Το σκυλάκι αυτό ζούσε στην περιοχή και ζητιάνευε για λίγο φαγητό κινδυνεύοντας καθημερινά από τα διερχόμενα αυτοκίνητα.

Ο διευθυντής του 1ου Λυκείου Γιαννιτσών αποφάσισε να το μαζέψει από το δρόμο, βάζοντας το μέσα στο σχολείο. Φρόντισε για την κτηνιατρική του περίθαλψη και του αγόρασε κι ένα ξύλινο σπιτάκι που τοποθέτησε στην είσοδο του σχολείου.

Ο σκυλάκος, που ακούει πια στο όνομα Έκτορας, παραμένει δεμένος με μακρύ λουρί μόνο τις ώρες των μαθημάτων και αργότερα αφήνεται ελεύθερος για να τρέχει στην τεράστια αυλή του σχολείου.

Το Σαββατοκύριακο πάντα υπάρχει κάποιος που θα επισκεφθεί τον Έκτορα, θα του βάλει τροφή και φρέσκο νερό, θα τον πάει βόλτα και θα ασχοληθεί μαζί του.

Ίσως να σκεφτείτε ότι δεν είναι η ιδανικότερη υιοθεσία.

Όμως αυτό το σκυλάκι που ζούσε μέχρι πρότινος νηστικό στους δρόμους και ήταν εκτεθειμένο σε δεκάδες κινδύνους βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε ένα ασφαλές περιβάλλον, έχει τροφή και νερό, κοιμάται σε σπιτάκι και δέχεται τα χάδια των μαθητών του 1ου Λυκείου Γιαννιτσών, που τον υπεραγαπούν, παίζουν μαζί του και τον φροντίζουν καθημερινά. Μακάρι όλα τα αδέσποτα ζώα της Ελλάδας να έβρισκαν ένα στοργικό σπίτι για να ζήσουν εγκαταλείποντας μια για πάντα τη σκληρή ζωή στο δρόμο.

Κι ο Έκτορας μπορεί να μην βρήκε ακόμη το δικό του παντοτινό σπίτι, έχει όμως αποκτήσει μια μεγάλη οικογένεια, που τον αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή.