Πρόκειται για το μικρότερο από τους δύο διαγωνισμούς αφού αφορά σε τρία οικόπεδα στη Δ. Ελλάδα και συγκεκριμένα σε Άρτα – Πρέβεζα, Αιτωλοακαρνανία και βορειοδυτική Πελοπόννησο. Ο διαγωνισμός αυτός αποτελεί το προοίμιο για το μεγάλο γύρο παραχωρήσεων των 20 θαλάσσιων οικοπέδων σε Ιόνιο και νότια Κρήτη, που έρχεται σε συνέχεια των σεισμικών ερευνών που έγιναν με τη νορβηγική εταιρεία PGS και για τον οποίο υπάρχει υψηλός πήχης προσδοκιών (που έχει μετριαστεί αρκετά εξαιτίας των συνθηκών της αγοράς και της πτώσης των τιμών του πετρελαίου).

Για το διαγωνισμό αυτόν λοιπόν υπάρχουν πληροφορίες ότι ήδη κάποιες μεγάλες εταιρείες που είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον έχουν αποσυρθεί, την ίδια στιγμή που τουλάχιστον 2+1 εταιρείες διατηρούν ζεστό το ενδιαφέρον τους ή τουλάχιστον δεν έχουν λάβει ακόμη τις οριστικές αποφάσεις τους.

Πιο συγκεκριμένα στο διαγωνισμό, εφόσον προχωρήσει, θα δώσουν το παρών η ιταλική Enel η οποία και προκάλεσε τη διαδικασία αφού προσήλθε από μόνη της καταθέτοντας πρόταση στο ελληνικό Δημόσιο και ο όμιλος των Ελληνικών Πετρελαίων. Η άλλη ελληνική εταιρεία η Energean Oil & Gas ακόμη δεν έχει λάβει τις οριστικές αποφάσεις της και τηρεί στάση αναμονής.

Από την πλευρά της νέας κυβέρνησης, υπάρχει ένα δεδομένο και ένα δίλημμα. Το δεδομένο είναι ότι υπάρχει η δεδομένη διαφωνία με το υπάρχον μοντέλο παραχωρήσεων, δηλαδή των παραχωρήσεων από τις οποίες το δημόσιο εισπράττει royalties και φόρους, χωρίς να συμμετέχει στην κοινοπραξία εκμετάλλευσης. Αντίθετα στην προεκλογική περίοδο είχε καταστεί σαφές ότι η νέα κυβέρνηση θα αναθεωρούσε το μοντέλο και το δημόσιο θα είχε πιο ενεργή συμμετοχή ως εταίρος στις κοινοπραξίες εκμετάλλευσης.

Το δίλημμα αφορά στο εάν θα γίνει άμεση ακύρωση του διαγωνισμού, με τις συνέπειες που θα συνεπαγόταν μια τέτοια κίνηση, ιδιαίτερα εάν ισχύουν οι πληροφορίες ότι παραμένει ισχυρό το ενδιαφέρον από τουλάχιστον 2 εταιρείες, σε μια περίοδο που οι επενδύσεις στον τομέα παρουσιάζουν δραματική συρρίκνωση. Και πρέπει να τονιστεί ότι οι ελληνικοί διαγωνισμοί διενεργούνται σε ένα άκρως αρνητικό περιβάλλον της διεθνούς αγοράς, λόγω της πτώσης των τιμών αλλά και της διεθνούς τάσης για μείωση του capex των πετρελαϊκών.

Παράλληλα μια πιθανή ακύρωση θα σήμαινε νέα χρονική καθυστέρηση αφού η εκκίνηση του διαγωνισμού σημαίνει ότι υπάρχει η πιθανότητα να υπάρξει παραγωγή σε ορίζοντα 5 έως 7 ετών (αισιόδοξο σενάριο). Άρα μια επαναπροκήρυξη του διαγωνισμού θα έφερνε νέα καθυστέρηση στη διαδικασία. Δεν αποκλείεται πάντως, να ακολουθηθεί η οδός της διενέργειας των διαγωνισμών, ο οποίοι ούτως ή άλλως προβλέπουν και ένα στάδιο διαπραγματεύσεων για την κατάρτιση των συμβάσεων.


capital.gr