Η υπερνομοθέτηση εκ μέρους της πολιτείας, οι αριθμοί της οποίας είναι συντριπτικοί, αποτελεί –κατά τους δικαστές– μία από τις βασικές αιτίες για το αργοπορημένο και αναποτελεσματικό σύστημα απονομής Δικαιοσύνης. Εν αναμονή του νέου φορολογικού νομοσχεδίου, που πάλι θα τα αλλάζει όλα, τα στοιχεία που παρατίθενται προς επίρρωση του ισχυρισμού αυτού είναι απολύτως ενδεικτικά.

Τους τελευταίους 40 μήνες έχουν ψηφιστεί, σύμφωνα με toxrima.gr: 

    Έξι αμιγώς φορολογικοί νόμοι, με 177 άρθρα.

    17 νόμοι στους οποίους συμπεριλήφθηκαν 71 νέες φορολογικές διατάξεις.

 Για αυτά εκδόθηκαν 111 υπουργικές αποφάσεις και 138 διευκρινιστικές     εγκύκλιοι!

Οι αριθμοί αυτοί προκαλούν ένα αλαλούμ στα διοικητικά δικαστήρια, τα οποία, άλλωστε, σηκώνουν και το βάρος της εκκαθάρισης των φορολογικών- τελωνειακών υποθέσεων. Εκεί όπου στοιβάζονται δισ. ευρώ από ανείσπρακτα πρόστιμα! Κι όλα αυτά, όταν, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, στις ΗΠΑ έχουν ψηφιστεί 10 νόμοι τα τελευταία… 250 χρόνια(!), ενώ στην

Ελλάδα από το 1975 μέχρι σήμερα, δηλαδή μόνο σε 40 χρόνια, ψηφίστηκαν 250 φορολογικά νομοθετήματα και τροπολογίες μαζί με άλλους 3.450 νόμους και 115.000 υπουργικές αποφάσεις: «Βεβαίως, άγνοια νόμου δεν επιτρέπεται. Αλλά πώς να γνωρίζεις έναν νόμο του οποίου το κείμενο έχει υποστεί αλλεπάλληλες αντικαταστάσεις,συμπληρώσεις, τροποποιήσεις, σε παραγράφους, εδάφια περιπτώσεις, υποπεριπτώσεις, εξαιρέσεις αλλά και με την επιφύλαξη άλλων διατάξεων, όπως και αυτές έχουν τροποποιηθεί και συμπληρωθεί», λένε κορυφαίοι δικαστές στο «Π» και συμπληρώνουν: «Σε αυτό το πλαίσιο μπαίνουν και οι υπάλληλοι της Δημόσιας Διοίκησης, οι οποίοι αδυνατούν να ενημερωθούν, να ερμηνεύσουν και να εφαρμόσουν τον νόμο, αλλά και οι εγγενείς αδυναμίες του συνόλου του δημόσιου διοικητικού μηχανισμού, στις οποίες συγκαταλέγονται η αδιαφάνεια, η διαφθορά, η απαράδεκτη συμπεριφορά,η άρνηση ή η βραδύτητα λήψης έγκαιρων και ορθών αποφάσεων».

«Στοκ» υποθέσεων!

Υπό αυτό το πρίσμα, είναι χαρακτηριστικό ότι στα διοικητικά Πρωτοδικεία, μέχρι την 31/12/2014 οι εκκρεμείς υποθέσεις ήταν 356.498, από τις οποίες οι φορολογικές που φαίνεται να έχουν

δημοσιογραφικό ενδιαφέρον είναι 67.678. Στο Πρωτοδικείο της Αθήνας, λόγω της μνημονιακής υποχρέωσης για τον κατά προτίμηση προσδιορισμότων φορολογικών υποθέσεων, μεγάλος αριθμός υποθέσεων με άλλα αντικείμενα εκκρεμεί από το 2009. Στα Εφετεία,την ίδια ημερομηνία, οιεκκρεμείς υποθέσεις ήταν 47.593, από τις οποίες οι 13.382 είναι φορολογικές. Ταυτόχρονα, η πρόσβαση στη Δικαιοσύνη έχει γίνει πιο δυσχερής, αφού τα παράβολα για την πρόσβαση στη διοικητική Δικαιοσύνη αυξήθηκαν, ενώ, παράλληλα, αυξάνονται και τα αιτήματα για χορήγηση ευεργετημάτων πενίας, γεγονός που καταδεικνύει την αδυναμία πρόσβασης στη Δικαιοσύνη. Όλα αυτά, βέβαια, αντανακλώνται στον δικαζόμενο πολίτη.

Και να σκεφτεί κανείς πως η Δικαιοσύνη βρίσκεται σε δεύτερη μοίρα και αυτό φαίνεται τόσο από τα χρήματα του προϋπολογισμού που προορίζονται για αυτήν, όσο και από τα μισθωμένα και απαράδεκτα κτήρια που στεγάζονται τα διοικητικά δικαστήρια. Γι’αυτό, άλλωστε, όσον αφορά την ποιότητα του συστήματος Δικαιοσύνης, σε μια κλίμακα που κυμαίνεται από το 0 έως το 4, η Ελλάδα είναι τελευταία στην ΕΕ, με επίδοση 1,5 και η Κύπρος προτελευταία, με επίδοση 2.