“Ξέρουμε” είπε “ότι συσχετισμός δυνάμεως ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία έχει αλλάξει λόγω των οικονομικών μεγεθών, γεγονός που μας υποχρεώνει να μελετήσουμε την Τουρκία βάσει όλων των περιφερειακών και διεθνών συσχετισμών απέναντί της”.

Στο ερώτημα ποιο δρόμο να επιλέξουμε, αναβολή ή όχι των συνομιλιών, ο κ. Κοτζιάς ανέφερε ότι η Ελλάδα ως παράγοντας σταθερότητας σε ένα ασταθές περιβάλλον μπορεί να ακολουθήσει μία ενεργή πολιτική βασισμένη σε προτάσεις και αξιοποίηση του διεθνούς περιβάλλοντος, των διεθνών θεσμών και του διεθνούς δικαίου.

“Το κυριότερο”, όπως είπε ο κ. Κοτζιάς, “είναι να δούμε πώς μπορούμε να λύσουμε το πεδίο των ανταγωνιστικών συμφερόντων με την Τουρκία, αλλά δεν μπορούμε να ξεχνάμε και τα κοινά μας συμφέροντα, και τη λύση ορισμένων προβλημάτων και πως θα εμποτίσουμε αυτή τη σχέση με το διεθνές δίκαιο και τους κανόνες”. Και τόνισε ότι “σε αυτό χρειάζεται η γνώμη και η συνδρομή όλων των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, των επιστημονικών κοινοτήτων, ο σεβασμός της κυριαρχίας του διεθνούς νόμου και της εδαφικής ακεραιότητας και η πολύπλευρη ανάπτυξη οικονομικών και εμπορικών σχέσεων καθώς και η αξιοποίηση νέων στοιχείων, όπως το δίκαιο περιβάλλοντος κλπ”.

Ο κ. Κοτζιάς πρόσθεσε ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί ο τουρκικός ηγεμονισμός και η προσπάθεια επιβολής του, τονίζοντας ότι δεν μπορεί να συσσωρεύονται προβλήματα, η Τουρκία να αμφισβητεί τα αυτονόητα δίκαια της χώρας μας και αφού τα αμφισβητήσει να προσπαθεί να τα αναγάγει μετά σε γκρίζα ζώνη ή και ζώνη δικών της δικαιωμάτων.

Σχετικά με τον διάλογο, ο υπουργός Εξωτερικών τόνισε ότι σε κάθε περίπτωση ο διάλογος είναι μία επικερδής κατάσταση διότι “ή θα βγει θετικό αποτέλεσμα από αυτόν ή δεν θα χρεωθείς εσύ το ότι δεν υπάρχουν θετικά αποτελέσματα σε αυτόν”. Μεγάλη σημασία, όπως είπε ο κ. Κοτζιάς, έχει και η διεθνής εικόνα των δύο πλευρών, σημειώνοντας τόσο τις εσωτερικές αντιφάσεις της Τουρκίας, όσο και αυτές ως προς την στρατηγική γεωπολιτική της θέση και κυρίως την αντιφατική σχέση της Τουρκίας με την ΕΕ, όχι για λόγους θρησκευτικούς, όπως σημείωσε, αλλά λόγω τους μεγέθους, της ισχύος της και του φόβου μετάθεσης του άξονα βάρους που μπορεί να προκαλέσει στην ΕΕ.

Μέσα σε ένα αντιφατικό περιβάλλον, όπως είπε ο κ. Κοτζιάς, έχουμε να αντιμετωπίσουμε και το πρόβλημα του Αιγαίου, όπως ήταν και το πρόβλημα του πεδίου βολής, εκφράζοντας την άποψη ότι “πρέπει να συνεχιστεί ο διάλογος με την Τουρκία, να μπορέσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα να στερεώσουμε σχέσεις που υπάρχουν, να δείξουμε την αντίληψη που έχουμε για την εξωτερική πολιτική και να συνεχίσουμε, όπως τόνισε, τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης που ξεκινήσαμε τον Απρίλιο, κατά την επίσκεψή μου στις 12 Μαΐου στην Άγκυρα”.

“Εκτιμούμε να υπάρξουν σοβαρές αλλαγές στην Κύπρο”, είπε ο κ. Κοτζιάς εξηγώντας ότι “δεν μπορεί να είναι λύση για το Κυπριακό κάτι το οποίο διατηρεί όλες τις παθογένειες που προκάλεσαν τη σημερινή κρίση για αναζήτηση λύσης του Κυπριακού”.

“Δεν μπορεί”, πρόσθεσε, “δυνάμεις να επικαλούνται τον ρόλο τους στο παρελθόν ως διασφάλιση ότι θα πρέπει να τον έχουν και στο μέλλον και δεν μπορεί αυτοί που παραβίασαν τα δικαιώματά τους ως εγγυήτριες δυνάμεις να θέλουν να είναι εγγυήτριες δυνάμεις. Δεν υπάρχει λύση στο Κυπριακό αν δεν αποκατασταθεί με τις εγγυήσεις της διεθνούς κοινότητας και της ΕΕ η κυριαρχία, η εδαφική ακεραιότητα και η ανεξαρτησία, αυτή που αντιστοιχεί στις σημερινές συνθήκες, της Κυπριακής Δημοκρατίας”, και υπογράμμισε ότι “δεν μπορεί να γίνει αν δεν φύγει και η τελευταία μπότα που θυμίζει ότι περάσανε οι Τούρκοι στρατιώτες από το νησί”.

“Γιατί τέτοια λύση”, κατέληξε, “δεν θα γίνει αποδεκτή ούτε από τους Τουρκοκύπριους ούτε από τους Ελληνοκύπριους”, υπενθυμίζοντας ότι “οι πιο καταπιεσμένοι στην Κύπρο είναι οι Τουρκοκύπριοι” και άρα “το αίτημά μας για αποχώρηση του τουρκικού στρατού δεν είναι ένα αίτημα για να αποκτήσει η Κύπρος την εδαφική της ακεραιότητα, είναι το δημοκρατικό αίτημα που υπερασπίζεται τα κοινά συμφέροντα των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων”.