Η φώκια, σύμφωνα με όλα τα στοιχεία, είχε εκτελεστεί κανονικά με ρίψη δυναμίτη. Οι ερευνητές του «Αρχιπελάγους» μάλιστα εκτιμούν πως η σκοτωμένη φώκια δεν αποτέλεσε παράπλευρη απώλεια παράνομου και απαράδεκτου ψαρέματος με δυναμίτη, αλλά ήταν ο στόχος κάποιου εξολοθρευτή... «Πρόκειται για κανονική σφαγή! Είναι η δεύτερη ηθελημένη θανάτωση μεσογειακής φώκιας στην περιοχή μας μέσα σε έναν μήνα. Οταν μόνο εμείς, στο Ανατολικό Αιγαίο και στα νερά που κυκλοφορούμε, έχουμε βρει μέσα σε 14 μήνες έξι θανατωμένες φώκιες, καταλαβαίνετε τι γίνεται πανελλαδικά. Η Ελλάδα διαθέτει 18.000 χιλιόμετρα ακτογραμμή. Πόσες σκοτωμένες φώκιες ξεβράζονται εκεί; Ποιος ενδιαφέρεται; Πολύ συχνά μας πληροφορούν αλιείς από όλη την Ελλάδα πως βλέπουν σκοτωμένα ζώα» λέει στην «Κ» ο κ. Θόδωρος Τσιμπίδης, διευθυντής του «Αρχιπελάγους».

Η Ελλάδα έχει την τύχη και ταυτόχρονα τη μεγάλη ευθύνη να φιλοξενεί στα ύδατά της περίπου 200–250 από τις 450 μεσογειακές φώκιες που έχουν απομείνει. Η μεσογειακή φώκια είναι ένα είδος εξαιρετικά σπάνιο, καθώς πρόκειται για το πλέον απειλούμενο με εξαφάνιση θαλάσσιο θηλαστικό στην Ευρώπη και το δεύτερο στην υφήλιο. «Για την προστασία της μεσογειακής φώκιας, η Ελλάδα δεσμεύεται όχι μόνο από πολυάριθμες διεθνείς συμβάσεις, την ευρωπαϊκή και την εθνική νομοθεσία αλλά κυρίως από την ηθική υποχρέωση διαφύλαξης των τελευταίων αυτών θηλαστικών. Δυστυχώς όμως φαίνεται ότι επί σειρά ετών οι εθνικές αρχές θεωρούν ότι η δράση για την προστασία τους εξαντλείται στο πλαίσιο τεχνικών αναφορών, γραφειοκρατικών χειρισμών, καθώς και σε αναποτελεσματικές και κοστοβόρες καμπάνιες και επαναπαύονται με την ψευδή εντύπωση ότι έχουν πράξει τα δέοντα για την επιβίωση και προστασία του είδους» τονίζει σε σχετική του ανακοίνωση το «Αρχιπέλαγος».

«Ας μην ξεχνάμε ότι οι φώκιες που εντοπίζονται νεκρές αποτελούν ένα μικρό μόνο μέρος αυτών που θανατώνονται. Η πολιτεία δείχνει να αδυνατεί να αντιληφθεί την έκταση του προβλήματος των ηθελημένων θανατώσεων μεσογειακής φώκιας στις ελληνικές θάλασσες και τις πραγματικές αιτίες που το προκαλούν. Αδυνατεί να συνειδητοποιήσει και την ευθύνη που της αναλογεί για τη διασφάλιση της επιβίωσης αυτού του ιδιαίτερα σπάνιου θηλαστικού. Η αδράνεια αυτή των εθνικών αρχών θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τον πληθυσμό της μεσογειακής φώκιας αλλά το σύνολο των θαλάσσιων οικοσυστημάτων» υπογραμμίζει ο κ. Τσιμπίδης.

Οι άνθρωποι του «Αρχιπελάγους» τονίζουν πως οι φώκιες δεν είναι εχθροί των ψαράδων. Αναφέρουν μάλιστα το παράδειγμα μιας φώκιας ηλικίας 2,5 ετών, που κινιόταν στα νερά της βορειοανατολικής Σάμου και που τώρα σιγά-σιγά αποφασίζει μεγάλα ταξίδια, όπως πρόσφατα που πέρασε στα τουρκικά παράλια του Κουσάντασι για να επιστρέψει και πάλι στα λημέρια της. «Η συγκεκριμένη φώκια ονομάζεται πλέον Αργυρώ και αποτελεί μια μοναδική περίπτωση, καθώς έχει αποφασίσει να ζει σε κατοικημένες από ανθρώπους περιοχές και να εμφανίζει μια δυνατότητα συμβίωσης» λέει ο κ. Τσιμπίδης. Υπάρχει ένα μεγάλο δίκτυο ανθρώπων από την τοπική κοινωνία (ψαράδες, επαγγελματίες του τουρισμού, εκπαιδευτικοί, μαθητές και πολλοί άλλοι), με τους οποίους οι ερευνητές του «Αρχιπελάγους» έχουν μοιραστεί πολλές χιλιάδες ώρες φύλαξης και προστασίας της φώκιας Αργυρώ.

Υπάρχει λοιπόν κι άλλος δρόμος και τρόπος, μακριά κι ενάντια στις θανατώσεις της μεσογειακής φώκιας. Σύμφωνα με τους ανθρώπους του «Αρχιπελάγους» απαιτούνται η φύλαξη και ο έλεγχος των σπάνιων αυτών ζώων από τις Αρχές («ξέρουν τι πρέπει να κάνουν», λέει με νόημα ο κ. Τσιμπίδης), με ταυτόχρονη υποστήριξη των ψαράδων, που περνούν δύσκολες μέρες. Το Ινστιτούτο «Αρχιπέλαγος» κατέθεσε για το θέμα ένορκη κατάθεση - καταγγελία στο Λιμεναρχείο Σάμου, το οποίο ξεκίνησε έρευνα για τον εντοπισμό των δραστών.

Καθημερινή