Την πρώτη εκτίμηση, ερευνώντας όλα τα δεδομένα της αγοράς τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως, έκανε για τη φετινή παραγωγή ελαιολάδου ο Βασίλης Ζαμπούνης, μέσα από την ιστοσελίδα του για την ελιά και το ελαιόλαδο (olivenews.gr), αξιοποιώντας τις πληροφορίες του για να εκτιμήσει ότι η παραγωγή στη χώρα μας θα κινηθεί μεταξύ 214.000 τόνων η ελάχιστη έως 266.000 τόνων η μέγιστη, σε μια μέση παραγωγή δηλαδή 240.000 τόνων, που είναι μειωμένη σε σχέση με τις έως τώρα προβλέψεις.

Σε ό,τι αφορά την Κρήτη, η ιστοσελίδα κάνει λόγο για 62.000 τόνους ελάχιστη, έως 76.000 τόνους μέγιστη, δηλαδή για έναν μέσο όρο 69.000 τόνων.

Τόσο ο πρόεδρος του Συνδέσμου Τυποποιητών και Ελαιουργών Κρήτης, Γιώργος Ανδρεαδάκης, όσο και ο πρόεδρος της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ελαιολάδου, Μανόλης Γιαννούλης, αποκαλύπτουν προς την εφημερίδα μας και τις δικές τους πληροφορίες τόσο για τη διεθνή αγορά φέτος όσο και για τις ποιότητες, την τυποποίηση του ελαιολάδου, τον δάκο και πολλά άλλα ζητήματα, για τα οποία καλούν όλους τους εμπλεκόμενους φορείς να βρεθούν από τώρα “στις επάλξεις”!

Σε ό,τι αφορά τους τέσσερις νομούς της Κρήτης, με βάση τις πληροφορίες και τις εκτιμήσεις του Βασίλη Ζαμπούνη, η ελάχιστη παραγωγή για τον νομό Ηρακλείου είναι στους 25.000 τόνους, η μέγιστη στους 30.000 τόνους και ο μέσος όρος στους 27.500, για τον νομό Χανίων στους 19.000 τόνους η ελάχιστη, στους 23.000 τόνους η μέγιστη και στους 21.000 τόνους ο μέσος όρος παραγωγής, για τον νομό Ρεθύμνου 9.000 τόνοι η ελάχιστη, 11.000 τόνοι η μέγιστη και 10.000 τόνοι ο μέσος όρος παραγωγής, και για τον νομό Λασιθίου 9.000 η ελάχιστη, 12.000 η μέγιστη και ο μέσος όρος παραγωγής 10.500 τόνοι ελαιολάδου.

Σε πανελλαδικό επίπεδο κάνει λόγο, εξάλλου, για αποθέματα 30.000 τόνων ελαιολάδου από την ελαιοκομική περίοδο 2018-2019, εκ των οποίων ένα μεγάλο μέρος παρουσιάζει σοβαρά ποιοτικά προβλήματα.

Λόγω ανομβρίας των τελευταίων μηνών

Σύμφωνα με την ίδια ανάλυση, η ανομβρία των τελευταίων τριών μηνών δημιούργησε νέα δεδομένα κατεβάζοντας τον πήχη της προβλεπόμενης παραγωγής ελαιόλαδου στην Ελλάδα στους 240 περίπου χιλιάδες τόνους, έναντι 300 χιλιάδων της προηγούμενης εκτίμησης.

Ανάλογες είναι και οι εξελίξεις στην Ισπανία, με αποτέλεσμα η προβλεπόμενη παραγωγή να έχει κατέβει από τον 1,35 εκατομμύριο τόνους στον 1,0 με 1,1 εκατομμύριο τόνους.

Σε υψηλά επίπεδα παραμένουν οι προβλέψεις για την Τυνησία (300-330 χιλιάδες τόνους), την Ιταλία (290-310 χιλ. τόνους), την Τουρκία (170-180 χιλιάδες τόνους), την Πορτογαλία (120-140 χιλ. τόνους) και τη Συρία (90-100 χιλιάδες τόνους).

Η Εθνική Οργάνωση Ελαιολάδου

«Όντως, με βάση τις βροχές του περασμένου χειμώνα και την ανθοφορία που είχε, δεν είναι η υπερπαραγωγή που περιμέναμε. Αλλά είναι μια καλή παραγωγή. Είναι μια καλή χρονιά. Πέραν αυτού δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, όταν έχουμε την υπερπαραγωγή, την επόμενη χρονιά δεν έχουμε τίποτα», λέει στη “Νέα Κρήτη” ο πρόεδρος της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ελαιολάδου Μανόλης Γιαννούλης.

«Αυτή τη στιγμή είναι η εποχή τέτοια, που ποικίλλουν οι εκτιμήσεις. Εξαρτάται και από το πόσο θα βρέξει, αν θα βρέξει κ.λπ. Με απόλυτη σιγουριά κανείς δεν μπορεί να μιλήσει σήμερα. Εάν δε βρέξει τους επόμενους μήνες, άλλα θα είναι το νούμερα και άλλα θα είναι αν θα κάνει βροχή μετά από δέκα μέρες», λέει στην εφημερίδα μας ο Μανόλης Γιαννούλης.

«Μπρος στα δέντρα, το κόστος ελάχιστο»

Στο μεταξύ, αναφορικά με την πτώση της θερμοκρασίας και τη σταδιακή επιστροφή του δάκου στην Κρήτη, ο Μανόλης Γιαννούλης επιμένει ότι, με βάση την πανελλαδική εικόνα που έχει, «μέχρι τώρα είμαστε τυχεροί. Δεν μπορώ να ξέρω πού έχει εμφανιστεί και αν έχει εμφανιστεί. Εγώ τα μηνύματα που έχω πάρει μέχρι στιγμής είναι ότι από ποιοτικής άποψης πάμε πάρα πολύ καλά. Έχει βοηθήσει το ξηρό καλοκαίρι που είχαμε. Συν ότι το υπουργείο φέτος, ύστερα από την περυσινή ζημιά, έχει κάνει μια πολύ σοβαρή δουλειά στο θέμα της προετοιμασίας. Αυτό που έχουμε φέτος, και είναι σίγουρο, είναι ότι θα έχουμε πολύ καλή ποιότητα. Τώρα, κατά περιοχές, η υγρασία και ίσως μια βροχούλα να έχει δημιουργήσει κάποιο μεγαλύτερο πρόβλημα»...

Στο σημείο αυτό, ο κ. Γιαννούλης λέει ότι «πρέπει και ο παραγωγός να σηκώσει κι αυτός τα μανίκια. Ας πάει στο χωράφι του να το ραντίσει λίγο. Η δακοκτονία είναι το φτηνότερο πράγμα. Λίγο δουλειά και κόπο θέλει. Αλλά το λάδι που θα σώσεις, σε σχέση με το κεφάλαιο που θα επενδύσεις στη δακοκτονία, είναι τέτοιο, που θα είσαι τρελός για να μη σώσεις το δέντρο και να χάσεις παραγωγή εξαιτίας της δακοκτονίας»!

«Έρχονται κρίσιμα χρόνια για το ελαιόλαδο»

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Τυποποιητών και Ελαιουργών Κρήτης, Γιώργος Ανδρεαδάκης, λέει στην εφημερίδα μας ότι, «επειδή έχουμε μπροστά μας κρίσιμα χρόνια για το ελαιόλαδο, θα πρέπει να ενεργοποιηθούμε όλοι και να αναδείξουμε το κρητικό ελαιόλαδο και να του δώσουμε τη θέση που του αξίζει στη διεθνή αγορά, διότι συνεχώς φθίνει. Και όταν συμβαίνει αυτό, δε θα πρέπει να περιμένουν τιμές ούτε οι έμποροι, ούτε οι παραγωγοί, ούτε οι τυποποιητές»...

Σε ό,τι αφορά τον δάκο στην Κρήτη, ο Γιώργος Ανδρεαδάκης λέει ότι «μέχρι πριν από ένα 20ήμερο δεν είχαμε πρόβλημα. Όμως, μετά, άρχισε να εμφανίζεται μια γενιά δάκου, που, αν δεν τον προλάβουμε να τον αντιμετωπίσουμε, πολλαπλασιάζεται πάρα πολύ γρήγορα. Και καταλαβαίνετε ότι θα πάει πολύ ψηλά η δακοπροσβολή. Οπότε θα πρέπει οι παραγωγοί να κάνουν άμεσα ψεκασμό και να προλάβουν την εξάπλωσή του. Γιατί, ενώ ήταν πολύ καλές οι ενδείξεις φέτος για την ποιότητα στη νέα χρονιά, κινδυνεύουμε στον τελευταίο μήνα να έχουμε μια δακοπροσβολή η οποία θα επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα της νέας χρονιάς»...

Η παγκόσμια παραγωγή

«Το να πιάσει η Ισπανία ένα εκατομμύριο τόνους δεν μπορούμε να λέμε “είναι μειωμένη η παραγωγή στην Ισπανία”», λέει χαρακτηριστικά στην εφημερίδα μας ο Γιώργος Ανδρεαδάκης. «Πέρυσι έβγαλε 1,7 εκατ. τόνους φέτος θα βγάλει 1 εκατομμύριο τόνους. Έχει όμως και αποθέματα 700 χιλιάδες τόνους. Άρα δεν είναι ότι δε θα έχει παραγωγή η Ισπανία - και μάλιστα οι τελευταίες βροχοπτώσεις τους ευνόησαν»...

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Τυποποιητών και Ελαιουργών Κρήτης λέει επίσης στην εφημερίδα μας ότι «η διεθνής αγορά έχει ζητήματα ανταγωνισμού και έχει και ζητήματα διαφορετικής προσέγγισης... Οι Ισπανοί με τους Πορτογάλους και η Βόρεια Αφρική. Οι Ιταλοί κι εμείς προσδοκούμε μια καλύτερη βελτίωση της ποιότητας. Αυτοί προσπαθούν να πάνε σε μια μαζικότερη παραγωγή, γιατί έχουν κάνει πάρα πολλές φυτεύσεις, για να μειώσουν το κόστος. Άρα σαν στρατηγική εμάς μας ευνοεί να πάμε σε ποιοτικότερη ακόμη διάκριση του ελαιολάδου κι επίσης οι παραγωγοί και οι ελαιουργοί και όλοι να αποκτήσουν την κουλτούρα ποιότητας»...

neakriti.gr