Υπέρ της κατάργησης των ιστορικών δικαιωμάτων τάχθηκε στη Βουλή η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτα Βράντζα, κατά τη συζήτηση της σχετικής επίκαιρης επερώτησης του ΚΙΝ.ΑΛ. (Κινήματος Αλλαγής).

Πρόκειται για τον μέσο όρο των ενισχύσεων μιας τριετίας ανά καλλιέργεια, που τόσο στην Κρήτη, όσο και πανελλαδικά, έχουν “ενοχοποιηθεί” για πανωγραψίματα στο ελαιόλαδο και τη σταφίδα, εξαιτίας των οποίων ακόμα μέχρι σήμερα έχουν διασφαλίσει οι εν λόγω παραγωγοί επιδοτήσεις που δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές τους παραγωγές. Την ίδια ώρα, μέσα από διαγωνισμό του Αγροτικού Συνεταιρισμού Εμπάρου επιτεύχθηκε τιμή 2,85 ευρώ το κιλό στο ελαιόλαδο, που ωστόσο παραμένει σε χαμηλές τιμές εξαιτίας της ισπανικής παντοδυναμίας!
Αναλυτικότερα, από τη μια ο ΣΥΡΙΖΑ που στέκεται υπέρ της κατάργησης των ιστορικών δικαιωμάτων και από την άλλη η Ν.Δ. που αντιτάσσεται, υποστηρίζοντας πως αν καταργηθούν θα μειωθούν οι ενισχύσεις στα 30 ευρώ το στρέμμα, πυροδότησαν εντάσεις στη Βουλή.

«Θα ήθελα η κυβέρνησή μας να είχε ήδη καταργήσει τα ιστορικά δικαιώματα εδώ και δύο χρόνια», τόνισε συγκεκριμένα η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ. Αναφερόμενη στη συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, περίοδο που έγινε η κατάθεση της εθνικής πρότασης για την τρέχουσα ΚΑΠ (2014-2020), υποστήριξε ότι, «παρά τα αρχικά σενάρια για κατάργηση ιστορικών δικαιωμάτων επί υπουργίας Τσαυτάρη, την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή κλήθηκε ο κ. Καρασμάνης να διατηρήσει την αδικία».

Ο Σταύρος Αραχωβίτης

Από την πλευρά του, ο υπουργός Σταύρος Αραχωβίτης τόνισε ότι τα ιστορικά δικαιώματα ήταν επιλογή του 2014 που δεν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, και χαρακτήρισε «τραγική επιλογή» τις τρεις «περιφέρειες».
Συγκεκριμένα, ο υπουργός ανέφερε ότι «τα ιστορικά δικαιώματα, αν θυμάστε καλά, ήταν επιλογή του 2014, που τότε κυβέρνηση δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Και το τραγικότερο σε αυτήν την επιλογή ήταν οι τρεις αγρονομικές περιφέρειες. Και τι σημαίνει αγρονομικές περιφέρειες; Ότι τα ιστορικά δικαιώματα τα βάλατε σε τρεις περιφέρειες - η μία των βοσκοτόπων, η άλλη των δενδρωδών και η άλλη των αροσίμων».

Οι θέσεις της Ν.Δ.

Για τον κίνδυνο «εξίσωσης των στρεμματικών» ενισχύσεων έκανε λόγο η εκπρόσωπος της Ν.Δ. Φωτεινή Αραμπατζή. Συγκεκριμένα δήλωσε ότι, «με τις παλινωδίες σας ως προς το ζήτημα της αντιμετώπισης των πιέσεων των χωρών Βίσεγκραντ, στο καλύτερο σενάριο που κυκλοφορεί τώρα, οι επιδοτήσεις θα μειωθούν 30 ευρώ το στρέμμα, από τα 54 ευρώ που σας εξασφάλισε η προηγούμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας».

«Ανασφάλεια στους αγρότες»

Από την πλευρά του ο Μιχάλης Τζελέπης, εισηγητής στην επερώτηση του Κινήματος Αλλαγής, έκανε λόγο για «ανεπίτρεπτο και δίχως τεκμηρίωση παιχνίδι με τα ιστορικά δικαιώματα στο πλαίσιο της τρέχουσας ΚΑΠ, που δημιούργησε άνευ λόγου και αιτίας άγχος και ανασφάλεια στους αγρότες».
Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτα Βράντζα, μιλώντας για τα ιστορικά δικαιώματα και την ΚΑΠ, δήλωσε τα εξής: «Όταν εσείς μιλάτε για “παιχνίδι” με τα ιστορικά δικαιώματα, πραγματικά προκαλείτε το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Δε θα αναφερθώ στις εποχές της “αφθονίας”, τότε που και οι αγρότες έδεναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα, τότε που το εθνικό “αγροτικό” ποτό ήταν το παλαιωμένο ουίσκι... Θα σας πάω στο 2014, επί της “εξαιρετικής” συγκυβερνήσεως Σαμαρά-Βενιζέλου: Ήταν δυστυχώς η χρονική στιγμή της κατάθεσης της εθνικής πρότασης για την τρέχουσα ΚΑΠ. Παρά τα αρχικά σενάρια για κατάργηση των ιστορικών δικαιωμάτων επί υπουργίας Τσαυτάρη, την τελευταία, κυριολεκτικά, στιγμή κλήθηκε ο κύριος Καρασμάνης να διατηρήσει την αδικία, το κλείσιμο του αγροτικού επαγγέλματος, την επιβράβευση αυτών που δεν παράγουν και την τιμωρία αυτών του παράγουν. Οι κακές γλώσσες θέλουν δικό σας “αγροτοπατέρα” να υπαγόρευσε αυτό το αίσχος, που ονομάσατε “εθνική πρόταση” για την περίοδο 2014-2020.

Προσωπικά θα ήθελα η κυβέρνησή μας να είχε ήδη καταργήσει τα ιστορικά δικαιώματα εδώ και δύο χρόνια, που μπορούσε, και αισθάνομαι υπόλογη απέναντι στις υγιείς παραγωγικές δυνάμεις του τόπου για αυτό. Αντίθετα εσείς ανησυχείτε μήπως και οι προστατευόμενοί σας αγρότες τού καναπέ χάσουν τα προνόμιά τους», κατέληξε η ίδια.

“Τσίμπησε” λίγο το ελαιόλαδο

Τι γίνεται όμως με την αγορά του ελαιολάδου στην Κρήτη, αλλά και πανελλαδικά; Σε κρητικό έμπορο κατέληξαν οι 28 τόνοι έξτρα παρθένου ελαιολάδου που έβγαλε σε δημοπρασία ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Εμπάρου την περασμένη εβδομάδα, γεγονός που δείχνει ότι αρχίζει και ζωηρεύει λίγο η αγορά.
Η τιμή που πέτυχε η οργάνωση είναι 2,85 ευρώ το κιλό και, με βάση της γενικότερη κατάσταση στην αγορά, τα στελέχη του Συνεταιρισμού δηλώνουν σχετική ικανοποίηση.

Βέβαια φέτος ο Συνεταιρισμός συγκέντρωσε μόλις 100 τόνους ελαιόλαδο, έναντι 600 τόνων ελαιολάδου που είχε συγκεντρώσει πέρυσι.
Αναφορικά με την ποιότητα, ο Συνεταιρισμός έχει κάνει γνωστό πως πρόκειται για οξύτητα 0,6, παρότι τα προηγούμενα χρόνια οι παραγωγοί-μέλη του Συνεταιρισμού έφταναν σε μέσες οξύτητες 0,2!

Την ίδια ώρα, η ισπανική ελαιοσυγκομιδή δεν έχει καταφέρει να φτάσει στο προσδοκώμενο επίπεδο παραγωγής. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ισπανικού υπουργείου, η παραγωγή ελαιολάδου του Δεκεμβρίου έφτασε μόνο στους 620 χιλιάδες τόνους, οι οποίοι προστιθέμενοι στους περίπου 100 του Νοεμβρίου δίνουν το απελπιστικά χαμηλό άθροισμα των 720 περίπου χιλιάδων τόνων. Η αιτία δεν είναι άλλη από τις συνεχείς και έντονες βροχοπτώσεις που δεν επέτρεψαν να μπει η συγκομιδή σε φουλ ρυθμούς παρά μόνο μετά τις 15 Δεκεμβρίου.

Όπως γράφει ο Βασίλης Ζαμπούνης (εκδότης στο “Ελιά και Ελαιόλαδο”), τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι απομακρύνεται οριστικά η προοπτική των 1,7 εκατ. τόνων για τη φετινή παραγωγή της Ισπανίας, η οποία μάλλον θα «περιοριστεί» σε ένα επίπεδο γύρω στους 1,6 εκατ. τόνους, πολύ κοντά στους 1,550 εκατ. ± 50 χιλιάδες, ποσότητα που έχει αναφερθεί εδώ και πολλούς μήνες και από το olivenews.gr και από το περιοδικό “Ελιά & Ελαιόλαδο”. Ερώτημα αποτελούν οι αποδόσεις λάδι/καρπό, οι οποίοι μέχρι τώρα βρίσκονται στο 17,5%.

Η χρονική καθυστέρηση αναπόφευκτα επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα. Τα φρέσκα λάδια έγιναν ανάρπαστα από την ιταλική και την ισπανική βιομηχανία. Τώρα όλοι πρέπει να συμβιβαστούν με χαμήλωμα του πήχη της ποιότητας, αν και σίγουρα καλύτερου της περυσινής ισπανικής απογοήτευσης.
Υπό αυτές τις συνθήκες εντύπωση προκαλεί η ασκούμενη πίεση στις τιμές παραγωγού, η οποία ίσως μπορεί να αποδοθεί στην επιθετική εμπορική πολιτική που έχει σχεδιάσει η Ισπανία, εκμεταλλευόμενη και τις ελλειμματικές φετινές παραγωγές Ιταλίας, Ελλάδας και Τυνησίας.

neakriti.gr