθήνα και βραβεύτηκαν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Ποιος είναι ο David Gross
Ο Ντέιβιντ Τζόναθαν Γκρος (γεννημένος στις 19 Φεβρουαρίου 1941 στην Ουάσινγκτον) είναι ένας Αμερικανός φυσικός στοιχειωδών σωματιδίων και θεωρητικός των χορδών. Μαζί με τους Φρανκ Γουίλζεκ και Ντέιβιντ Πόλιτζερ, πήρε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 2004, για την ανακάλυψη της ασυμπτωτικής ελευθερίας.
Το 1973, ο Γκρος, δουλεύοντας με τον μεταπτυχιακό φοιτητή του, Φρανκ Γουίλζεκ, στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον, ανακάλυψε την ασυμπτωτική ελευθερία, που λέει πως όσο πιο κοντά είναι τα κουάρκ μεταξύ τους, τόσο πιο μικρή είναι η ισχυρή αλληλεπίδραση ανάμεσά τους. Όταν τα κουάρκ είναι εξαιρετικά κοντά, σχεδόν στο ίδιο σημείο, η πυρηνική δύναμη είναι τόσο ασθενής μεταξύ τους, ώστε συμπεριφέρονται σχεδόν σαν ελεύθερα σωματίδια. Η ασυμπτωτική ελευθερία, που ανακαλύφθηκε ανεξάρτητα από τον Ντέιβιντ Πόλιτζερ, στάθηκε πολύ σημαντική για την ανάπτυξη της κβαντικής χρωμοδυναμικής.
Ο Γκρος, μαζί με τους Τζέφρι Χάρβι, Έμιλι Μάτινεκ και Ράιαν Ρομ, ανακάλυψε επίσης την ετεροτική χορδή. Ο Γκρος πήρε το πτυχίο και το μεταπτυχιακό του από το Hebrew University της Ιερουσαλήμ, στο Ισραήλ, το 1962. Το 1966 ολοκλήρωσε τη διδακτορική διατριβή του στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια, υπό την επίβλεψη του Γκόφρι Σιου και δούλεψε στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον ως το 1997. Αυτή τη στιγμή είναι καθηγητής Θεωρητικής Φυσικής στο Kavli Institute for Theoretical Physics του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, Σάντα Μπάρμπαρα.
Ο Γκρος ήταν παντρεμένος με την Shulamith Toaff, αλλά τώρα είναι παντρεμένος με την Jacquelyn Savani. Έχει τρία παιδιά, τις Ariela Gross, Elisheva Gross, Miranda Savani.
Βραβεία
Μετάλλιο Ντιράκ (1988)
Βραβείο Νόμπελ Φυσικής (2004)
Ποιος ειναι ο Alexei Starobinsky
Ο Αλεξέι Αλεξάντροβιτς Starobinsky (ρωσικά: Алексей Александрович Старобинский, Γεννήθηκε 19η Απριλίου, 1948) είναι ένα σοβιετικός και ρωσικος αστροφυσικός και κοσμολόγος. Τιμήθηκε με το Βραβείο Kavli στην Αστροφυσική »για την πρωτοποριακή θεωρία του κοσμικού πληθωρισμού", μαζί με τον Alan Guth και ο Andrei Linde το 2014.
Ο Starobinsky είναι ένας πρώην φοιτητής του Yakov Zeldovich στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας από όπου πήρε πτυχίο το 1972. Το 1975, πήρε το πτυχίο PhD από το Landau Ινστιτούτο Θεωρητικής Φυσικής της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών και είναι τώρα ένας ανώτερος επιστήμονας στο Ινστιτούτο. Από το 1990 έως το 1997, ήταν επικεφαλής του τμήματος της βαρύτητας και της κοσμολογίας και, 1999-2003, διετέλεσε αναπληρωτής διευθυντής του Ινστιτούτου.
Στη δεκαετία του 1970, ο Starobinsky εργάστηκε για τη θεωρία της δημιουργίας σωματιδίων στο πρώιμο σύμπαν και σωματιδίων γενιάς και την ακτινοβολία από περιστρεφόμενες μαύρες τρύπες (1973-1974), ένας πρόδρομος της θεωρίας της ακτινοβολίας Hawking. Ήταν, επίσης, το 1979, ένας πρωτοπόρος στη θεωρία του κοσμικού πληθωρισμού στη Ρωσική επιστημονική βιβλιογραφία. Στην αμερικανική και δυτική ευρωπαϊκή λογοτεχνία της φυσικής, ο Alan Guth θεωρήθηκε πρωτοπόρος της θεωρίας κατά την ίδια χρονική περίοδο.
Ο Starobinsky ήταν επισκέπτης επιστήμονας το 1991 στο École Normale Superieure? το 2006, στο Ινστιτούτο Ανρί Πουανκαρέ? το 1994 και το 2007, στο Γιουκάουα Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου του Κιότο? και, το 2000/2001, στο Κέντρο Ερευνών για το πρώιμο σύμπαν στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο.
Ο Starobinsky είναι μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Το 1996, τιμήθηκε με το βραβείο AA Friedmann της Ρωσικής Akademy Επιστημών. Από το 1991, υπήρξε συνεκδότης των JETP Γραμμάτων. Από το 1992, η International Journal of Physics D Σύγχρονη 1993 - 1996, Κλασική και Κβαντική Βαρύτητα και από το 1989 έως το 1997, Γενική Σχετικότητα και τη Βαρύτητα.
Το 2009 ο Starobinsky και Viatcheslav Mukhanov κέρδισε το βραβείο Tomalla, με Starobinsky πράξεις για τη συμβολή του στη θεωρία της κοσμολογικής πληθωρισμού και συγκεκριμένα, για τον υπολογισμό της βαρυτικής ακτινοβολίας που παράγεται στην πληθωριστική φάση του σύμπαντος. Το 2010 Starobinsky έλαβε το Oskar Klein μετάλλιο. Ο Starobinsky και Mukhanov έλαβε, το 2012, το Amaldi Μετάλλιο και το 2013, το βραβείο Gruber στην Κοσμολογία.
Το 2014, ο Starobinsky, μαζί με τον Alan Guth του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης και ο Andrei Linde του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, ήταν συναποδέκτης του βραβείου Kavli που απονέμεται από το Νορβηγικής Ακαδημίας Επιστημών και Γραμμάτων.