Ο βουλευτής του ΚΚΕ μεταξύ άλλων σημείωσε:

«Η κυβέρνηση κάνει σοβαρή προσπάθεια να αποδείξει πως είμαστε σε μια αντιμνημονιακή εποχή, πως τα σκληρά μέτρα τελειώνουν. Όμως αυτό είναι το νέο όπλο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για να ξεγελάσει τους εργαζόμενους, το λαό. Η αλήθεια είναι ότι η συνεχιζόμενη αντιλαϊκή επίθεση, η εκμετάλλευση που σπάει κόκαλα, τα όσα βιώνουν τα φτωχά λαϊκά στρώματα, που δυσκολεύονται να καλύψουν ακόμα και στοιχειώδεις ανάγκες τους, συνθέτουν και τη λεγόμενη «επόμενη μέρα», είτε με «νέο πρόγραμμα» είτε χωρίς και με πανταχού παρόντα τα μνημόνια διαρκείας του κεφαλαίου και της ΕΕ.

(…) Και η επόμενη μέρα της ψήφισης του πολυνομοσχεδίου έχει παροχές, φοροελαφρύνσεις και διευκολύνσεις για το κεφάλαιο, πλειστηριασμούς, χαράτσια, περιστολή του απεργιακού δικαιώματος για τους εργαζόμενους και το λαό που δυσκολεύονται να καλύψουν ακόμα και τις στοιχειώδεις ανάγκες των ίδιων και των οικογενειών τους. Αυτός είναι ο καπιταλισμός, σε ανάπτυξη και κρίση, που απαιτεί θυσίες δίχως τέλος από το λαό για τα κέρδη του κεφαλαίου.

Η δικαιοσύνη και η φροντίδα για την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα αφορούν ορισμένα ψίχουλα από το ξαναμοίρασμα της φτώχειας και υποσχέσεις ότι αν κάνουν υπομονή, αν περιμένουν από την ανάκαμψη των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων, από το ξεζούμισμά τους δηλαδή, κάτι μπορεί να τους γυρίσουν πίσω. Με στόχο να απορροφηθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια και πολύ περισσότερο να στρατευθούν οι εργαζόμενοι, ο λαός, στην υπόθεση της ανάκαμψης του κεφαλαίου.

Το αντιλαϊκό νομοθετικό οπλοστάσιο που για λογαριασμό της εργοδοσίας εμπλουτίζει συνεχώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, προσθέτοντας και νέα μέτρα πάνω στα προηγούμενα και τα προνομοθετημένα για τα επόμενα πολλά χρόνια. Μέτρα που αφορούν τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, μέσα από την ένταση της εκμετάλλευσης, τη μονιμοποίηση της δουλειάς - λάστιχο, την ταφόπλακα στις Συλλογικές Συμβάσεις, με την κυβέρνηση, την εργοδοσία και τους ιμπεριαλιστικούς «θεσμούς» να ξεκόβουν κάθε συζήτηση για ανάκτηση των όσων έχασαν οι εργαζόμενοι στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης, παρουσιάζοντας, με τις ίδιες ακριβώς διατυπώσεις, τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα ως «στρεβλώσεις» που οδήγησαν τάχα στην καπιταλιστική οικονομική κρίση.

Η προσπάθεια να αφοπλιστεί η εργατική τάξη, να χτυπηθεί η συλλογική οργάνωση και δράση στην «καρδιά» της, στους χώρους δουλειάς και τις μεγάλες επιχειρήσεις, με διατάξεις όπως αυτές για την απεργία, όπως και με τις προσπάθειες - από κοινού με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό - να αντικατασταθεί από διάφορα σχήματα ταξικής συνεργασίας. Ειδικά για τις αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο, να αναδεικνύεται ότι στόχος τους είναι ο ασφυκτικός έλεγχος των συνδικάτων από το κράτος και την εργοδοσία, η αποφασιστική ενίσχυση του ήδη ισχύοντος αντεργατικού νομικού πλαισίου, με βάση το οποίο τα αστικά δικαστήρια και η εργοδοσία παρεμβαίνουν στη λειτουργία των εργατικών συνδικάτων, στον τρόπο με τον οποίο οι εργαζόμενοι λαμβάνουν τις αποφάσεις τους, στις μορφές πάλης που «επιτρέπεται» να κηρύξουν, ακόμα και στο ίδιο το περιεχόμενο των αιτημάτων τους. Είναι ψέμα ότι με την αντιαπεργιακή διάταξη που ψηφίστηκε «κλείνει οριστικά το ζήτημα του συνδικαλιστικού νόμου»: Στην πραγματικότητα αυτό που κάνει είναι να ανοίγει δρόμο για το συνολικό ξήλωμα του απεργιακού δικαιώματος.

Η γενίκευση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών που νομοθέτησε η κυβέρνηση και για χρέη προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, από την 1η Μάη, συνολικά οι αποφάσεις για την επιτάχυνση της μείωσης των «κόκκινων» δανείων, που δείχνουν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο το πώς τα βασικά ζητούμενα του κεφαλαίου, εν προκειμένω η «θωράκιση» των τραπεζών για να τροφοδοτήσουν με φτηνό δανεισμό το νέο γύρο κερδοφορίας, σημαίνουν ανελέητο κυνηγητό, πλειστηριασμούς και απογείωση εκβιασμών για τα λαϊκά σπίτια και τους αυτοαπασχολούμενους, αλλά και επί της ουσίας υπονόμευση των εργατικών δικαιωμάτων για το γρηγορότερο «ξεσκαρτάρισμα» χρεοκοπημένων επιχειρήσεων.

(….) Τέρμα στις θυσίες αυτές μπορεί να βάλει μόνο η λαϊκή πάλη.

Το τι έχει να δώσει το καπιταλιστικό σύστημα στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, αποτυπώνεται βέβαια σε όλο του το μεγαλείο σε αυτό που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παρουσιάζει συνειδητά ως το «απαύγασμα» της «κοινωνικής πολιτικής», τα εφάπαξ επιδόματα με τα οποία επιχειρεί να αντικαταστήσει κάθε είδους δικαίωμα.

Η ενίσχυση της ταξικής πάλης, το δυνάμωμα του αγώνα και της διεκδίκησης για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών, σε γραμμή σύγκρουσης με το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις του, την ΕΕ και τους στόχους τους είναι αυτά με το οποία πρέπει και μπορεί να απαντήσει ο λαός στην επίθεση της κυβέρνησης και του κεφαλαίου.

Οι κινητοποιήσεις που αναπτύχθηκαν το προηγούμενο διάστημα εν όψει ψήφισης πολυνομοσχεδίου αγκάλιασαν χιλιάδες εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, μικρούς ΕΒΕ, φοιτητές, αγρότες. Ένα ιδιαίτερο σημαντικό κέρδος από τη μάχη που δόθηκε είναι ότι δεν πέρασε η προσπάθεια της κυβέρνησης και όλων των υπόλοιπων αστικών επιτελείων να περάσουν τα μέτρα «νύχτα», χωρίς αντιστάσεις, μέσα σε ένα κλίμα «μουγκαμάρας» ή ακόμα και νομιμοποίησής τους στις λαϊκές συνειδήσεις.

(…) Μπροστά μας έχουμε την ανάπτυξη των αγροτικών κινητοποιήσεων όπως αυτές έχουν αποφασιστεί από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, η οποία καλεί τους παραγωγούς, γεωργούς και κτηνοτρόφους, όλους τους μικρομεσαίους αγρότες σ’ όλη τη χώρα, να βγουν στα μπλόκα από τις 22 Γενάρη, εδώ στην Κρήτη ήδη έχουν παρθεί αποφάσεις για τα Πραιτώρια και στα Μεγάλα Χωράφια στα Χανιά, όπου, με τη στήριξη και συμμαχία των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, θα δώσουν μια ακόμα σκληρή μάχη ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ που τους ξεκληρίζει, μια μάχη για την επιβίωσή τους»

Για τις εξελίξεις όσον αφορά το όνομα των Σκοπίων ο Μ. Συντυχάκης ανέφερε:

«Είναι φανερό ότι η ελληνική κυβέρνηση αυτήν την περίοδο και ως ένα βαθμό και η κυβέρνηση των Σκοπίων, αντίστοιχα, υφίστανται ισχυρές πιέσεις για την επίλυση του προβλήματος με το όνομα εκ μέρους κυρίως των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Γι' αυτό προτάσσεται η ονοματολογία αποσυνδεδεμένη όμως απ' όλα τα υπόλοιπα. 

Η πάγια θέση του ΚΚΕ, απ' το 1992, είναι ο όρος «Μακεδονία» εάν χρησιμοποιηθεί στην ονομασία των Σκοπίων θα πρέπει να έχει αυστηρά γεωγραφικό προσδιορισμό και θα πρέπει ταυτόχρονα να δοθεί βάρος σε εγγυήσεις, σε προϋποθέσεις για μια λύση που θα βρίσκεται μακριά από αλυτρωτισμούς, από εθνικισμούς, από σοβινισμούς, που θα υπερασπίζεται δηλαδή κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μακριά από αλλαγές συνόρων ενώ θα πρέπει όλα αυτά τα ζητήματα να αποσυνδεθούν και απ' την ένταξη της γειτονικής Δημοκρατίας στο ΝΑΤΟ ή σε οποιαδήποτε ιμπεριαλιστική συμμαχία.»

Μετά την ομιλία κόπηκε η πρωτοχρονιάτικη πίτα της ΚΟΒ Μεσαράς, και ακολούθησε κρητικό γλέντι με το μουσικό συγκρότημα ΦΡΑΓΚΙΑΔΑΚΗΔΕΣ, με τους Μιχάλη και Αντώνη Φραγκιαδάκη, Μιχάλη Καζαμία, Βαρβάρα Τσιτσιμπάκου, Στρατή Φραγκιαδάκη.