Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Με τη σημερινή συνεδρίαση κλείνει η συζήτηση για ένα νομοσχέδιο που αφορά  ανθρώπινα δικαιώματα και αποτελεί δείκτη για την ποιότητα της δημοκρατίας μας . 

Δεν πρέπει να ξεχνάμε κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι η Δημοκρατία  δοκιμάζεται στα δικαιώματα το των μειοψηφιών. 

Για τις πλειοψηφίες είναι εύκολα τα πράγματα. 

Επίσης να σημειώσω εδώ ότι τα όσα συνόδευσαν την στάση των Κομμάτων, αλλά και των φορέων που συμμετείχαν στις  προηγούμενες συνεδριάσεις της Επιτροπής καταδεικνύουν πως το τέλος της Ιστορίας δεν έχει έρθει. 

Πως οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ  προόδου και συντήρησης είναι ολοζώντανες. 

Επίσης είναι μια ευκαιρία να θυμηθούμε ότι σε σχέση με τις αρχές του πολιτικού φιλελευθερισμού, παρότι  ακούγεται αντιφατικό, διαχρονικά όχι μόνο στη χώρα μας - αλλά στη χώρα μας, μας ενδιαφέρει ακόμα περισσότερο - ούτε η Δεξιά ούτε η παραδοσιακή Αριστερά κατάλαβε ποτέ τη σημασία των αρχών αυτών.

Και ποτέ δεν τις υιοθέτησε και πολύ περισσότερο δεν πολέμησε για αυτές.

Πάντα η ανανεωτική Αριστερά ήταν εκείνη που υποστήριζε τις αρχές του πολιτικού φιλελευθερισμού.

Ένας πραγματικά φιλελεύθερος χώρος. 

Έτσι και σήμερα. 

Το Κίνημά μας, το ΠΟΤΑΜΙ ήταν και παραμένει αταλάντευτο σε ότι αφορά ζητήματα αρχών, αξιών και σεβασμού των δικαιωμάτων του πολίτη, του ανθρώπου και των μειοψηφιών. 

Αυτό προέχει κάθε τακτικισμού, κάθε έννοιας μικροκομματικής ιδιοτέλειας. 

Στα θέματα αρχών και συνείδησης αγαπητοί συνάδελφοι, δεν υπάρχει αναβολή για μια άλλη φορά για μια άλλη συγκυρία για μια άλλη ζωή. 

Είμαστε λοιπόν θετικοί επί της αρχής για το νομοσχέδιο χωρίς αστερίσκους χωρίς ετεροπροσδιορισμούς και τακτικισμούς. 

Δεν θα επαναλάβω όσα ανέπτυξε στις προηγούμενες συνεδριάσεις ο κ. Αμυράς αλλά θα σταθώ σε πολύ συγκεκριμένα σημεία του νομοσχεδίου, γιατί πιστεύω ότι μας δίνεται η δυνατότητα σήμερα να πάμε το όλο νομοθέτημα ένα βήμα παραπέρα.  

Το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου έρχεται να βελτιώσει την πραγματικότητα όσων ίσχυαν μέχρι σήμερα για τα transgender άτομα. 

Τα άτομα δηλαδή των οποίων το φύλο καταγράφεται στα έγγραφά τους διαφορετικά από την αυτοαντίληψη και την εσωτερική αίσθηση που έχουν τα ίδια για το φύλο τους.

Γιατί σημειωτέον τα transgender άτομα μέχρι σήμερα όταν έπρεπε να χρησιμοποιήσουν τα επίσημα έγγραφά  τους έρχονταν αντιμέτωπα με διακρίσεις κάθε είδους. 

Ωστόσο προκειμένου να εξασφαλιστούν αυτά τα έγγραφα, τα εν λόγω άτομα έπρεπε να υποστούν σωρεία ιατρικών επεμβάσεων ή εξετάσεων από Ειδικούς Επιτροπές Υποεπιτροπές  κοκ. 

Οι ιατρικές επεμβάσεις στα γεννητικά όργανα πρέπει  να σημειώσουμε ότι μαθηματικά προκαλούν στείρωση και έχουν παράλληλα χαρακτηριστεί ως βασανιστήριο από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. 

Αυτό λοιπόν το απάνθρωπο και βάρβαρο πλαίσιο γίνεται για πρώτη φορά προσπάθεια να αλλάξει με το συζητούμενο σχέδιο νόμου για την νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου. 

Αν και το νομοσχέδιο επιχειρεί  να ανταποκριθεί,  τόσο στα πάγια αιτήματα των ατόμων αυτών, όσο και στην  Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αφήνει κάποια κενά που θα μπορούσαμε  ίσως να τα καλύψουμε με το νομοσχέδιο αυτό.  

Π.χ. υπάρχει ολοκληρωτική έλλειψη νομοθεσίας και μέριμνας για τους intersex ανθρώπους, που κακοποιούνται με «κανονικοποιητικές» μη αναστρέψιμες χειρουργικές επεμβάσεις στη βρεφική ηλικία, προκειμένου τα σώματά τους να «συμμορφωθούν» αισθητικά στην παρωχημένη ιατρική αντίληψη περί αρσενικού και θηλυκού και την στερεοτυπική άποψη της πλειοψηφίας.

Αυτοί οι άνθρωποι εξακολουθούν να παραμένουν, δυστυχώς, αόρατοι από το νομικό μας σύστημα και με αυτό το νομοσχέδιο και θεωρώ, ότι θα μπορούσαμε να ξαναδούμε το άρθρο 3, έτσι ώστε να συμπεριληφθούν και τα προαναφερθέντα άτομα.

Σε σχέση με τις παραγράφους 2 και 3 του ιδίου άρθρου, στην ως τώρα ισχύουσα νομοθεσία ν.344/76 δεν υπήρχαν καθόλου περιορισμοί ούτε σε ό,τι αφορά τα ανήλικα πρόσωπα ούτε σε ό,τι αφορά τα έγγαμα.

Στο άρθρο 3, λοιπόν, του σχεδίου νόμου κάνατε μια βελτίωση για τα δεκαπέντε έτη υπό προϋποθέσεις, κύριε Υπουργέ, όμως οι περιορισμοί σε αυτά τα δύο σημεία είναι σαφείς.

Θα μείνω στον πρώτο περιορισμό που αφορά στην ηλικία.

Η αλλαγή των εγγράφων των ανηλίκων όσο νωρίτερα γίνεται, τόσο γλιτώνει το άτομο από την όλη τραυματική εμπειρία και το bulling, τόσο στο σχολείο όσο και στις κοινωνικές συναναστροφές που έχει.

Δεύτερον, γιατί δεν συμπεριλαμβάνετε, κύριε Υπουργέ, στο σχέδιο νόμου πρόβλεψη για τη δυνατότητα των γονέων να κάνουν αλλαγές στα έγγραφα των παιδιών τους, χωρίς την  παρουσία των ίδιων των άμεσα ενδιαφερομένων παιδιών;

Η Απόφαση 2048/2015 της Κοινοβουλευτικής Ολομέλειας του Συμβουλίου της Ευρώπης αναφέρει, ότι η διαδικασία πρέπει να είναι ανεξάρτητης ηλικίας με βάση το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού.

Η δεύτερη εξαίρεση έχει να κάνει με την απαγόρευση αλλαγής εγγράφων για τα έγγαμα πρόσωπα.

Ένα πρόσωπο εάν είναι έγγαμο θα πρέπει να επιλέξει ανάμεσα σε δύο θεμελιώδη δικαιώματα, δηλαδή, τον έγγαμο βίο του ή τη δυνατότητα να αναγνωρισθεί η ταυτότητα του φύλου του. 

Καλούνται, δηλαδή, να επιλέξουν «ελεύθερα», χωρίς να δίνονται όλες οι επιλογές άσκησης του δικαιώματος αυτής της ελευθερίας.

Οι περιορισμοί αποτελούν ένα βήμα προς τα πίσω και νομίζω, ότι θα μπορούσαμε να το δούμε μέσα στην αντίληψη που γενικότερα ο νομοθέτης και σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχει υπόψη του, όταν τακτοποιεί τέτοιου είδους ζητήματα και είναι μια ευκαιρία, γιατί αρκετός θόρυβος έχει γίνει.  

Ας κάνουμε, λοιπόν, ολοκληρωμένα και σωστά αυτό το βήμα, το οποίο το περιμένουν άνθρωποι που η ποιότητα της ζωής τους καθορίζεται από τέτοιου είδους ζητήματα, που εμείς οι υπόλοιποι, βεβαίως, δεν αντιλαμβανόμαστε τη σοβαρότητα και τη βαρύτητα τους.

Εμείς, όπως είπα και στην αρχή, ψηφίζουμε επί της αρχής το νομοσχέδιο και επί των άρθρων επιφυλασσόμαστε να τοποθετηθούμε στην Ολομέλεια.

Ευχαριστώ.