Εχε γεια Δασκαλε...
Δηλαδή, η ευφυΐα, ο χαρακτήρας, η ευαισθησία, η χροιά της φωνής, και τόσα άλλα, που συγκεντρωμένα αναδεικνύουν το ταλέντο»
Αυτή ήταν η απάντηση του Μανώλη Στρατάκη στον “ Λόγο των Κυκλάδων” το 2007.
Αυτό ακριβώς προσπάθησε να διδάξει και σε μας, όταν αποφασίσαμε να ιδρύσουμε τη θεατρική ομάδα του Συλλόγου Φαρμακοποιών το 1996. Και το πέτυχε.
Ανεβάσαμε τότε “Τ’ αρραβωνιάσματα” του Μπόγρη. Χάρη στον Μανώλη, μάθαμε τι θα πει θέατρο, ηθοποιός , ερμηνεία και προ πάντων πειθαρχία..
Με την δική του διδασκαλία καταφέραμε να πετύχουμε πράγματα , που ποτέ δεν
πιστεύαμε ότι μπορούσαμε να κάνουμε. Προικισμένος άνθρωπος της τέχνης, μας παρέσυρε με την ευαισθησία και την επιμονή
του. Του χρωστάμε εκείνη την θαυμάσια εμπειρία. Αυτό το “ταρακούνημα” της ζωής μας, που κανείς από μας , ποτέ δεν θα ξεχάσει..
Βέβαια , ο Μανώλης δεν ήταν μόνον σκηνοθέτης και ηθοποιός. Ήταν ένας πολυτάλαντος άνθρωπος που έβαζε την ψυχή του σε ότι έκανε.
Για μας, ήταν ο Δάσκαλος. Μας αφιέρωσε το χρόνο του, μας μετέδωσε τη γνώση και μας οδήγησε σε μονοπάτια πολιτισμού που, χωρίς αυτόν, δεν ξέρω αν θα μπορούσαμε να τα περπατήσουμε..
Δάσκαλε, σε ευγνωμονούμε και σε ευχαριστούμε.... Καλό σου ταξίδι...
Μαρία Ν. Διακάκη
Φαρμακοποιός