Στο βιβλίο, που μοιάζει με λογοτεχνικό ρεπορτάζ, «ζωντανεύει» η σφοδρή ταξική σύγκρουση στη Θεσσαλονίκη το ματωμένο Μάη του '36. Ξεπροβάλλει ο αδίστακτος ρόλος του αστικού κράτους, που προσπαθεί να κάμψει τον ηρωικό απεργιακό αγώνα όλου του εργαζόμενου λαού της πόλης. [πηγή: portal: 902.gr ΚΚΕ]. Έκδοση από την "Σύγχρονη Εποχή".

Τάδε έφη ο αγωνιστής Θέμος Κορνάρος στο εξαιρετικό βιβλίο του "Θεσσαλονίκη 9-11 Μάη του 1936 (οι αγώνες του λαού). Πέρασαν τόσα πολλά χρόνια από τότε και η Ελλάδα άλλαξε όψη πολλές φορές, ώσπου έφθασε στην απόλυτη αίγλη και οικονομική ανάπτυξη. Μετά η πτώση, η απότομη πτώση σχεδόν μη αναμενόμενη, γιατί; Γιατί οι κρατούντες καλά κρατούσαν τα μυστικά τους από το λαό και τον γέμιζαν υποσχέσεις, φρούδες  ελπίδες έτσι για να σιγάσουν την ορμή του και την ανάγκη του για αγώνα, να τον αποδυναμώσουν για να του φορέσουν τις αλυσίδες και να τον αιχμαλωτίσουν αμαχητί, μια για πάντα! 

"Ο άνθρωπος, κουμπάρε", μας λέει, "είναι φτιαγμένος να ζει με τους άλλους τη χαρά και τον πόνο. Αλίμονο σ' όποιον ξεκόψει και κλειστεί στο καβούκι του. Πριν την ώρα του θα 'χει πεθάνει κι ας πιστεύει πως το 'κανε για δικό του καλό. Κυλάει ο χρόνος..... Ο "κουμπάρος" ήταν σεμνός και παλικάρι τις ώρες της μεγάλης δοκιμασίας, απλός και ανθρώπινος, ενσάρκωνε στα μάτια των συντρόφων του τον ιδανικό κομμουνιστή όπως τον είχαν πλάσει οι προσδοκίες τους... ελάχιστοι έχουν προσφέρει όσο εκείνος, σαν "δόσιμο χωρίς μισθό", που κάνανε την "τόλμη και αρετή" πράξη μεσ' τη ζωή τους. 

Και δεν υπάρχει τρόπος καλύτερος να φρονηματίσεις τους άλλους". 

[Γράφει χαρακτηριστικά στο λεύκωμά του "Μακρόνησος" ο Γ. Φαρμακίδης].

Πόσοι από μας στ' αλήθεια έχουν αυτό το δόσιμο δίχως την έννοια της ανταπόδοσης για το κοινό καλό; Πόσοι από μας εργάζονται για το σύνολο κι όχι για το άτομο; Πόσοι εκ των κρατούντων τα ηνία έχουν αρετή και τόλμη για να τη διδάξουν σε όλους εμάς που έχουμε χάσει από καιρό τον προσανατολισμό μας; Οι αλλοτινοί αγώνες έγιναν επί ματαίω; Άραγε δεν διδασκόμαστε από τα λάθη του παρελθόντος ή έχουμε αμυδρή - θολή μνήμη και δεν διακρίνουμε καλά τις γραφές της πρόσφατης ιστορίας μας; 

Εκείνος, ο Θέμος Κορνάρος από τον Σίβα Φαιστού στη μεγάλη πεδιάδα της Μεσαράς, δίπλα στο παλάτι της Φαιστού και στο Άγιο Όρος των Αστερουσίων, ο μεγάλος εμπνευστής, ο λόγιος και ανήσυχος ταξιδευτής στις πλάτες της ιστορίας και των λαϊκών αγώνων, και ταυτόχρονα σεμνός, ταπεινός, ακούραστος, υπερήφανος αέρινα κύλισε στα σύννεφα του σύμπαντος σκορπώντας παντού το σπόρο και την αύρα του αέναου αγώνα για το δίκιο και την αξιοπρέπεια των "εργατών" της γης! 

Ας χιμήξει ο νους μας και η στοχαστική ματιά μας στις ιστορικές σελίδες τούτου του βιβλίου, παίρνοντας δύναμη εσωτερική και ας αφυπνίσουμε την κοιμισμένη από χρόνια μνήμη, για νέους αγώνες για το δίκιο μας και την αξιοπρέπειά μας, για τις αξίες μας και για την καταφρονεμένη πατρίδα μας που καιρό τώρα, αιώνες φαίνονται, διασύρεται αλυσοδεμένη στα Fora των ισχυρών της γης!

Εύα Καπελλάκη – Κοντού [Εκπαιδευτικός και αρθρογράφος Lettere Classiche dell’ Universita’ degli studi di Napoli “Federico II”].