Αναφορικά με την Τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο, μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου για τη μη έκδοση των 8 Τούρκων στρατιωτικών, τονίζει πως: «Η Ευρώπη θερίζει θύελλες, επειδή προηγουμένως έδειξε ανοχή στον τυχοδιωκτισμό του κ. Ερντογάν», ενώ σημειώνει πως «η αφωνία της Ευρώπης έχει να κάνει με το προσφυγικό και τις γερμανικές εκλογές».  

Σχετικά με την κεντροαριστερά δηλώνει ότι «το ζητούμενο είναι να βρούμε μια νέα εξιστόρηση που να απαντά στα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας και όχι να αναλωνόμαστε σε διαδικαστικά θέματα που έχουν πολύ χαμηλή πολιτική αξία.»

Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη:

Η πρόσφατη απόφαση του Eurogroup και η αξίωση των δανειστών μας για την ψήφιση μέτρων για μετά το 2018 δημιουργεί νέα δεδομένα στις διαπραγματεύσεις για τη δεύτερη αξιολόγηση. Που, κατά την άποψή σας, οφείλεται η σκλήρυνση της στάσης των εταίρων μας;

Οι θεσμοί έχουν τις ευθύνες τους για την εξέλιξη της Ελληνικής κρίσης διαχρονικά. Όμως στην παρούσα περίοδο μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την εξέλιξη των πραγμάτων έχει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Μόλις πριν από λίγες ημέρες, ο κ. Τσακαλώτος παραδέχτηκε ότι το 70% των δράσεων δεν έχει υλοποιηθεί. Η Κυβέρνηση καθυστέρησε συνειδητά ελπίζοντας να κερδίσει χρόνο και να επιτύχει την «πολιτική διαπραγμάτευση». Το μόνο που κατάφερε ήταν να ζήσουμε μια μακρά αναμονή που τρώει τις σάρκες της οικονομίας και να απαξιωθούν οι θυσίες του ελληνικού λαού από το 2012 και έπειτα. Υποτίθεται, ότι μέχρι τον Φεβρουάριο του 2016 έπρεπε να είχε οριστικοποιηθεί το πλαίσιο για τα κόκκινα δάνεια, η ρευστότητα στην οικονομία να είχε αποκατασταθεί, τα capital controls να είχαν αρθεί, τα ελληνικά ομόλογα να είχαν ενταχτεί στην ποσοτική χαλάρωση και να είχαμε βγει δοκιμαστικά στις αγορές. Τι έκανε από αυτά η κυβέρνηση; Τίποτα. Όλοι όσοι παρακολουθούμε τις πράξεις και τις παραλείψεις αυτή της κυβέρνησης αντιλαμβανόμαστε ότι αποτυγχάνει σε οτιδήποτε επιχειρεί, δεν έχει να επιδείξει ούτε μια επιτυχία. Ο βίος της είναι μια σειρά αποτυχιών οι οποίες διαφέρουν μόνο ως προς το μέγεθος της ζημιάς που προκαλούν. 

Προσωπικά, σε ποιον σχεδιασμό πιστεύετε ότι εδράζονται οι συνεχείς αναφορές κυβερνητικών στελεχών πως η παρούσα κυβερνητική πλειοψηφία δεν πρόκειται να ψηφίσει νέα μέτρα; Εκτιμάτε ότι στο σχεδιασμό του πρωθυπουργού βρίσκεται η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες ή πως τελικά θα αποδεχθεί τις απαιτήσεις των δανειστών προκειμένου να παραμείνει όσο το δυνατόν περισσότερο στην εξουσία;

Η κυβέρνηση δεν έχει ούτε σχέδιο ούτε και αίσθηση του χρόνου. Φοβάμαι μην οδηγηθούμε σε συνθήκες 2015. Η μοναδική προτεραιότητα που έχει είναι να παραμείνει στην εξουσία. Οι λεονταρισμοί των στελεχών της έχουν όση αξία είχαν και οι δηλώσεις του κ. Καμένου ότι ούτε νεκρός δεν θα συνεργαστεί με όσους ψηφήσαν μνημόνια και τελικά κατέληξε να τα ψηφήσει και ο ίδιος. Ο μοναδικός σχεδιασμός που υπάρχει είναι μια διαρκής προσπάθεια συσκότισης της πραγματικότητας. Ο ίδιος ο κ. Πρωθυπουργός είχε άλλωστε εξηγήσει την τακτική του στο παρελθόν με την φράση του Μάο: «μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση».  

Πως εκλαμβάνουν στις Βρυξέλλες τις τελευταίες προκλητικές κινήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο και τη διαφαινόμενη πρόθεσή της να «σπάσει» τη συμφωνία με την Ελλάδα για το μεταναστευτικό;

Η συμφωνία που απειλεί να σπάσει η Τουρκία είναι το διμερές πρωτόκολλο επανεισδοχής που έχει με την Ελλάδα. Δεν είναι η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας. Σε κάθε περίπτωση όμως, είναι δεδομένο ότι η Ευρώπη θερίζει θύελλες επειδή προηγουμένως έσπειρε τον τυχοδιωκτισμό του κ. Ερντογάν. Αντί, να καταγγείλει ευθέως την πολιτική του πέρσι η οποία εκμεταλλευόταν τους πρόσφυγες με σκοπό την επίτευξη όλο και μεγαλύτερων ανταλλαγμάτων, κατέληξε να τον επιβραβεύει με διευκολύνσεις στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Τώρα, νομίζω, είναι προφανές σε όλους ότι αυτή η προσέγγιση ήταν λάθος. Ο κ. Ερντογάν είναι ένας αναξιόπιστος συνομιλητής και δεν μπορούν να υπάρξουν συμφωνίες με εκπτώσεις σε θέματα δημοκρατικών αξιών μαζί του. Οι αρχηγοί των κρατών πρέπει να πάρουν το μήνυμα  που έστειλε και το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο με το ψήφισμα για το πάγωμα των διαπραγματεύσεων.

Βλέπετε διάθεση ή πρόθεση για κάποιου είδους παρέμβαση της Ε.Ε. προς την Τουρκία, ώστε αφενός να μην αυξηθούν εκ νέου οι προσφυγικές ροές και αφετέρου για να σταματήσουν τις προκλητικές παραβιάσεις των ελληνικών συνόρων, τα οποία είναι ταυτόχρονα και ευρωπαϊκά;

Θέλω να ελπίζω ότι ακόμα και αυτή την στιγμή θα υπάρξει κάποια αντίδραση. Για αυτό το λόγο έστειλα την Τρίτη επιστολή προς την Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής κα Φεντερίκα Μογκερίνι και τον Επίτροπο Γιοχάνες Χαν, υπεύθυνο για την Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας και τις Διαπραγματεύσεις Διεύρυνσης. Στην επιστολή μου αναφέρομαι αναλυτικά στις προκλήσεις στα Ίμια αλλά και στις παραβιάσεις του εναέριου χώρου την Δευτέρα, οι οποίες προέκυψαν στον απόηχο της απόφασης του Άρειου Πάγου για τους 8 Τούρκους στρατιωτικούς και τους ζητώ να αναλάβουν πρωτοβουλίες στα πλαίσια των καθηκόντων τους για να επιστήσουν στην Τουρκία ότι οφείλει να σέβεται του κανόνες καλής γειτονίας με βάση τις συμφωνίες που έχει η ίδια υπογράψει.  Αναμφίβολα η μέχρι σήμερα αφωνία της Ευρώπης έχει να κάνει με το προσφυγικό και τις Γερμανικές εκλογές, στις οποίες η ψήφος των Τούρκων μεταναστών είναι υπολογίσιμη. Ας δούμε όμως τι θα προκύψει και από την επίσκεψη της κας Μέρκελ στην Τουρκία.

Πως είδατε τις τελευταίες εξελίξεις στο χώρο της Κεντροαριστεράς; Μπορεί η προσχώρηση του ΚΙΔΗΣΟ στην Δημοκρατική Συμπαράταξη να αποτελέσει το έναυσμα για την ενοποίηση όλων των δυνάμεων του χώρου; Η εν εξελίξει πρωτοβουλία των τριών πρώην υπουργών του ΠΑΣΟΚ για τη δημιουργία ενός νέου κόμματος δυσχεραίνει τις προσπάθειες ενοποίησης;

Πρώτα από όλα ότι πράγματι η χώρα έχει ανάγκη από έναν αξιόπιστο κεντροαριστερό πόλο για να λειτουργήσει ως αντίβαρο στον συντηρητισμό της Νέας Δημοκρατίας και τον εθνο-λαϊκισμό των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αυτή τη στιγμή ο χώρος θυμίζει την κατάσταση στο κέντρο στα τέλη της δεκαετίες του 1950 λίγο πριν την συνένωση στην Ένωση Κέντρου. Άρα, η στράτευση όλων των προοδευτικών δυνάμεων είναι επιθυμητή. Αυτό βέβαια πρέπει να γίνει με ορούς ηθικούς και βαθιά πολιτικούς και όχι μια συγκόλληση ξεπερασμένων φιλοδοξιών. Η συνεργασία δεν μπορεί και δεν πρέπει να αφορά τον διαμοιρασμό θώκων εξουσίας μεταξύ παλαιών στελεχών αλλά μια συμφωνία αρχών και αξιών. Πρέπει να πάρουμε γενναίες αποφάσεις όσο καθυστερούμε τόσο θα ηγεμονεύει η δημαγωγία και η μετριότητα.  

Κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα μπορέσει η ΔΗΣΥ ή ένας νέος ενιαίος φορέας της Κεντροαριστεράς να ξαναγίνει ένα ελκυστικό κόμμα και να παίξει καταλυτικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις του επόμενου διαστήματος;

Η ενότητα του χώρου δεν αρκεί από μόνη της. Χρειαζόμαστε και ριζική ανανέωση σε πρόσωπα και ιδέες. Η Ελλάδα του 2017 δεν είναι η Ελλάδα του 2009 ή του 2000. Ούτε βέβαια η Ευρώπη και ο κόσμος δεν είναι το ίδιο. Πρέπει να δούμε λίγο την μεγάλη εικόνα. Η σοσιαλδημοκρατία και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό χάνει το παραδοσιακό της ακροατήριο. Τα μη προνομιούχα στρώματα στρέφονται προς ξενοφοβικές και λαϊκίστικες επιλογές ενώ  η μεσαία τάξη συρρικνώνεται αριθμητικά λόγω της κρίσης. Στην βόρεια Αγγλία, περιοχές οι οποίες ήταν παραδοσιακά κάστρα των Εργατικών ψήφισαν υπέρ του Brexit.  Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, η οποία κατέληξε να είναι εργαστήριο πολικών και κοινωνικών αλλαγών και στην οποία καταλυτικό ρολό έπαιξε η υπερφορολόγηση και η ανεργία ο ευρωσκεπτικισμός αυξάνεται συνεχώς. Εάν δεν υπάρξει κάποιος φραγμός σε αυτή την τάση οι κοινωνίες θα πάνε σε περισσότερο συντηρητικές λύσεις και βαθμιαία θα καταλήξουμε διχασμένοι, απομονωμένοι και φοβικοί. Το ζητούμενο για εμάς είναι να βρούμε μια νέα εξιστόρηση που να απαντά σε αυτά τα προβλήματα και όχι να αναλωνόμαστε σε διαδικαστικά θέματα που έχουν πολύ χαμηλή πολιτική αξία στην κοινωνία Η  παράταξη πρέπει να αποκτήσει ένα σύγχρονο, και προοδευτικό προγραμματικό λόγο. Χρειαζόμαστε μια ρεαλιστική πρόταση που θα ανταποκρίνεται στα σύγχρονα προβλήματα ώστε να καταστεί αποδεκτή στην κοινωνία. Η σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία πρέπει να βαδίσει σε δυο δρόμους: από την μια η μεταρρύθμιση του κράτους και από την άλλη η πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης ώστε να αντιμετωπιστεί η ασυδοσία του κεφαλαίου όπως έγινε με την υπόθεσης της Apple αλλά και οι διεθνείς γεωπολιτικές εξελίξεις 

Προτίθεστε να διεκδικήσετε την ηγεσία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης στην ανοικτή καθολική ψηφοφορία από τη βάση που θα υπάρξει; Πότε εκτιμάτε ότι θα πραγματοποιηθεί το Συνέδριο της ΔΗΣΥ και η ψηφοφορία για την εκλογή του επικεφαλής της;

Ο κόσμος της παράταξης με έχει τιμήσει πολλές φορές με την στήριξη του. Έχει έρθει ο καιρός να αλλάξουμε πρακτική και να τον τιμήσουμε και εμείς με την  σειρά μας  βάζοντας ως μόνη προτεραιότητα την ενδυνάμωση της. Αυτό αφορά όχι, μόνο εμένα αλλά όλους όσους κατέχουν θέσεις ευθύνης. Όσον αφορά το συνέδριο αυτό πρέπει να είναι ανοιχτό, δημοκρατικό χωρίς σύνεδρους δυο ταχυτήτων αλλά με καθολική εκλογή από τη βάση. Όπως άλλωστε πρέπει να συμβεί,  σε δεύτερο χρόνο, και για την εκλογή της νέας ηγεσίας.