Οι φορείς αυτού του γονιδίου έχουν λιγότερο άγχος και δηλώνουν ευτυχείς, σε μεγαλύτερο βαθμό από τους υπόλοιπους ανθρώπους, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of Happiness Studies.

«Είναι η πρώτη φορά που μια μελέτη δείχνει ότι οι εθνικές διαφορές όσον αφορά το αίσθημα της ευτυχίας (...) έχουν μια γενετική συνιστώσα», υποστηρίζουν ο Μίχαελ Μίνκοφ του Διοικητικού Πανεπιστημίου της Βάρνας και ο Μάικλ Χάρις Μποντ, της Πολυτεχνικής Σχολής του Χονγκ Κονγκ.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι υπάρχει σχέση μεταξύ του αυξημένου ποσοστού των ανθρώπων που δηλώνουν «ευτυχισμένοι» σε μια χώρα και την παρουσία μιας γενετικής διαφοροποίησης στον πληθυσμό της χώρας αυτής. Οι πιο «ευτυχισμένες» χώρες είναι εκείνες όπου επικρατεί η παρουσία ενός «αλληλόμορφου γονιδίου Α», το οποίο εμποδίζει τη διάσπαση της ανανδαμίδης, μιας φυσικής ουσίας που εντείνει την απόλαυση που αισθάνεται κανείς μέσω των αισθήσεων ενώ ταυτόχρονα μειώνει την αίσθηση του πόνου.

Το γονίδιο αυτό βρίσκεται σε αφθονία στη Δυτική Αφρική -κυρίως στην Γκάνα και τη Νιγηρία- και στη Λατινική Αμερική, κατά κύριο λόγο στο Μεξικό και την Κολομβία.

Αντιθέτως, οι κάτοικοι ορισμένων αραβικών χωρών (π.χ. της Αλγερίας και της Ιορδανίας) δεν διαθέτουν αυτό το αλληλόμορφο σε τόσο μεγάλο ποσοστό και δηλώνουν σε μικρότερο βαθμό ευτυχισμένοι. Το ίδιο συμβαίνει και με τους πληθυσμούς της ανατολικής Ασίας, ιδίως στην Κίνα και την Ταϊλάνδη.

Στην Ευρώπη, οι Σουηδοί είναι οι ευτυχέστεροι όλων, χάρη στην ισχυρή παρουσία του αλληλόμορφου Α. Η Γαλλία επίσης δεν τα πάει άσχημα, αλλά οι Ιταλοί και οι Ισπανοί, ελλείψει αυτού του γονιδίου, νιώθουν δυστυχείς.

«Το να αισθάνεται κανείς ευτυχισμένος, με χαλαρότητα και ευθυμία, δεν εξαρτάται από την ευημερία και την ασφάλεια μιας χώρας», υποστηρίζει ο καθηγητής Μίνκοφ. 

«Μάλιστα, η συσχέτιση της ευτυχίας με την ασφάλεια φαίνεται ότι είναι η αντίστροφη. Τα μεγαλύτερα ποσοστά δολοφονιών και κλοπών στον κόσμο καταγράφονται σε χώρες της Λατινικής Αμερικής και της υποσαχάριας Αφρικής· όμως εκεί ακριβώς βρίσκουμε τους πιο ευτυχισμένους και χαλαρούς ανθρώπους», σχολίασε.

«Μία από τις πιθανές εξηγήσεις για αυτό το παράδοξο είναι ότι για να επιβιώσει κανείς σε αυτές τις αγχωτικές κοινωνίες, χρειάζεται γονίδια που θα τον βοηθούν να αντιμετωπίσει αυτές τις εντάσεις», συνέχισε ο καθηγητής.

Δυστυχώς, τα συμπεράσματα των ερευνητών δεν ισχύουν για τους Ρώσους που έχουν τη «σωστή» αναλογία αυτού του αλληλόμορφου γονιδίου αλλά δεν δηλώνουν ευτυχισμένοι. Οι καθηγητές παραδέχονται ότι αυτό μπορεί να οφείλεται στα οικονομικά ή πολιτικά προβλήματα της χώρας ή σε κάποιον, άγνωστο ακόμη, γενετικό παράγοντα.

protothema.gr