Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη

Δεν στεκόμαστε μόνο στις διαπιστώσεις ότι η Ελλάδα εισάγει κάθε χρόνο για να καλύψει τις ανάγκες της, κυρίως από την Ευρωπαϊκή Ένωση, 53 δισ ευρώ σε αγαθά και υπηρεσίες, όταν την ίδια στιγμή τα συναλλαγματικά μας διαθέσιμα σε χρυσό δεν ξεπερνούν τα 6,5 δισ. ευρώ. Δεν καλύπτουν δηλαδή ούτε το 13% των αναγκών μας.  Αλλά τον προκαλούμε με το επιχείρημα των εσωτερικών οπαδών της δραχμής ότι σε περίπτωση εξόδου από το κοινό νόμισμα η Ελλάδα θα στραφεί σε τρίτες χώρες για να καλύψει τις ανάγκες της σε προϊόντα, και πρώτες ύλες. 

Εκείνος μας απαντά αποστομωτικά με μια εικόνα. «Εκτός ευρώ φανταστείτε την Ελλάδα σε μια κατάσταση χειρότερη από την Βενεζουέλα, η οποία άλλωστε διαθέτει και πετρέλαια. Μπορεί να διαθέτουμε κι εμείς, αλλά δεν τα έχουμε ακόμη βρει. Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά». 

-Υπάρχει ένα κομμάτι της κοινωνίας που θεωρεί ότι κάποιος τρίτος σαν «από μηχανής θεός» θα βρεθεί για να καλύψει το ελληνικό χρέος…  

Όχι, δεν υπάρχουν από μηχανής θεοί, παρότι μπορεί πράγματι τμήμα της κοινωνίας να το πιστεύει. Μόνο στις ελληνικές τραγωδίες υπήρχαν από μηχανής θεοί, αλλά κι αυτό πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια.

-Το χρέος είναι απαιτητό σε ευρώ, συνεπώς αν δεν εξυπηρετείται κανονικά τι θα συμβεί; 

Απλώς θα πτωχεύσουμε. Και αφού το χρέος είναι απαιτητό σε ευρώ, δεν πρόκειται να μειωθεί, θα παραμείνει εκεί που είναι στον αιώνα τον άπαντα. Αν δεν εξυπηρετήσεις το χρέος σου, διακόπτονται αυτόματα και οι υπόλοιπες συναλλαγές που έχεις με την παγκόσμια οικονομία. Τούτο σημαίνει μια κατάσταση χειρότερη και από της Βενεζουέλας, αν λάβετε υπόψη ότι εκείνοι διαθέτουν και πετρέλαιο. Και εμείς μπορεί να διαθέτουμε, αλλά δεν το έχουμε ακόμη βρει. Υπάρχει ξέρετε, μια μεγάλη διαφορά.

- Έχετε αποτιμήσει ότι σε μια τέτοια περίπτωση, η Ελλάδα δεν θα μπορέσει για παράδειγμα να καλύψει τις εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών ύψους 53 δισ. ευρώ. Αλήθεια από που θα εισάγουμε και τι; 

Από όπου καταφέρουμε να βρούμε. Δείτε το παράδειγμα της Βρετανίας, και πως η χώρα αυτή παλεύει σήμερα για να βρει νέους εμπορικούς εταίρους. Έτσι θα αρχίσουμε να παλεύουμε κι εμείς. Με δύο ουσιαστικότατες διαφορές συγκριτικά με τους Βρετανούς. Αφενός ότι θα είμαστε πτωχευμένοι (ενώ εκείνοι όχι), αφετέρου ότι δεν είμαστε Βρετανία… 

-Τα στοιχεία για τις ανάγκες της χώρας σε κρέας και γαλακτοκομικά μιλούν για εξάρτησή μας κατά 100% από την ΕΕ των 28. Ωστόσο οι οπαδοί της δραχμής λένε ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα καλύψουμε τις ανάγκες μας με εισαγωγές από τρίτες χώρες… 

Δεν είναι τυχαίο, βέβαια, ότι όλοι αυτοί δεν μας λένε τι θα γίνει στην περίοδο της μετάβασης, από την αναγγελία της στάσης πληρωμών, μέχρι να αποκατασταθεί η όποια ισορροπία. Σε κάθε περίπτωση, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν επιθυμώ να αποτελέσω μέρος της ανώφελης αυτής συζήτησης που γίνεται τελευταίως για έξοδο από την ευρωζώνη ως μια από τις λύσεις στην όποια «αδυναμία» να τακτοποιήσουμε τα δημοσιονομικά μας και την βιωσιμότητα του χρέους μας. Άλλωστε, η Ελλάδα δεν πρόκειται να βγει από το ευρώ, κανείς Πρωθυπουργός δεν πρόκειται ποτέ να πάρει πάνω του μια τέτοια ευθύνη. Απλά εμείς ως ΣΕΒ, παραθέσαμε στο τελευταίο μας εβδομαδιαίο δελτίο μια σειρά από στοιχεία για το πόσο εξαρτημένη είναι η ελληνική οικονομία από την ΕΕ των 28, ακριβώς για να δείξουμε το εξωφρενικό αυτής της συζήτησης που διεξάγεται ξανά τελευταίως. Δείτε για παράδειγμα ότι δεν διαθέτουμε παρά 6,5 δισ ευρώ συναλλαγματικά διαθέσιμα κυρίως σε χρυσό, όταν οι εισαγωγές μας σε αγαθά και υπηρεσίες ανέρχονται σε 53 δισ. ευρώ.

-Στο δελτίο του ο ΣΕΒ θίγει και άλλη μια παράμετρο. Την τάση που βλέπουμε τελευταίως για επέκταση του προστατευτισμού στο διεθνές εμπόριο… 

Σε μια κατάσταση λοιπόν όπου τέτοιες τάσεις απομονωτισμού αυξάνονται, το τάιμινγκ και μόνο για συζήτηση της εξόδου της χώρας από το ενιαίο νόμισμα είναι το χειρότερο δυνατό. Η Ελλάδα θα βρισκόταν στο έρμαιο των διαθέσεων του καθενός, ένα- ένα τα εμπορικά μπλοκς θα έκλειναν προκειμένου να προστατεύσουν τα συμφέροντα τους. Η χώρα θα βρισκόταν εντελώς ξεκάρφωτη, δηλαδή στο πουθενά. Δεν λέω ότι θα πέθαινε, η Ελλάδα έχει περάσει από πολλούς πολέμους και επιβίωσε. Στο τέλος θα βρισκόταν κάποιο καινούργιο modus operandum, αφού βέβαια στο μεταξύ θα είχε διαλυθεί το παν, και η Ελλάδα θα είχε ξεμείνει από εταίρους, στήριξη, και φίλους. 

- Επίσης υπάρχει σε κάποιους η αίσθηση ότι αν φύγουμε από το ευρώ, δεν σημαίνει και ότι θα αποχωρήσουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ισχύει; 

Μα δεν έχει κανένα νόημα αυτό, αφού όσοι υποστηρίζουν την έξοδο, το κάνουν με το σκεπτικό ότι δεν θα εξυπηρετούμε το χρέος μας. Αλλά αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, για τον απλούστατο λόγο ότι είτε εντός είτε εκτός ευρωζώνης, το χρέος θα παραμείνει απαιτητό σε ευρώ.

- Συμφωνείτε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της οικονομίας έπειτα από 7 χρόνια κρίσης είναι ότι το παραγωγικό μοντέλο της χώρας συνεχίζει να βασίζεται κατά 70% στην κατανάλωση; 

Εγώ θα το έθετα κάπως διαφορετικά, για να το συνδέσω με τα όσα είπαμε και νωρίτερα. Όσο διαψεύδονται οι προσδοκίες γρήγορης ανάκαμψης της οικονομίας, θα οδηγούμαστε ως φυσικό επακόλουθο σε παράταση της λιτότητας, και άρα σε νέα κοινωνικά και πολιτικά αδιέξοδα. Θα συντηρούμε δηλαδή ένα φαύλο κύκλο. Πιστεύετε ότι αυτά τα αδιέξοδα θα μπορούσε μια χώρα σαν την Ελλάδα να τα λύσει ευκολότερα εκτός ευρώ, με βάση όλα όσα είπαμε παραπάνω; Δεν σε παίρνει με λίγα λόγια να πας στην δραχμή γιατί απλούστατα θα διαλυθείς…

liberal.gr