Τα κίνητρα των πρωταθλητών
Οι Αμερικάνοι είχαν σε μεγάλα κέφια τους Χάρντεν και Ίρβινγκ (23 και 26 πόντους αντίστοιχα) και δεν άφησαν κανένα περιθώριο αντίδρασης στον Μίλος Τεόντοσιτς και την παρέα του, που ήταν απλοί θεατές στο σόου των ΝΒΑers. Οι νέοι –πλέον- «Πλανητάρχες» ακόμα και όταν η τιμή της διαφοράς βρισκόταν στα ύψη έτρεχαν για κάθε κατοχή, κάθε ριμπάουντ σαν να ήταν το παιχνίδι στον πόντο. Γιατί; Γιατί, πολύ απλά είχαν κίνητρο να αποδείξουν ότι είναι αντάξιοι των μεγάλων αστέρων του ΝΒΑ, που δεν ταξίδεψαν στην Ισπανία.
Διότι, κακά τα ψέματα, δεν μπορεί κανένας να συγκρίνει μια ομάδα που έχει στη σύνθεση της τον ΛεΜπρον Τζέιμς ή τον Ντουέιν Γουέιντ με αυτή που παρέταξε ο Σιζέφσκι στα παρκέ της Μαδρίτης. Ο Κάρι, ο Τόμπσον, ο Φάριντ και οι υπόλοιποι νέοι πρωταθλητές Κόσμου έχουν αναντίρρητα πολλά να ζηλέψουν από τα μεγάλα αστέρια του κορυφαίου πρωταθλήματος μπάσκετ στον κόσμο.
Έτσι, για να αποδείξουν ότι και χωρίς αυτούς η Team USA είναι αχτύπητη ομάδα έδωσαν μια μοναδική παράσταση 40 λεπτών που ο κόσμος θα μνημονεύει για καιρό. Χαρακτηριστικό του ζήλου τους ήταν πως έκαναν μεγάλη προσπάθεια να πάρουν το ρεκόρ καλύτερης επίθεσης σε τελικό Μουντομπάσκετ από τους συμπατριώτες τους, χωρίς ωστόσο να τα καταφέρουν (137 πόντοι από το μακρινό 1994 όταν οι ΗΠΑ είχαν επικρατήσει της Ρωσίας στο Τορόντο με 137-91).
Έπειτα, ήθελαν να απαντήσουν σε όλους αυτούς που θεωρούσαν την Ισπανία ανώτερη ομάδα. Με αποτέλεσμα να μη θεωρείται η Αμερικάνικη ομάδα το πρώτο φαβορί για τον τίτλο. Αυτό, άλλωστε, φάνηκε ξεκάθαρα και στις δηλώσεις του Κένεθ Φάριντ μετά τον αποκλεισμό των «Φούριας Ρόχας» από τη Γαλλία, καθώς όλοι στην ομάδα του ήθελαν τους Ισπανούς για αντίπαλους στο μεγάλο τελικό, ώστε να αποδείξουν ποιος είναι το μεγάλο αφεντικό στο Παγκόσμιο μπάσκετ.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό λοιπόν η Team USA παρατάχθηκε στο παρκέ της χώρας των ταυρομάχων για να δώσει απαντήσεις και το έκανε. Τα «δεύτερα» των Αμερικάνων όχι μόνο σκαρφάλωσαν στην κορυφή του Κόσμου, αλλά παράλληλα δεν έδωσαν δικαίωμα σε κανέναν να τους αμφισβητήσει παίζοντας ολοκληρωτικό μπάσκετ βγαλμένο από τον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ.
Στέλιος Στουραΐτης