Οι ερευνητές επιχείρησαν να υπολογίσουν τις ραγδαίες μεταβολές στο ατμοσφαιρικό διοξείδιο του άνθρακα (pCO2) που συνέβηκαν πριν από 120 εκατομμύρια χρόνια. Το κατάφεραν χάρη σε νέα γεωχημικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι τα επίπεδα του pCO2 αυξήθηκαν εξαιτίας ηφαιστειακών εκρήξεων και παρέμειναν σε υψηλά επίπεδα για 1,5 με 2 εκατομμύρια χρόνια, έως ότου μεγάλοι όγκοι οργανικής ύλης θαμμένοι σε έναν ωκεανό με χαμηλά επίπεδα οξυγόνου προκάλεσαν μια επιστροφή στα πρότερα επίπεδα.

«Προηγούμενες κλιματικές μεταβολές θα πρέπει να εντοπιστούν και να περιγραφούν ενδελεχώς εάν θέλουμε να καταλάβουμε πώς η Κλιματική Αλλαγή επηρέασε στο παρελθόν ή θα επηρεάσει μελλοντικά τα οικοσυστήματα» γράφει ο επικεφαλής της μελέτης Δρ Ντέιβιντ Νάαφς.

«Εικάζεται ότι το γεγονός που μελετήσαμε είναι ανάλογο με ό,τι συμβαίνει σήμερα εξαιτίας της ανθρωπογενούς δραστηριότητας και ότι μια ταχεία άνοδος του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα προκάλεσε οξίνιση των ωκεανών και έθεσε σε κίνδυνο μια ομάδα ασβεστοποιημένων θαλασσίων φυκών. Η εργασία μας επιβεβαιώνει αυτή τη μεγάλη αύξηση του pCO2″, αναφέρει.

Τα γεωλογικά αρχεία, δηλαδή τα γεωλογικά επίπεδα της Γης, χρησιμοποιούνται ευρέως στην κλιματική έρευνα. Ωστόσο, ο προσδιορισμός των κινδύνων της σύγχρονης περιβαλλοντικής μεταβολής αποδεικνύεται δύσκολη υπόθεση, λόγω της απουσίας ανάλογων γρήγορων μεταβολών στη γεωλογική ιστορία. Κατά συνέπεια, οι εν λόγω κίνδυνοι, σε αυτή την περίπτωση αυτοί που ενσκήπτουν στα θαλάσσια οικοσυστήματα από τα οποία εξαρτώνται δισεκατομμύρια άνθρωποι, παραμένουν σε τεράστιο βαθμό άγνωστοι. Η μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, όπως συμφωνήθηκε πρόσφατα στο Παρίσι, είναι απαραίτητη για την αποφυγή αυτών των κινδύνων».

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στις 4 Ιανουαρίου στην επιθεώρηση Nature Geosciences.

Μετατοπίζονται οι πόλοι

Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι πολλές, ποικίλες και αλυσιδωτές και δεν περιορίζονται στην άνοδο της στάθμης των ωκεανών και την απώλεια των φυσικών ενδιαιτημάτων.

Μια πρόσφατη μελέτη του πυρήνα της Γης έδειξε ότι η μεταβολή της στάθμης των θαλασσών επιβραδύνει την περιστροφή της Γης.

Η μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Science Advances δείχνει ότι τα τελευταία 3000 χρόνια, ο πυρήνας της Γης επιταχύνει την ώρα που ο μανδύας και ο φλοιός (το σημείο όπου βρισκόμαστε εμείς) επιβραδύνει. Ένας από τους λόγους της επιβράδυνσης είναι το λιώσιμο των πολικών πάγων και μετατόπιση υδάτινων όγκων προς τη γραμμή του Ισημερινού.

Αυτή η σταδιακή επιβράδυνση της Γης κάποια στιγμή θα επιμηκύνει τις μέρες μας αναφέρει ο Μάθιου Ντάνμπερι από το καναδικό Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα.

Σε 100 χρόνια, κάθε μέρα θα είναι μεγαλύτερη κατά 1,7 χιλιοστά του δευτερολέπτου, μια διαφορά που φαντάζει απειροελάχιστη, αλλά είναι μάλλον τεράστια εάν αναλογιστούμε ότι συμβαίνει μέσα σε λίγες ανθρώπινες γενιές.

econews