Θέμα CretePlus.gr: Φοβούνται ότι τα λεοντόψαρα από τη Ρόδο θα φτάσουν ως την Κρήτη (pics)
Ετσι μετά από τα λαγοκέφαλα, οι αλιείς θα πρεπει να αντιμετωπίσουν και τον κίνδυνο των λεοντόψαρων, που είναι ένας ακόμη Λεσσεψιανός μετανάστης.
Για την εμφάνιση των λεοντόψαρων εκδόθηκε ενημερωτική ανακοίνωση την οποία εξέδωσε ο Υδροβιολογικός σταθμός Ρόδου του Ελληνικού Κέντρου θαλάσσιων ερευνών.
Το ξενικό λεονταρόψαρο Pterois miles (λεοντόψαρο, devil firefish, common lionfish) πρωτοεμφανίστηκε στο Αιγαίο και συγκεκριμένα στη Ρόδο, το καλοκαίρι του 2015 και είναι τροπικό ψάρι, που κατάγεται από τον Ινδικό Ωκεανό, όπου φτάνει από την Ερυθρά Θάλασσα, τον Περσικό Κόλπο και τη Νότια Αφρική στα δυτικά, ίσαμε την Ινδονησία και τη Σουμάτρα, στα ανατολικά.
Το είδος εισήλθε στην Μεσόγειο, μέσω της Διώρυγας του Σουέζ, είναι δηλαδή ένας Λεσσεψιανός μετανάστης. Ο πληθυσμός του δείχνει γρήγορη εξάπλωση στην ανατολική Μεσόγειο, για αυτό κατατάσσεται μεταξύ των χωροκατακτητικών εισβολέων. Οι συχνές αναφορές, που ο Υδροβιολογικός Σταθμός Ρόδου καταγράφει από την αρχική εμφάνισή του στην περιοχή, επιβεβαιώνουν τον εισβολικό χαρακτήρα τού είδους, όπως επισημαίνεται στη σχετική ανακοίνωση.
Μετά τις πρώτες υποβρύχιες παρατηρήσεις του περασμένου καλοκαιριού, ένα λεονταρόψαρο αλιεύθηκε, με δίχτυα, στις 20 Ιανουαρίου 2016 στα ρηχά νερά της περιοχής Φαληράκι κι ένα δεύτερο στη Λίνδο, στις 24 Μαΐου. Και τα δύο δείγματα εκτίθενται στο Ενυδρείο του ΥΣΡ. Ένα τρίτο άτομο εντοπίστηκε στην περιοχή Ακαντιά στις 25 Μαΐου, ενώ συντηρημένο δείγμα, πολύ χρήσιμο για τη μελέτη βιολογικών στοιχείων, διατέθηκε πριν λίγες ημέρες από ψαρά, ο οποίος το αλίευσε στη περιοχή Πλημμύρι.
Εξαιτίας των δηλητηριωδών μακρόστενων αγκαθιών που φέρει το είδος, αναφέρει στην ανακοίνωση του ο Υδροβιολογικός Σταθμός Ρόδου ενημερώθηκαν άμεσα οι εμπλεκόμενοι φορείς, οι επαγγελματίες και μη ψαράδες, καθώς και το ευρύτερο κοινό της περιοχής, ώστε να προληφθούν τυχόν ατυχήματα. Ωστόσο, επισημαίνεται στην ίδια ανακοίνωση, το λεονταρόψαρο μπορεί να καταναλωθεί όπως και το ψάρι «σκορπιός», το οποίο ανήκει στην ίδια οικογένεια και φέρει παρόμοιο δηλητήριο στις αγκάθια.
«Ζωντανά ψάρια του είδους αυτού, αλλά και άλλων που θεωρούνται «άγνωστα» ή «περίεργα» για τον επαγγελματία και ερασιτέχνη αλιέα, είναι ευπρόσδεκτα από τους επιστήμονες του Σταθμού, ζωντανά, νεκρά ή και συντηρημένα στην κατάψυξη με σκοπό την καταγραφή και τη μελέτη της πανίδας τής θαλάσσιας περιοχής, η οποία συνεχώς εμπλουτίζεται με νέα είδη» αναφέρει ο Υδροβιολογικός Σταθμός.
Τα τοξικά λαγοκέφαλα
Υπενθυμίζεται ότι ήδη τα τελευταία χρονια οι Κρητικοί ψαράδες είναι αντιμέτωποι με τα λαγοκέφαλα
Μάλιστα στις αρχές Μάη ενα λαγοκέφαλο που ξεπερνάει τα 5 κιλά σε βάρος, έβγαλε ένας ερασιτέχνης ψαράς στο λιμάνι του Αγίου Νικολάου, αποδεικνυοντας ότι τα συγκεκριμε΄να ψάρια αυξάνονται και πληθύνονται, στεριώνοντας για τα καλά στο Κρητικό πέλαγος (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ)
Οι λαγοκέφαλοι ή λαγόψαρα ή επιστημονικά lagocephalus sceleratus είναι ψάρια που ζουν στον Ινδικό και τον Δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό. Έχουν μπει από την διώρυγα του Σουέζ και έχουν απλωθεί στο νότιο Αιγαίο. Πρωτοεμφανίστηκαν στο Αιγαίο το 2003. Γίνονται μεγάλα.
Η βιβλιογραφία αναφέρει πως ότι φτάνουν μέχρι 7 κιλά και 1,10μ μήκος. Δεν έχουν φυσικούς εχθρούς στα νερά μας, εκτός από τον άνθρωπο, με αποτέλεσμα να μεγαλώνουν και να απλώνονται όλο και πιο πολύ στο Αιγαίο. Και το πιο σπουδαίο, είναι άκρως δηλητηριώδη.
Οι τοξίνες που έχει στο σώμα του μπορεί να προκαλέσουν το θάνατο. Ο λαγοκέφαλος ή διαβολόψαρο περιέχει τη δηλητηριώδη τοξίνη Τετραδοτοξίνη (ΤΤΧ), η οποία προκαλεί στον άνθρωπο που θα καταναλώσει το ψάρι αναπνευστικές διαταραχές, ανεπάρκεια του κυκλοφορικού συστήματος, μυϊκή παράλυση ακόμη και θάνατο. Μάλιστα δεν υπάρχει αντίδοτο για την τοξίνη.
Παρά την επικινδυνότητα του όμως, το συγκεκριμενο ψάρι τρώγεται, αρκεί να γνωρίζει κάποιος πως να το καθαρίσει. Αν αφαιρέσει κάποια σημεία του πωου περιέχουν και τις τοξίνες, τότε μπορεί να το μαγειρέψει και να το φάει. Όπως κάνουν δηλαδή και πάρα πολλοί στις αραβικές χώρες, όπου και βρίσκεται σε αφθονία, αυτός ο "ξενιστής" της Μεσογείου.
Οι λαγοκέφαλοι έχουν την τετροδοντοτοξίνη που μπορεί να προκαλέσει στον άνθρωπο από σοβαρές δηλητηριάσεις μέχρι και τον θάνατο. Η τοξίνη βρίσκεται στα σπλάχνα και στο δέρμα του.