Και έπρεπε οι δηλώσεις αυτές να κάνουν τον γύρω του κόσμου σε μεγάλα διεθνή ΜΜΕ για να αναδημοσιευθούν και στην Ελλάδα χωρίς όμως ιδιαίτερη προβολή και κυρίως χωρίς σχόλια ούτε για το διεθνές «καπέλωμα» που έγινε στην Κρητική διατροφή με συναίνεση και συμμετοχή μάλιστα και της Ελλάδας, ούτε βέβαια για την αδυναμία της Κρήτης να συντονιστεί και να διεκδικήσει την αναγνώριση της δικής της αϋλης πνευματικής κληρονομιάς την ύπαρξη και αξία της οποίας διεθνείς έρευνες και μελέτες έχουν τεκμηριώσει.

Και για να μην θεωρηθεί ότι όλα αυτά γράφονται για  λόγους εντυπωσιασμού, πρέπει να υπενθυμίσουμε  πολυ  συνοπτικά, λίγα απο  την ιστορία της ατυχούς κατάληξης της προσπάθειας που είχε αρχίσει ο ΣΕΔΗΚ το 2008, οπότε δεν είχε αναγνωριστεί ακόμα η Μεσογειακή διατροφή από την UNESCO.

Με επίσημα έγγραφα, τα οποία υπάρχουν, ο ΣΕΔΗΚ είχε προτείνει τότε την συνεργασία των Νομαρχιών, ΤΕΔΚ, ΣΕΔΗΚ και άλλων φορέων για την υποβολή κοινού φακέλου στην UNESCO για την αναγνώριση της Κρητικής διατροφής ως αϋλης πνευματικής κληρονομιάς.

Δυστυχώς όμως και ενώ οι ΤΕΔΚ είχαν συμφωνήσει και είχαν ορίσει εκπροσώπους τους στην Οργανωτική Επιτροπή και παράλληλα είχαν αποφασίσει να συμμετάσχουν και στις δαπάνες δημιουργίας του φακέλου, οι Νομαρχίες, μετά από σημαντική καθυστέρηση, απροσχημάτιστα αρνήθηκαν να συμμετάσχουν, προβάλλοντας την αστήρικτη αιτιολογία ότι αυτές είναι …… πλέον αρμόδιες να υποβάλλουν τον φάκελο!
Τα χρόνια πέρασαν, φάκελος δεν υποβλήθηκε και στο μεταξύ το 2010 η Μεσογειακή διατροφή αναγνωρίστηκε με φάκελο που υπέβαλαν από κοινού Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, Βόρειο Μαρόκο και … η Ελλάδα!

Και σαν επιστέγασμα,  ένα χρόνο αργότερο το 2011 το Υπουργείο Πολιτισμού αρνείται να αποδεχτεί πρόταση της Περιφέρειας Κρήτης για υποβολή του φάκελου!