Η νέα παρέμβαση του Δικτύου έχει ως εξής:
 
«Καταθέτουμε τις παρακάτω απόψεις, για να καταγραφεί για μια ακόμη φορά η πλήρης αντίθεσή μας στην υλοποίηση των παραπάνω έργων, έργων που αποτελούν αντιπροσωπευτικό παράδειγμα βίαιης επιβολής μιας μη αναστρέψιμης καταστροφής, όχι μόνο του περιβάλλοντος, αλλά και του τρόπου ζωής και συνολικά του παραγωγικού πρότυπου της Κρήτης.
Κάποιοι θεωρούν ότι μπορούν αυταρχικά να τα επιβάλλουν.
Εμείς θεωρούμε ότι δεν υπάρχουν περιβαλλοντικοί όροι, ούτε και «ορθή χωροθέτηση», που να μετριάζουν έστω και στο ελάχιστο, την καταστροφή αυτή.
Απαράδεκτη και μη σύννομη θεωρούμε και τη διαδικασία «διαβούλευσης».
Η «διαβούλευση» αυτή γίνεται, χωρίς να έχουν ερωτηθεί ποτέ οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, όχι το «ποιός» θα κάνει αυτά τα έργα, ούτε το «που» θα γίνουν, αλλά πρώτα απ’ όλα το «αν» συμφωνούν να γίνουν.
Με την έννοια αυτή, θεωρούμε παντελώς αδιάφορο το αν αυτά υλοποιηθούν από τις δύο ενδιαφερόμενες εταιρείες ή από άλλες, συμπεριλαμβανομένης της ΔΕΗ Ανανεώσιμες, ή συνεταιριστικές επιχειρήσεις, αφού το πρόβλημα δεν είναι ούτε το ποιός θα καταστρέψει, ούτε το ποιός θα εισπράξει τις επιδοτήσεις που πληρώνει ολόκληρη η κοινωνία, ούτε το ποιός θα συντελέσει να γίνουν ακόμα πιο ακριβοί οι λογαριασμοί του ρεύματος.
Πρόκειται για μια παρωδία διαβούλευσης και αποτελεί προσβολή το γεγονός ότι ζητήθηκε να πάρουν μέρος τα Δημοτικά Συμβούλια οι φορείς και οι πολίτες της Κρήτης, ενώ είχαν ήδη εκφραστεί από το 2012, προσφεύγοντας στο Συμβούλιο της Επικρατείας όταν έγινε η υπαγωγή των ίδιων έργων στη φαστ τρακ διαδικασία.
Σήμερα τα έργα επανέρχονται, ως εάν θα ήταν αυτονόητη η σκοπιμότητά τους και με μοναδική δυνατότητα την έκφραση γνώμης για τους περιβαλλοντικούς όρους.
Αυτό γίνεται, επειδή οι επί σειρά ετών διαμαρτυρίες τόσο από την Κρήτη, όσο και από διάφορα άλλα μέρη της Ελλάδας για το σύνολο της νομοθεσίας που ισχύει για την ενέργεια και την σκανδαλώδη πριμοδότηση των ΑΠΕ βιομηχανικής κλίμακας, γράφτηκαν από τις εκάστοτε κυβερνήσεις στα παλαιότερα των υποδημάτων τους!
Επιπλέον, θεωρούμε ότι όλη η διαδικασία είναι και τυπικά παράνομη, αφού με διάφορα προσχήματα, είτε τις υποτιθέμενες γνωμοδοτήσεις υπηρεσιών που έλειπαν -γνωμοδοτήσεις που οι εταιρείες όφειλαν να έχουν ήδη λάβει πριν καταθέσουν τις μελέτες- είτε τις εκλογικές διαδικασίες σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, είτε την αποσαφήνιση του ζητήματος της διασύνδεσης της Κρήτης -στο οποίο θα αναφερθούμε στη συνέχεια- δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη στη νομοθεσία που να νομιμοποιεί τις διαρκείς αναβολές που παρείχε η Περιφέρεια Κρήτης από τον Ιούνιο μέχρι τον Οκτώβριο!
Όταν ένα έργο δεν είναι ώριμο, ή πρόκειται να τροποποιηθεί, αποσύρεται και επανυποβάλλεται.
Το χειρότερο είναι, ότι όλη η αυτή η ιστορία εκτυλίσσεται, όχι με την προσοχή στραμμένη στις προτεραιότητες που θα έπρεπε να υπάρχουν για το παραγωγικό πρότυπο της Κρήτης, ούτε για τις κατ’ ευφημισμό προστατευόμενες περιοχές, για τις οποίες ακόμα και η Ε.Ε. έχει στείλει προειδοποιητική επιστολή επισημαίνοντας ότι δεν προστατεύονται από το βασιλικότερο του βασιλέως Χωροταξικό των ΑΠΕ, αλλά στο πως θα διασωθεί και εν τέλει θα υλοποιηθεί το έργο της διασύνδεσης της Κρήτης.
Για το έργο αυτό, το οποίο υποστηρίζεται από πολλές μεριές ως έργο εξοικονόμησης πετρελαίου, κανείς μέχρι στιγμής δεν έχει δώσει πραγματικά στοιχεία για το πόση θα είναι αυτή η εξοικονόμηση και –κυρίως- πόση είναι απολογιστικά η εξοικονόμηση που επιτύχαμε τα τελευταία χρόνια ανάπτυξης των μονάδων ΑΠΕ στην Κρήτη.
Κι αυτό γιατί κανείς δεν θέλει να ξέρει(ουμε) το πως διαμορφώθηκε αυτό το κόστος. Δεν χρειάζεται πολύ ψάξιμο για να καταλάβει κανείς ότι διαμορφώθηκε αφ’ ενός από το κόστος αποζημίωσης της ενέργειας των ΑΠΕ, αλλά κυρίως από τη χρήση των ακριβότερων από τις μονάδες των εργοστασίων βάσης, των αεριοστροβίλων, των μοναδικών μηχανών που μπορούσαν άμεσα να υποστηρίξουν το δίκτυο, όταν σταματούσε να φυσάει και μαζί σταματούσαν και οι αιολικοί σταθμοί.
Πρόκειται για τις μονάδες που πρόσθεταν -αντί να αφαιρούν- στους ενεργειακούς σταθμούς βάσης που υποστηρίζουν το σύστημα Κρήτης, κουβαλώντας τους νύχτα για να αποφύγουν τις αντιδράσεις, όσο και ενώ αναπτυσσόταν νέοι αιολικοί σταθμοί!
Υπενθυμίζουμε ότι το έργο της διασύνδεσης θεωρείται αυτονόητο και από την αναθεώρηση του Περιφερειακού Χωροταξικού, προκειμένου να εγκατασταθούν στην Κρήτη –τι σύμπτωση!- και πάλι περίπου 2000 MW, μονάδων ΑΠΕ βιομηχανικής κλίμακας.
Στην έκφραση άποψης για το Χωροταξικό αναφέραμε και θεωρούμε σκόπιμο να επαναλάβουμε, ότι πρόκειται για την ίδια τάξη μεγέθους που υπολογίζεται στην προκαταρκτική μελέτη των ΔΕΗ – ΔΕΣΜΗΕ – ΡΑΕ για τη διασύνδεση της Κρήτης.
Στη μελέτη αυτή διαπιστώνουμε ότι μοναδικός στόχος της είναι να μεγιστοποιηθεί η δυνατότητα εγκατάστασης μονάδων ΑΠΕ και να εξασφαλιστεί η απορρόφηση της ενέργειας που θα παράγουν από το ηπειρωτικό δίκτυο.
Γενικά η ανάπτυξη των σεναρίων διασύνδεσης, συναρτάται απόλυτα με την ανάπτυξη μονάδων ΑΠΕ. Για πόσες και τι τεχνολογίας μονάδες μιλούμε; Η απάντηση είναι στον παρακάτω πίνακα, για κάθε σενάριο διασύνδεσης, Α, Β και Γ. (σελ. 15 της μελέτης διασύνδεσης)




Τα 1600+120 MW αιολικών σταθμών του Σεναρίου Γ (διπλής διασύνδεσης), αντιστοιχούν σε 748 ή 573 ανεμογεννήτριες των θηριωδών μεγεθών των 2,3 ή 3 MW ή 2023 ανεμογεννήτριες των 0,85 MW, δηλαδή του μεγέθους που λειτουργούν μέχρι σήμερα στην Κρήτη.
Τα 200 MW ηλιοθερμικών, αντιστοιχούν σε 4 από τους 5 ηλιοθερμικούς σταθμούς που αδειοδοτούνται στη Σητεία και τα 4/5 του συνολικού μεγέθους που περιλαμβάνει ο προγραμματισμός ολόκληρης της χώρας για το 2020.
Τα 200 MW φωτοβολταϊκών είναι 2 φορές παραπάνω απ’ όσα είναι σήμερα εγκατεστημένα.
Είναι λοιπόν προφανές ότι και για τη διασύνδεση το πρόβλημα δεν είναι μόνο το ποιός θα την υλοποιήσει, αλλά το ότι σε κάθε περίπτωση γίνεται κυρίως για να σταθεί δυνατό να υλοποιηθούν εγκαταστάσεις ΑΠΕ βιομηχανικής κλίμακας, από τις παραπάνω ή άλλες εταιρείες και γι αυτό είμαστε κάθετα αρνητικοί.
Ζητούμε για άλλη μια φορά:
να αποσυρθούν οι παραπάνω μελέτες που σηματοδοτούν την καταστροφή της Κρήτης και ακυρώνουν την προοπτική του τόπου, αφού η προνομιακή παρουσία ήλιου και αέρα μετατρέπεται από τις «αγορές» από πλεονέκτημα σε κατάρα, μέσα από το ιδεολόγημα της «πράσινης ανάπτυξης», που οδηγεί την κοινωνία σε ενεργειακή φτώχεια.
να ακυρωθούν όλες οι άδειες παραγωγής γι αυτά και για αντίστοιχα έργα,
να σταματήσει το έργο της διασύνδεσης, που αποτελεί το Δούρειο ίππο ανάπτυξης των ΑΠΕ βιομηχανικής κλίμακας,
να ακυρωθούν όλες οι δεσμεύσεις για έργα που δεν έχουν εκτελεστεί, προκειμένου να απελευθερωθεί ο αναγκαίος χώρος στα δίκτυα για να γίνουν έργα αυτοπαραγωγής, αποκλειστικά με συμψηφισμό, ώστε να μην επιβαρύνεται το κοινωνικό σύνολο,
να τροποποιηθεί όλη η νομοθεσία με βάση τις αρχές ότι:
η ενέργεια είναι ένα αγαθό που πρέπει να τεθεί στη υπηρεσία της κοινωνίας και της παραγωγής και όχι της κερδοσκοπίας των ενεργειακών κολοσσών,
το μεγαλύτερο ενεργειακό κοίτασμα είναι η εξοικονόμηση ενέργειας, ένα κοίτασμα με τεράστια σημασία, που αναπτύσσεται στο δομημένο χώρο, αφήνει ανέπαφα τα βουνά την αγροτική γη και το τοπίο και δημιουργεί πολλές και πραγματικές θέσεις εργασίας».