Οχι περισσότερα από 20 μεγάλα ξένα επενδυτικά κεφάλαια, επιχειρήσεις και διαχειριστές κεφαλαίων ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος της κεφαλαιοποίησης της ελληνικής χρηματιστηριακής αγοράς. Μαζί με μικρότερα ξένα hedge funds διακρατούν το περίπου 60% της αξίας του ελληνικού χρηματιστηρίου. Ομως «σε μεγάλο βαθμό πρόκειται για εγκλωβισμένους επενδυτές, που δεν μπορούν να βρουν αγοραστές για να ρευστοποιήσουν τις θέσεις τους», εξομολογείται στην «Κ» fund manager ενός εξ αυτών των κεφαλαίων.

Πρόκειται για θέσεις που στην πλειονότητά τους έχουν αποκτηθεί σε πολύ υψηλότερες αποτιμήσεις και είναι αδύνατον να πουληθούν χωρίς την εγγραφή σημαντικών ζημιών. Ζημιών που σε λογιστική απεικόνιση ξεπερνούν αθροιστικά τα 10 δισεκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με υπολογισμούς της αγοράς.

Η ανυπαρξία

Με εξαίρεση κάποιες μεγάλες ελληνικές εξωστρεφείς επιχειρήσεις, οι περισσότερες εκ των οποίων διανέμουν σημαντικά μερίσματα, το επενδυτικό ενδιαφέρον από το εξωτερικό παραμένει, επιεικώς, ανύπαρκτο, αν κρίνει κανείς από τις συναλλαγές και τις εισροές κεφαλαίων.

Εξαίρεση, όσον αφορά στο ενδιαφέρον για την Ελλάδα αποτελούν οι ιδιαίτερα εκτεθειμένοι στην ελληνική οικονομία επενδυτές, όπως ο Τζον Πόλσον ή ο Πρεμ Γουάτσα, των οποίων η προσπάθεια εστιάζεται στην αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων που ελέγχουν στον ένα ή τον άλλο βαθμό και κυρίως στις τράπεζες με στόχο να παραγάγουν μεσοπρόθεσμα αξία για τις τοποθετήσεις τους. Στρατηγική που στην αγορά πολλοί θεωρούν μονόδρομο και μάλιστα με μακρινό ορίζοντα. Fifelity, Capital, Blackrock, Blackstone, Prudential, Vanguard, Global X Management, York, Paulson, Fairfax, Baupost, Templeton, Silchester, Invesco, Lyxor, Russell, Norges και Lansdowne είναι οι βασικότεροι από τους ξένους, αυτή τη στιγμή, στην Ελλάδα. Και παρά τις περί του αντιθέτου εκτιμήσεις ορισμένων, κάνουν παθητική μόνον διαχείριση των χαρτοφυλακίων τους με μηδενικές πρακτικά προσθήκες ελληνικών περιουσιακών στοιχείων. Είναι χαρακτηριστικό πως η εμφανιζόμενη εισροή κεφαλαίων ύψους 913 εκατ. στο ελληνικό χρηματιστήριο από ξένους επενδυτές το 2016, που προκύπτει από τα στοιχεία της ΕΧΑΕ και κάποιοι κυβερνητικοί παράγοντες έσπευσαν να...πανηγυρίσουν, δεν αποτυπώνει την πραγματικότητα.

Το μυστικό

Και αυτό διότι σε αυτά τα 913 εκατ. περιλαμβάνονται ποσά που εισέρρευσαν λόγω της ολοκλήρωσης ιδιωτικοποιήσεων έπειτα από πολλά χρόνια αναμονής. Οπως τα 280 εκατ. ευρώ που κατέβαλε η Cosco για το 51% του ΟΛΠ και τα 400 εκατ. που κατέβαλε η AGC για τον Αστέρα Βουλιαγμένης. Χωρίς τα ποσά αυτά, από τη σύγκριση με το 2015 (606,97 εκατ.) προκύπτει μεγάλη μείωση των εισροών κεφαλαίου.

Κάτι διόλου περίεργο αν αναλογιστεί κανείς πως μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια, όπως η Capital, μείωναν συστηματικά τις θέσεις τους κατά την προηγούμενη διετία. Μικρότεροι ημερήσιοι τζίροι και μικρότερο επενδυτικό ενδιαφέρον σημαίνουν όμως και πολλοί χαμηλότερες προμήθειες συναλλαγών, για τις ξένες χρηματιστηριακές, που έχουν μειώσει έτσι τους ανθρώπους που ασχολούνται με την ελληνική αγορά.

Δημιουργήθηκε έτσι ένας φαύλος κύκλος που περιορίζει συνεχώς την όρεξη για ανάληψη ελληνικού ρίσκου τη στιγμή που η προσοχή όσων ασχολούνται ακόμα με τη χώρα μας είναι εστιασμένη κυρίως στην πολιτική κατάσταση.

Και αν και ονομάζουν τον κίνδυνο αυτό κίνδυνο πολιτικής σταθερότητας, η αλήθεια είναι πως κανείς δεν έχει υψηλές προσδοκίες από μια αριστερή κυβέρνηση που διολισθαίνει στις δημοσκοπήσεις, εξηγούν στους συνομιλητές τους. «Πιο συχνά κοιτούν πλέον τα γραφήματα με την ιστορική εξέλιξη των δημοσκοπήσεων στην Ελλάδα οι ξένοι επενδυτές, παρά τα θεμελιώδη μεγέθη της οικονομίας», αναφέρει χαρακτηριστικά άνθρωπος που βρίσκεται σε συνεχή επαφή με τους ξένους επενδυτικούς οίκους.