ΑΠΟΨΗ: Τι δεν ακούσαμε από τους δύο μονομάχους για την επόμενη μέρα!
Από εκεί και μετά η νέα κυβέρνηση θα έχει ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, το οποίο –εφόσον δεν υπάρξει κάποιο απρόοπτο- μπορεί να είναι ωφέλιμο για εκείνη. Ελπίζουμε να είναι ωφέλιμο και για όλη την κοινωνία.
Μια ελπίδα που πεθαίνει πάντα τελευταία, όπως λέμε στην Ελλάδα…
Ελπίζουμε όλοι να μη δούμε, όσα ακούσαμε την προεκλογική περίοδο. Τρομολαγνεία δηλαδή και απαντήσεις στην τρομολαγνεία, χωρίς να μας λένε όμως οι δύο μονομάχοι, τι θα πράξουν την επόμενη μέρα.
Γιατί και οι δύο μονομάχοι χρησιμοποίησαν πολύ το «όχημα» της οικονομίας και της οικονομικής πολιτικής σε συνδυασμό με το φόβο και την αβεβαιότητα που θα προκύψει, σε περίπτωση που ο αντίπαλος αναλάβει την διακυβέρνηση, δημιουργώντας ένα κλίμα ανησυχίας.
Δεν ακούσαμε όμως τίποτα για την Εκπαίδευση και την Υγεία, για την αύξηση της παραγωγής, την Απασχόληση. Τι θα γίνει με την Παιδεία. Ακόμη και μια μέρα πριν από τις εκλογές, δεν ακούσαμε τίποτα από κανέναν για τη νέα γενιά και τη μαθητιώσα νεολαία.
Και τελικά δεν έχουμε καταλήξει αν ο κόσμος, προσήλθε να ψηφίσει θυμωμένος, απελπισμένος, τρομαγμένος ή αποκαμωμένος πια από την ακατάσχετη επιχειρηματολογία και από όσα άκουσε μέσα στην προεκλογική περίοδο. Αυτό που διαπιστώσαμε όμως είναι ότι το ένα κόμμα έκανε προβολή του εαυτού του στην καταστροφή που θα προκύψει από την έλευση του άλλου.
Ενώ ο έτερος μονομάχος, ο οποίος υφίστατο όλη αυτή την κατάκριση και το φόβο, έκανε προβολή του εαυτού του στις διαπιστώσεις του άλλου κόμματος. Δεν ξεκαθάρισε που πηγαίνουμε, που στοχεύουμε και ποια είναι η επόμενη μέρα για την Ελλάδα, αλλά με ακρίβεια.
Κλείνοντας θα χρησιμοποιήσω μια κουβέντα, την οποία άκουσα κατά κόρον από όλους τους υπόλοιπους μονομάχους. Αυτό που απαιτείται είναι Εθνική Συνεργασία και Εθνική Συνεννόηση. Γιατί, είτε το θέλουμε, είτε όχι, τα δύσκολα είναι μπροστά μας ακόμη…