Ο Πάμπλο Πικάσο και η σχέση του με το...Μινώταυρο- Η εμμονή του με το μυθικό τέρας της Κνωσού (pics)
Ο Πάμπλο Πικάσο ή Ντιέγο Χοσέ Φρανθίσκο ντε Πάουλα Χουάν Νεμοπουθένο Μαρία ντε λος Ρεμέδιος Θιπριάνο ντε λα Σαντίσιμα Τρινιδάδ Ρουίθ ι Πικάσο (25 Οκτωβρίου 1881 - 8 Απριλίου 1973) ήταν Ισπανός ζωγράφος. Είναι συνιδρυτής μαζί με τον Ζωρζ Μπρακ του κυβισμού και με σημαντική συνεισφορά στη διαμόρφωση και εξέλιξη της μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης.
Ο Πικάσο ήταν εξαιρετικά ταλαντούχος ως ζωγράφος και ως σχεδιαστής, ακόμη και για τα δεδομένα των μεγαλύτερων καλλιτεχνών του κόσμου όπως αναφέρει το wikipedia.com.
Εργάστηκε εξίσου με ελαιογραφίες, υδατογραφίες, παστέλ, κάρβουνο, μολύβι και μελάνι.
Απέδωσε σύνθετες σκηνές ως απλές γεωμετρικές μορφές στα έργα του Κυβισμού, αλλά δημιούργησε επίσης και μεγαλοπρεπή ρεαλιστικά πορτραίτα.
Τα σκίτσα του με μελάνι και μολύβι φίλων του από την εποχή του Κυβισμού και κατόπιν, εκτιμούνται για την υποτιμημένη οικειότητα τους, και είναι παραδείγματα των δεξιοτήτων του.
Ο Πικάσο κινήθηκε με ευκολία στις τέχνες παρά την περιορισμένη ακαδημαϊκή του κατάρτιση. Τα ταλέντα του αυξήθηκαν από μια αυστηρή αίσθηση καθήκοντος στην εργασία του, που κράτησε μέχρι τα τελευταία έτη της μακρόχρονης ζωής του.
Μέσα από τα έργα του φάνηκε πως είχε αρκετές επιρροές από την ελληνική αρχαιότητα αλλά και τη ρωμαϊκή, την ιβηρική τέχνη, αλλά και από την Αρχαία Ελλάδα
Μια επιρροή που φανερώνει και η εμμονή του με τον Μινώταυρο, ένα από τα προσφιλή του θέματα.
Μάλιστα, όπως αναφέρει το Lifo.gr φανταζόταν τον εαυτό του ως Μινώταυρο. Το 1931 ήταν ήδη 50 ετών και βίωνε την κρίση της μέσης ηλικίας.
Τότε εγκατέλειψε τη σύζυγό του Ολγα για τη 17χρονη Μαρί Τερέζ και ένιωθε τύψεις. Και όπως ο Μινώταυρος (ο οποίος στα έργα του απεικονίζεται να κουβαλά κάποιο βάρος) συνεχίζει την περιπλάνησή του στον λαβύρινθο, έτσι και εκείνος συνέχιζε τη δαιδαλώδη διαδρομή του στη ζωή κουβαλώντας τις ενοχές του: «Κατηγορούν τον Πικάσο ότι ήταν σκληρός με τις γυναίκες που είχε σχέση. Πιστεύω πως ήταν απλώς ένας άνδρας ανώριμος, ο οποίος συμπεριφερόταν όπως ένα μικρό παιδί, που όταν έφτανε σε αδιέξοδο κρυβόταν».
Το Απολλώνιο και το Διονυσιακό συνυπήρχαν στις εικόνες που εμπνεόταν σε ισόποσες δόσεις κι έτσι ο Πικάσο παρασύρεται από την Ελλάδα του Απόλλωνα τη λουσμένη στο φως που βουλιάζει στα σκοτεινά μονοπάτια του Διονύσου αλλά και του απανταχού παρόντα Μινώταυρου-αυτού του ακατάβλητου ζώου της σεξουαλικότητας.
Ο μύθος του Μινώταυρου
Στην Ελληνική μυθολογία, ο Μινώταυρος ήταν ένα σώμα ανθρώπου και κεφάλι και ουρά ταύρου. Πέρα από την περιγραφική αυτή ονομασία του, το όνομα του Μινώταυρου ήταν Αστερίων. Κάποιες φορές αναπαρίσταται ακόμα ως ταύρος με κορμό ανθρώπου, σε αντιστοιχία με τον Κένταυρο. Κατοικούσε στο Λαβύρινθο, κτίσμα που φτιάχτηκε από το Δαίδαλο κατόπιν εντολής του βασιλιά της Κρήτης, Μίνωα. Ο Μινώταυρος σκοτώθηκε από τον Θησέα.
Πριν ο Μίνωας γίνει βασιλιάς ζήτησε από το θεό Ποσειδώνα ένα σημάδι που να αποδεικνύει ότι αυτός, και όχι ο αδερφός του, έπρεπε να ανέβει στο θρόνο. Ο θεός έστειλε έναν όμορφο λευκό ταύρο και ζήτησε από το Μίνωα να θυσιάσει αυτόν τον ταύρο στον ίδιο. Ο Μίνωας όμως αντί για αυτόν θυσίασε έναν άλλο ταύρο, ελπίζοντας ότι ο θεός δε θα το προσέξει.
Ο Ποσειδώνας όμως κατάλαβε τι είχε γίνει, εξοργίστηκε, και έκανε τη γυναίκα του Μίνωα Πασιφάη να ερωτευτεί τον ταύρο. Η γυναίκα δεν μπορούσε να ικανοποιήσει το πάθος της και ζήτησε βοήθεια από το μηχανικό Δαίδαλο. Αυτός κατασκεύσε ένα κενό ομοίωμα αγελάδας, η Πασιφάη μπήκε μέσα σε αυτό και ο ταύρος ξεγελάστηκε και ζευγάρωσε μαζί της. Από την ένωση αυτή γεννήθηκε ο Μινώταυρος.
Ο Μίνωας, μετά από χρησμό που πήρε από το Μαντείο των Δελφών, ζήτησε από τον Δαίδαλο να φτιάξει ένα κτίσμα ώστε να κλειστεί μέσα ο Μινώταυρος, και αυτός κατασκεύασε το Λαβύρινθο.
Ο γιος του Μίνωα Ανδρόγεως πήρε μέρος σε αγώνες στα Παναθήναια και απέσπασε κάποιες νίκες, για τις οποίες οι Αθηναίοι τον ζήλεψαν και τον σκότωσαν. Ο Μίνωας για να τιμωρήσει τους Αθηναίους κήρυξε πόλεμο στον οποίο νίκησε. Σαν ποινή των Αθηναίων όρισε κάθε Εννέα χρόνια εφτά νέοι Αθηναίοι και εφτά νέες Αθηναίες να στέλνονται στην Κρήτη και να κατασπαράζονται από το Μινώταυρο.
Μην μπορώντας να ανεχτεί την θυσία αυτή, ο Θησέας, γιος του βασιλιά της Αθήνας Αιγέα, αποφάσισε να είναι και αυτός ένας από τους δεκατέσσερις νέους, με σκοπό να βρεθεί κοντά στο Μινώταυρο ώστε να τον σκοτώσει. Όταν έφτασε στη Κρήτη γνώρισε την κόρη του Μίνωα Αριάδνη η οποία τον ερωτεύτηκε. Θέλοντας να τον βοηθήσει του έδωσε ένα κουβάρι κλωστή, το Μίτο της Αριάδνης και τον συμβούλεψε να δέσει την άκρη του στην είσοδο του λαβύρινθου και να το ξετυλίγει, ώστε να μπορέσει έπειτα, αφού σκοτώσει το Μινώταυρο, να βρει την έξοδο.
Ο Θησέας πράγματι σκότωσε το τέρας με το σπαθί του και χρησιμοποιώντας το Μίτο της Αριάδνης, κατάφερε να βγει από το Λαβύρινθο και γύρισε στην Αθήνα.
Ο πατέρας του Θησέα, ο Αιγαίας του έδωσε παραγγελία όταν γυρίσει νικητής απ την Κρήτη να αλλάξει τα πανιά του πλοίου του , να κατεβάσει τα μαύρα πανιά που είχε φεύγοντας και να ανεβάσει λευκά πανιά . Κάθε μέρα ατένιζε τον ορίζοντα απ το ακρωτήρι Σούνιο να έρθει πίσω ο γιος του. Απ τη πολλή χαρά του ο Θησέας ξέχασε την παραγγελία του πατέρα του κι επέστρεψε με τα ίδια τα μαύρα πανιά. Ο Αιγαίας βλέποντας το πλοίο με τα μαύρα πανιά , έπεσε από το βράχο στη θάλασσα . Από τότε πήρε το όνομά του "Αιγαίον πέλαγος"