Ο κόσμος το είχε τούμπανο και το Survivor κρυφό καμάρι. Η νίκη του Γιώργου Αγγελόπουλου στο άκρως επιτυχημένο τηλεοπτικό παιχνίδι της χρονιάς, έμοιαζε μακράν το πιο πιθανό αποτέλεσμα εδώ και πολύ καιρό. Το… τρένο «Ντάνος» είχε μπει στις ράγες, που οδηγούσαν στην κορυφή, σχεδόν από τις πρώτες εβδομάδες του Survivor και χθες βράδυ, στον λεγόμενο «μεγάλο τελικό» - ή αλλιώς το μέγα «βασανιστήριο» για τους τηλεθεατές – έγινε και η, θεαματική είναι αλήθεια, αλλά απλώς τυπική, όπως εξελίχθηκε, επικύρωση. Ο Αγγελόπουλος νίκησε και τον τελευταίο επίδοξο σφετεριστή του θρόνου, τον Μάριο Ιωαννίδη και ανέβηκε στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου, κερδίζοντας μαζί με τη δόξα και ένα χρηματικό ποσό 100.000 ευρώ, μείον τον Τσακαλώτο φυσικά! Μαζί με τη νίκη και τα χρήματα, ο πρώην ποδοσφαιριστής και μετέπειτα καθηγητής θαλάσσιου σκι από τη Σκιάθο, κερδίζει και κάτι περισσότερο:

Με την αναγνωρισιμότητα και τη δημοφιλία που απέκτησε, εξελίσσεται σε έναν star, ένα ίνδαλμα τηλεοπτικής κατασκευής με ό,τι σημαίνει αυτό – δεν είναι ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος του είδους. Είναι όμως ο πιο πρόσφατος και σίγουρα από τους πιο συζητημένους. Το «άστρο» του ανατέλλει και για όσο καιρό θα διαρκέσει, είναι στο χέρι του πώς και πόσο θα το αξιοποιήσει και κυρίως να δείξει ότι μπορεί να ελέγξει πλέον τη ζωή του, που παίρνει μία νέα τροπή, όπου επιδρούν ανεξέλεγκτες πολλές φορές δυναμικές. Η διαχείριση της μετάβασης από μία απλή και δύσκολη ζωή στην επαρχία (ακόμη κι αν πρόκειται για ένα όμορφο νησί με τουρισμό), όπου το άγχος της βιοπάλης ήταν κυρίαρχο, στη σαρωτική τηλεοπτική επιτυχία, που αλλάζει θεαματικά και δραματικά την καθημερινότητα, τις δυνατότητες, τις ευκαιρίες και ξαναφτιάχνει τον κόσμο των πρωταγωνιστών με τους δικούς της όρους, είναι μία πολύ δύσκολη υπόθεση. Ο Ντάνος μόλις τώρα αρχίζει να συνειδητοποιεί τα νέα δεδομένα, το νέο περιβάλλον εντός του οποίου καλείται να… επιβιώσει κατ’ αρχάς και στη συνέχεια να διαμορφώσει ο ίδιος με τις δικές του κινήσεις και επιλογές. Η επιτυχία ακριβώς επειδή πρόκειται για ένα τηλεοπτικό παιχνίδι έχει και ένα πρόσκαιρο χαρακτήρα – πάντα κινδυνεύει κανείς να ξεχαστεί μετά τον νικητή του επόμενου Survivor και πάει λέγοντας. Όλα αυτά βέβαια είναι μάλλον φιλοσοφίες πολυτέλειας για τον ίδιο τον νικητή, ο οποίος από χθες το βράδυ και για αρκετό καιρό θα απολαμβάνει τη χαρά ανέμελος από σκοτούρες και εξετάζοντας όλες τις (προσοδοφόρες) προοπτικές που διανοίγονται (από συμφωνίες για διαφημιστικές συνεργασίες, έως οτιδήποτε άλλο μπορεί να κεφαλαιοποιήσει την απήχησή του στο κοινό).

Αναμενόμενη η νίκη του Ντάνου Ο Αγγελόπουλος θεωρούνταν εδώ και καιρό το απόλυτο φαβορί για τη νίκη στο Survivor. Όσοι λένε για προνομιακή αντιμετώπισή του και για… σπρώξιμο από την παραγωγή, πιθανόν να μην έχουν άδικο, αλλά αυτό είναι μόνο η μισή αλήθεια. Ο τούρκος παραγωγός Ατζούν με το αλάνθαστο ένστικτο και την τεράστια εμπειρία, είχε διαβλέψει τη δυναμική του Ντάνου. Και αντιλήφθηκε ότι πρόκειται για τον παίκτη που κάνει και το δικό του προϊόν ελκυστικό. Μία δυναμική λοιπόν που φαινόταν μεν στις ψηφοφορίες κατά τις οποίες ο Σκιαθίτης ήταν υποψήφιος για αποχώρηση (και έμενε άνετα στο παιχνίδι τελικά), αλλά επιβεβαιώθηκε πέρα για πέρα στην μεγάλη 24ωρη ψηφοφορία, όταν είχαν μείνει πλέον οι εννέα θεωρητικά πιο δυνατοί παίκτες. Σε εκείνη τη διαδικασία το ποσοστό του Αγγελόπουλου κινήθηκε στο 45% και δεν άφηνε περιθώρια για το ποιος ήταν το απόλυτο φαβορί του παιχνιδιού. Μόνο με μία ολική ανατροπή μέσα από εντελώς απροσδόκητες εξελίξεις και σίγουρα μία «αυτοκτονική» συμπεριφορά του ίδιου του Ντάνου, θα μπορούσε να υπάρξει μία άλλη τροπή. Το ότι ο Αγγελόπουλος είχε ένθερμους πολέμιους και φανατικούς εχθρούς μικρή σημασία έπαιζε, όσο δεν εμφανιζόταν (ή δεν υπήρχε, όπως αποδείχθηκε) ένας ισχυρός αντίπαλος να εκφράσει αυτές τις διαθέσεις και να αμφισβητήσει το ισχυρό προβάδισμά του. Σημειωτέον ότι ο δεύτερος Μάριος είχε τότε ποσοστό 20% και ο Βασάλος μόλις 11%. Δεν υπήρχε δηλαδή ούτε καν… αντιπολίτευση, όχι διεκδικητής της… εξουσίας! Σύμφωνα με πληροφορίες, αυτές οι τάσεις στο… εκλογικό σώμα, που λένε, επιβεβαιώθηκαν και στις τελευταίες δύο ψηφοφορίες, δηλαδή του ημιτελικού και του τελικού. Μάλιστα, περισσότερο φαινόταν κάποια στιγμή να κινδυνεύει η δεύτερη θέση του Μάριου από τον ανερχόμενο Βασάλο (που συνέτριψε τον Αναγνωστόπουλο στον προημιτελικό), παρά την πρώτη του Αγγελόπουλου από τον οποιονδήποτε. Η επιτομή του… «Επιβιώσαντα» Η νίκη του Αγγελόπουλου μόνο τυχαία δεν ήταν. Το παιχνίδι λέγεται Survivor (επιβίωση), έχει δηλαδή στον πυρήνα του την αποστολή κάθε παίκτη να επιβιώσει σε σκληρές, συχνά απάνθρωπες συνθήκες. Με αγωνιστικές απαιτήσεις, κάποιες φορές υψηλού επιπέδου, ειδικά όταν κάποιος δεν τρέφεται και δεν ξεκουράζεται σωστά. Με απλυσιά, στέρηση βασικών συνθηκών διαβίωσης, όπου ακόμα και για βασικές ανάγκες δεν υπήρχαν υποδομές. Με «κοινωνικές» συνθήκες από περίεργες έως εχθρικές, αφού είναι αναγκασμένος να συμβιώσει, να συνεργαστεί και να πορευτεί με πολλούς άλλους, άγνωστους χαρακτήρες και προσωπικότητες, οι οποίοι ταυτόχρονα είναι και ανταγωνιστές. Όλα αυτά βέβαια σε ένα τηλεοπτικό πλαίσιο, όπου έμπαινε και το… θεατρικό στοιχείο. Κάθε παίκτης δηλαδή «έπαιζε» μεταξύ του «είναι» και του «φαίνεσθαι» και το βάδισμα πάνω σε αυτή την λεπτή γραμμή, που χωρίζει την αληθινή συμπεριφορά από το παίξιμο ρόλων, τηλεοπτικώς υπαγορευόμενους, απαιτούσε επιδέξιους χειρισμούς και υψηλή ικανότητα προσαρμογής. Ο Αγγελόπουλος έδειξε από πολύ νωρίς και το επιβεβαίωνε με κάθε ευκαιρία ότι είναι ο ορισμός του… «Επιβιώσαντα»! Και επίσης φρόντισε (αυθόρμητα ή έχοντας προετοιμαστεί, άγνωστο) να διαμορφώσει ένα πολύ σαφές προφίλ στο παιχνίδι, με αποτέλεσμα να γίνει αμέσως διακριτή η παρουσία του.

Ο Ντάνος έδειξε από την αρχή ηγετικές τάσεις, έδειχνε έτοιμος για πρωταγωνιστικό ρόλο. Γι’ αυτό και συγκρούστηκε με την αρχική του ομάδα, τους Μαχητές, οι οποίοι αποφάσισαν να τον στείλουν στους Διάσημους, παρότι έβλεπαν ότι είναι καλός αγωνιστικά. Οι τάσεις αυτές τον έκαναν να τσακωθεί πολλές φορές και με τους Κόκκινους. Δεν ήταν όμως τυχαίες αυτές οι τάσεις. Ο Αγγελόπουλος ανέλαβε αμέσως πρωτοβουλίες, που οικοδόμησαν μία ισχυρή εικόνα γι’ αυτόν. Έφερνε για παράδειγμα φαγητό στην ομάδα, κάτι που ήταν το πιο βασικό στην αρχή. Πότε με… «νόμιμους» τρόπους, όπως το ψαροτούφεκο (δεινοπάθησαν τα ψαράκια της θαλάσσιας περιοχής) και πότε με αμφιλεγόμενους, σαν τα νταραβέρια και τις ανταλλαγές με τους ντόπιους, παραβιάζοντας τους «κανόνες» του παιχνιδιού. Ακόμα και αυτά τα τελευταία, που οδήγησαν στην ανοιχτή κόντρα με άλλους Διάσημους (κυρίως με την περίφημη παρέα Χανταμπάκη, Πασχάλη κ.α.) ήταν μία συμπεριφορά που γοήτευε το κοινό. Τι πάει να πει «κανόνες» άλλωστε, όταν σε κόβει η πείνα; Ειδικά για ένα λαό, όπως ο ελληνικός. Ο οποίος ευχαρίστως θα παραβίαζε κάθε συμφωνημένο (ή επιβαλλόμενο για την ακρίβεια) «κανόνα» του Σόιμπλε και των δανειστών, προκειμένου να σταματήσει αυτό το μαρτύριο με τη λιτότητα. Ή που δεν έχει μάθει να εφαρμόζει ούτε καν τους νόμους, που αναγνωρισμένα είναι αναγκαίοι, όπως ο αντικαπνιστικός! Δεν μιλάμε για τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Σε ένα τέτοιο λαό λοιπόν, η παραβίαση των «κανόνων» του Survivor για την αντιμετώπιση της πείνας, είναι κάτι σαν φυσική τάση αν όχι ηρωική πράξη! Ο Ντάνος επίσης κέρδισε, από τα λάθη των άλλων και χωρίς να το θέλει, την ταμπέλα του… κατατρεγμένου! Όπου πήγαινε τον διώχνανε. Κι αυτό παρότι πρόσφερε στην ομάδα, είτε αγωνιστικά, είτε στη συμβίωση με τις διάφορες δουλειές. Αμέσως αυτό τον έκανε συμπαθή, ως «θύμα» συνωμοσιών και παρασκηνίου. Φαινόταν σαν ο αδικημένος (και ίσως ήταν κάποιες φορές), αλλά και… «παρείσακτος». Όταν υπάρχει μία παρέα από καλομαθημένες ντίβες, που αντιμετωπίζει σαν κατώτερο ένα παιδί του… λαού, ένα βιοπαλαιστή, έναν αγωνιστή που σκίζεται να προσφέρει (όπως φαινόταν) και αμύνεται σε τέτοιες συμπεριφορές τότε ο κόσμος παίρνει το μέρος του δεύτερου. Ιδίως που ο Σκιαθίτης έδειχνε να είναι πολυτάλαντος και να παίρνει τη μοίρα στα χέρια του. Και μόνο ότι είχε παρατσούκλι (Ντάνος), που έκανε αμέσως γκελ στον κόσμο, του έδωσε κατευθείαν μία οικειότητα με τους τηλεθεατές. Ο Αγγελόπουλος, πέρα από το προφίλ του λαϊκού και φτωχού παιδιού, που είχε εκ των πραγμάτων, φρόντισε να αποκτήσει και άλλες συνδέσεις με το κοινό. Είπε για παράδειγμα ότι έχει ανάγκη τα λεφτά της νίκης για την οικογένειά του. Αμέσως έδωσε ένα νόημα για τον προορισμό του μεγάλου επάθλου. Από το να τα φάνε οι καλοπληρωμένοι Διάσημοι, σου λέει ο άλλος, σε σαμπάνιες και πάρτι στη Μύκονο ή ο εύπορος Μάριος σε καμία επιχείρηση στην Κύπρο (είναι διαόλοι στις δουλειές οι αδελφοί μας εκεί κάτω), καλύτερα να τα πάρει ο έρμος αγωνιστής από την επαρχία (σχεδόν όλοι από την επαρχία είμαστε άλλωστε)! Επίσης ο Ντάνος δειλά στην αρχή, αλλά με εκνευριστική πολλές φορές επιμονή στη συνέχεια, το έριξε στο θυμιατό, στοιχείο που του έδωσε φανατικούς και πιστούς (και με τη θρησκευτική έννοια του όρου) οπαδούς. Μπορεί να τον επέκριναν πολλοί, αλλά αυτοί κατά τεκμήριο δεν ψήφιζαν, ώστε να του προκαλέσουν πρόβλημα. Τουναντίον όσοι ήθελαν να βλέπουν σταυροκοπήματα και κομποσκοίνια, το… εσεμεσάκι το έριξαν, ως ανταμοιβή! Ακόμα και χθες ο Ντάνος, πριν ανακοινωθεί το αποτέλεσμα φιλούσε τα κομποσκοίνια και έκανε σταυρούς – για να μην ξεχαστεί κάποιος θρήσκος και δεν πιάσει το κινητό μάλλον! Τόσα πολλά στοιχεία, ένα τόσο έντονο και δυναμικό προφίλ δεν κατάφερε ποτέ κανείς από τους άλλους παίκτες του Survivor να διαμορφώσει. Πολλοί είχαν κάτι απ’ όλα, αλλά κανείς τόσα πολλά.

Ο Μάριος φαινόταν πολύ συμπαθής μεν, αλλά η πορεία του ήταν κάπως εύκολη, σαν περίπατος. Κανείς δεν ασχολιόταν αρνητικά μαζί του. Καλό αυτό κατ’ αρχήν, αλλά δεν υπήρχαν οι συγκρούσεις για να αναδείξει στοιχεία ηγέτη και κυρίαρχου παίκτη. Να αποδείξει ότι είναι Survivor. Καλός δηλαδή αλλά λίγος. Με προφίλ μάλλον εύπορου παιδιού, που απλώς ήθελε τη νίκη για να ικανοποιήσει την προσωπική του φιλοδοξία. Θα μπορούσε ο Κύπριος να ανατρέψει τα δεδομένα απέναντι στον Ντάνο, μόνο με το τροχαίο που είχε. Να γίνει δηλαδή ο άνθρωπος που επιβίωσε από το ατύχημα και που πορευόταν πλέον με την τραυματική αυτή εμπειρία. Τον βοήθησε όλο αυτό, όπως και η αγωνιστική του ικανότητα. Δεν αρκούσαν όμως. Φαινόταν και χθες ότι ήταν μία κλάση κάτω ως προς τις απαιτήσεις που είχε η κατάκτηση της πρώτης θέσης. Παρότι υποστηρίχθηκε προφανώς από τους Κύπριους τηλεθεατές, οι οποίοι πάντως είναι υπολογίσιμη δύναμη, δεν μπόρεσε το κάτι παραπάνω.

Μάλιστα το κοινό στο Γαλάτσι ήταν εμφανώς με τον Ντάνο, σύμφωνα με κάποιες αντιδράσεις του σε κρίσιμα σημεία. Ευπρεπώς μεν, σαφώς δε. Πάλι μαρτύριο το επεισόδιο Το χθεσινό επεισόδιο επιβεβαίωσε ότι ο μόνος καλός λόγος για τον οποίο έγινε ήταν η τηλεθέαση και η (με αντίτιμο) συμμετοχή του κόσμου στην ψηφοφορία. Διόλου ευκαταφρόνητο κίνητρο για την παραγωγή, με δεδομένο ότι το Survivor πουλάει και οι τηλεθεατές, έστω κι από κεκτημένη ταχύτητα θα κολλήσουν στους τηλεοπτικούς δέκτες, όμως επί της ουσίας ήταν περιττό. Υπό την έννοια ότι δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα επεισόδιο… διαφημίσεων και ψηφοφορίας, όπου παρεμβάλλονταν βιντεάκια με στιγμιότυπα από την πεντάμηνη παραμονή των παικτών στη Δομινικανή Δημοκρατία. Κάποια από αυτά ήταν, λέει, «άπαιχτα πλάνα», αλλά στην πραγματικότητα ανακυκλώνανε με την πολύτιμη βοήθεια ενός εμπνευσμένου μοντάζ τα ίδια πράγματα. Έτσι για να περάσει η ώρα. Οι δύο φιναλίστ ήταν επί τρεις ώρες κάπως σαν… κομπάρσοι. Περίμεναν με αγωνία την ψηφοφορία, χειροκροτούσαν με το παραμικρό, πιθανότατα για να μην πάθουν αγκύλωση και κοιτούσαν διαρκώς προς τα πίσω σε συγγενείς και φίλους – μπροστά τους είχαν τον Τανιομανίδη, που είχαν βαρεθεί να τον βλέπουν τόσο καιρό. Το ίδιο κι αυτός βέβαια! Ο Σάκης τους έκανε πάλι κάτι σκληρές ερωτήσεις του τύπου «πώς νιώθετε», «ποιες είναι οι σκέψεις σας» και «τι περνάει από το μυαλό σας»! Εκείνοι αμήχανοι και αδημονούντες για το τέλος, έλεγαν τα ίδια και τα ίδια. Μερικές φορές έμοιαζε το επεισόδιο σαν να είναι η εκπομπή «Πανόραμα Survivor» της Ελεονώρας Μελέτη, δηλαδή μία ανασκόπηση πραγμάτων που έχουν γίνει. Ακόμη και η αξιοποίηση των άλλων παικτών του Survivor, ήταν μισή. Για παράδειγμα τραγούδησε ο Μπο, αλλά όχι και η Ειρήνη Παπαδοπούλου. Πιθανόν η παραγωγή φοβήθηκε να την ανεβάσει στη σκηνή, μην και τραβήξει ξανά καμία αποχώρηση! Θα μπορούσε εν ολίγοι να παραληφθεί τουλάχιστον ένα από τα τρία τελευταία νερόβραστα επεισόδια. Να συμπτυχθούν οι φάσεις ή ο προημιτελικός να γίνει στην Καραϊβική. Τρεις μέρες τώρα με το ίδιο κόνσεπτ και σχεδόν τους ίδιους πρωταγωνιστές, πήγε πολύ. Σαν να… κρέμασε το όλο πράγμα. Αρκετά βαρετά πράγματα και κάποιες στιγμές σαν μαρτύριο της σταγόνας, εν αναμονή της ανάδειξης του νικητή. Με το τέλος του παιχνιδιού πιο πολύ από τον Ντάνο (και τον Ατζούν φυσικά) πρέπει να πανηγυρίζουν οι μαγαζάτορες της χώρας, που είδαν τους θαμώνες τους να χάνονται Κυριακή και Τετάρτη. Μέχρι τον Οκτώβριο, που ξεκινά το Survivor 2!

Οι άνθρωποι πίσω από τις κάμερες Πλάκες και απρόσμενες στιγμές Κακουχίες και τραυματισμοί Τα έπαθλα επικοινωνίας Χαλαρές στιγμές στα αγωνίσματα Οι μεταμορφώσεις των παικτών Τα αξέχαστα έπαθλα Το ειδύλλιο Κωνσταντίνου Βασσάλου - Σαμπριγιέ Συναντήσεις με τα ζώα του νησιού Πηγή: protothema.gr