Αυτή η διαδικασία όμως κρύβει σοβαρούς κινδύνους για την υγεία του παιδιού.

Μέχρι το μωρό να φτάσει τουλάχιστον 4 ετών τα οστά του προσώπου του, διαπλάθονται και μορφοποιούνται. Ακόμη και ο τρόπος που τρώνε ή θηλάζουν ασκεί δύναμη στα οστά που επηρεάζει την ανάπτυξή.

Σχετικές έρευνες έχουν δείξει πως μπορεί να συμβούν τα εξής: Η άνω οδοντοστοιχία να εφιππεύει την κάτω οδοντοστοιχία, με αποτέλεσμα το στόμα να μην κλείνει σωστά. Νεότερη έρευνα μάλιστα έδειξε ότι όσα μωρά θηλάζουν για περισσότερο από 12 μήνες έχουν 20 φορές μικρότερη πιθανότητα για ανώμαλη σύγκλιση των δοντιών.

Η χρήση μπιμπερό μπορεί να κάνει την κάτω γνάθο μακρόστενη και με ελαφρά υποχώρηση προς τα πίσω ή να προκαλέσει συνάθροιση των δοντιών και όλα να βγαίνουν σε ένα. Υπάρχει επίσης η πιθανότητα, η υπερώα στην άνω γνάθο να γίνει βαθιά και μακρόστενη, τοξωτή.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) συνιστά μόνο τον μητρικό θηλασμό, ο οποίος έχει μεταξύ πολλών άλλων και ανατομικά οφέλη, καθώς βοηθάει να αναπτυχθεί ο σωστός τρόπος κατάποσης και συμβάλλει στην κατάλληλη ανάπτυξη των μυών και τον οστών γύρω από το στόμα.

Πριν μερικά χρόνια το πανεπιστήμιο του Ρίο στη Βραζιλία διαπίστωσε ύστερα από μελέτη την τεράστια σημασία που έχει το στήθος της μητέρας σε σχέση με το μπιμπερό. Οι επιστήμονες έβαλαν 202 νεογέννητα να θηλάσουν για ένα εξάμηνο. Στη συνέχεια χωρίστηκαν σε 2 ομάδες των 101 παιδιών.

Η πρώτη ομάδα έπινε γάλα και άλλα υγρά από ποτηράκι και η δεύτερη από μπιμπερό. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν πως 17% περισσότερα παιδιά που έπιναν με μπιμπερό είχαν πάντα ανοιχτό το στόμα τους και δεν έκλειναν τα χείλια τους.

Η γλώσσα βρισκόταν στη φυσιολογική της θέση μέσα στο στόμα σε 26% λιγότερα παιδιά με μπιμπερό. Το 63% των παιδιών που έπιναν από μπιμπερό ανέπνεαν αποκλειστικά από το στόμα, πράγμα που είναι λάθος. Η υπερώα ήταν παραμορφωμένη σε διπλάσιο αριθμό παιδιών που συνέχιζαν να πίνουν με μπιμπερό.