Γράφει ο Ανδρέας Τσιλογιάννης

Μάχη ανάδειξης και απόκτησης της πλειοψηφίας του 19ου  Μπουντεστανγκ, στα γερμανικά «Bundestag», του Ανώτατου Γερμανικού Ομοσπονδιακού Νομοθετικού Σώματος αλλά και της κατάκτησης της Καγκελαρίας και της γερμανικής κυβέρνησης. Οι συνθήκες ευρωστίας της γερμανικής κοινωνίας, ο πολιτικός πολιτισμός και η κουλτούρα της πολυπολιτισμικότητας, στοιχεία που επικρατούν στη μεγαλύτερη χώρα και πρώτη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι στοιχεία που επιτρέπουν μια μακρά προεκλογική περίοδο η οποία μπορεί να διαρκέσει ακόμα και εννέα μήνες. Στη Γερμανία, ο ψηφοφόρος έχει δυο σταυρούς προτίμησης, μπορεί να ψηφίσει υποψήφιο βουλευτή από ένα κόμμα και συγχρόνως να ψηφίζει ως υποψήφιο για την Καγκελαρία, Πρόεδρο άλλου Κόμματος. Ευστόχως, σε πολλές συζητήσεις και αναλύσεις προερχόμενες από έγκυρους δημοσιογράφους, σοβαρούς πολιτικούς αλλά και αναλυτές των δεδομένων που λαμβάνουν χώρα σε κάθε μορφή μέσου ενημέρωσης αυτή την περίοδο στη «γηραιά ήπειρο», υπάρχει η κοινή διαπίστωση και συνισταμένη, δεδομένου και των αναλογιών, πως σημαντικό ρόλο στη συνέχιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον «ένα ή τον άλλο τρόπο», θα αποτελέσει το αποτέλεσμα των Γερμανικών Εκλογών του Σεπτεμβρίου του 2017. 

Την Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου του 2017, ογδόντα εκατομμύρια των Γερμανών πολιτών και μεταναστών που κατοικούν στη Γερμανία των 299 νομών – εκλογικών περιφερειών αλλά και των 16 Ομόσπονδων Κρατιδίων θα έχουν καρφωμένα τα βλέμματα στις Γερμανικές εκλογές, ώστε να μάθουν αν στην Καγκελαρία θα συνεχίσει για τέταρτη φορά η νυν Καγκελάριος κ. Άνγκελα Μέρκελ, των Χριστιανοδημοκρατών του «CDU/CSU», ή νέος Καγκελάριος της Γερμανίας θα είναι  ο απερχόμενος Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και υποψήφιος των Σοσιαλδημοκρατών του ( SPD), κ. Μάρτιν Σουλτς. Την ίδια αγωνία με τους Γερμανούς πολίτες για το αποτέλεσμα των Γερμανικών Εκλογών έχουν και τα 500 εκατομμύρια των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς το αποτέλεσμα  των εκλογών στη Γερμανία της 24ης Σεπτεμβρίου θα επηρεάσει τα επόμενα βήματα της ίδιας της Ένωσης. 

Ο 44ος Αμερικανός πρόεδρος κ. Μπαράκ Ομπάμα κατά το τελευταίο ταξίδι στη Ευρώπη τον Δεκέμβριο του 2016, λίγο πριν τη λήξη της θητείας του, με γνωστό το αποτέλεσμα των Αμερικανικών Εκλογών και την εκλογή του κ. Ντόναλντ Τραμπ, κατά την παραμονή στο Βερολίνο, έπεισε όπως λένε οι καλά γνωρίζοντες αλλά και οι δημοσιογραφικές πληροφορίες την Γερμανίδα καγκελάριο κ. Άνγκελα Μέρκελ να «σπάσει» τις όποιες αναστολές και να διεκδικήσει για 4η φορά την Γερμανική Καγκελαρία της Ομοσπονδιακής Γερμανίας. Με την κίνηση αυτή, ο δημοκρατικός κ. Ομπάμα, δείχνει  την υποστήριξη του στον πιο πιστό του σύμμαχο τη Γερμανία, θεωρώντας την Καγκελάριο κα. Άνγκελα Μέρκελ ως τη μόνη πολιτικό ηγέτη, που μπορεί να ανταπεξέλθει και να σταθεί απέναντι από την πολιτική Τραμπ, έστω και αν η ίδια προέρχεται από το συντηρητικό Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα. Τον Δεκέμβριο του 2016, δεν είχε ακόμα αποφασιστεί η υποψηφιότητα για την Γερμανική Καγκελαρία του Σοσιαλδημοκράτη, και πιο κοντά στην ιδεολογία των Αμερικανών Δημοκρατικών, τότε Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Μάρτιν Σούλτς. Στις 24 Ιανουαρίου του 2017 γίνεται γνωστό από το «SPD» πως ο Σοσιαλδημοκράτης κ. Μάρτιν Σουλτς, ο εξηνταενός ετών απερχόμενος Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, θα αναλάβει να παρουσιάσει στον γερμανικό λαό το κυβερνητικό πρόγραμμα του «SPD» διεκδικώντας την Γερμανική Καγκελαρία. Ο πολιτικός πολιτισμός της γερμανικής πολιτικής κουλτούρας και σκέψης είναι τέτοιος ο οποίος επιτρέπει στον Γερμανό αντικαγκελάριο και ηγέτη του SPD σοσιαλδημοκράτη κ. Ζίγκμαρ Γκάμπριελ να καταλάβει πως ο κ. Μάρτιν Σουλτς είναι ο μόνος που μπορεί να κοντράρει στα «ίσια» την Γερμανίδα Καγκελάριο κα Άνγκελα Μέρκελ και ενδεχομένως να φέρει ξανά μετά από το 2005 τους Σοσιαλδημοκράτες την Καγκελαρία. Τελευταίος Γερμανός Καγκελάριος προερχόμενος από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα «SPD» ήταν ο κ. Γκέρχαρντ Σρέντερ. Από το 2005 και μετά το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα «SPD», συμμετέχει ως κυβερνητικός εταίρος των Χριστιανοδημοκρατών «CDU/CDS» στις κυβερνήσεις της κα. Άνγκελα Μέρκελ, λαμβάνοντας την αντικαγκελαρία και κάποια υπουργεία κοινωνικού χαρακτήρα. Στα πλαίσια του «Μεγάλου Συνασπισμού» και των συνεχών συνεργασιών με τους Χριστιανοδημοκράτες του «CDU/CDS», το «SPD», οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες έχουν χάσει την αίγλη και την λαϊκή απήχηση. Η Γερμανική Σοσιαλδημοκρατία, έρχεται αντιμέτωπη και με τη διάσπαση του 2005 με αποτέλεσμα την αποχώρηση του  κ. Όσκαρ Λαφοντέν από το «SPD», εξαιτίας της πολιτικής συρρίκνωσης του κοινωνικού κράτους και προσπάθειας φιλελευθεροποίησης του «SPD» από τον Γκέρχαρντ Σρέντερ, όπως ο «Κόκκινος Όσκαρ» αναφέρει, κάτι που δικαιώνει τον Λαφαντέν καθώς έρχονται οι κυβερνήσεις του «Μεγάλου Συνασπισμού». Ο εξηνταενός ετών, Μάρτιν Σουλτς από την περιοχή του Άαχεν του πολυπληθέστερου Γερμανικού κρατιδίου της  Βεστφαλίας – Ρηνανίας, είναι ο εκλεκτός του Σοσιαλδημοκρατικού «SPD», για τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2017. Ο κ. Μάρτιν Σουλτς καλείται από τους Γερμανούς Σοσιαλδημοκράτες να διεκδικήσει την Καγκελαρία, αναζωογονώντας και ανανεώνοντας το γερασμένο και χωρίς βηματισμό στη συνείδηση του Γερμανού παραδοσιακά ψηφοφόρου «SPD». Πράγματι, ο απερχόμενος Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Μάρτιν Σουλτς, στις πρώτες έρευνες αποτύπωσης της κοινής γνώμης λαμβάνει θετική εικόνα και δημοκοπικά προηγείται της κα. Άνγκελα Μέρκελ έστω και με μηδαμινή διαφορά. Σαφέστατα, το αποτέλεσμα των εκλογών έρχεται από την κάλπη και την ετυμηγορία του Γερμανικού λαού, όμως ήδη φαίνεται η υπεροχή της υποψηφιότητας του κ. Σούλτς. Οι αναλυτές μιλούν και κάνουν λόγο πως οι Γερμανοί έχουν ήδη κουραστεί αν και εμπιστεύονται την πολιτική της κα Μέρκελ. 

Αν και η Καγκελάριος κα. Άνγκελα Μέρκελ υπερτερεί του Αντικαγκελαρίου Σοσιαλδημοκράτη ηγέτη κ. Ζίγκμαρ Γκάμπριελ και του «SPD»,δεν συμβαίνει το ίδιο με την υποψηφιότητα του απερχόμενου Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Μάρτιν Σουλτς, που ενδεχομένως να μην περίμεναν την δυναμική αυτής  της υποψηφιότητας το επιτελείο των Χριστιανοδημοκρατών, εξαιτίας της εκλογικής φθοράς, αλλά και τις απραξίας, που οι Σοσιαλδημοκράτες έχουν υποστεί όλα αυτά τα χρόνια. Η κα. Άνγκελα Μέρκελ, καθισμένη στο άρμα της Καγκελαρίας και της σιγουριάς, αδρανεί, δεν περιμένει την υποψηφιότητα του κ. Σουλτς, με αποτέλεσμα την μέχρι τώρα αποδυνάμωση του αδιαμφησβήτητα ισχυρού προφίλ της. Το πολιτικό προφίλ της κα. Άνγκελα Μέρκελ αποδυναμώνεται και μέσα από τους κόλπους της Γερμανικής Χριστιανοδημοκρατίας του «CDU/CDS», ειδικά της  εσωκομματικής αντιπολίτευσης εκφραζόμενης και από τον Γερμανό Υπουργό Οικονομικών κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, με σαφέστατες διαφορετικές αντιλήψεις ως προς τη δομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πλειοψηφία των Γερμανών δημοσιογράφων τονίζει, πως σημαντικό ρόλο σε μια ήττα της κα Μέρκελ από τον κ. Σουλτς θα διαδραματίσει και η διαχείριση του μεταναστευτικού – προσφυγικού από την Γερμανίδα Καγκελάριο. Η πολιτική απόφαση της κα Άνγκελα Μέρκελ για απορρόφηση της πλειονότητας των προσφύγων αλλά και η αθρόα και ανεξέλεγκτη άφιξη αυτών στη  Γερμανία, με σκοπό τη χρησιμοποίηση στη γερμανική βιομηχανία, κόστισαν και κοστίζουν στους Χριστιανοδημοκράτες του «CDU/CDS». Γερμανοί πολιτικοί αναλυτές που βρίσκονται στο χώρο της συντήρησης, αναφέρουν πως εάν οι Χριστιανοδημοκράτες χάσουν την Καγκελαρία, αυτή θα έχει χαθεί από την  Γερμανίδα Καγκελάριο κα Άνγκελα Μέρκελ και δεν θα έχει κερδηθεί από τον υποψήφιο των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών κ. Μάρτιν Σουλτς. Αντίθετα, για τον επαναεισελθόντα στη γερμανική κεντρική πολιτική σκηνή κ. Μάρτιν Σουλτς δια μέσω του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τα πρώτα μηνύματα είναι άκρως ενθαρρυντικά, ικανά να οδηγήσουν τον Γερμανό Σοσιαλδημοκράτη στην Καγκελαρία. Αρκετοί πιστεύουν πως ο συγκεκριμένος δρόμος είναι εφικτός ακόμα και μέσω μιας ήττας με μικρή διαφορά του κ. Μάρτιν Σουλτς από την κα. Άνγκελα Μέρκελ. 

Οι θιασώτες αυτής της εκδοχής, θεωρούν πως εάν επικρατήσει το συγκεκριμένο σενάριο της αδυναμίας κυβέρνησης σχηματισμού από τους «νικητές» Χριστιανοδημοκράτες, οι ίδιοι θα επιστρέψουν την στήριξη στους Σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι συμμετείχαν ως εταίροι στις κυβερνήσεις της Καγκελαρίου κα Άνγκελα Μέρκελ. Ο υποψήφιος των  σοσιαλδημοκρατών του «SPD» για την Γερμανική Καγκελαρία κ. Μάρτιν Σουλτς, είναι δεινός ρήτορας, έχει αποτάξει τον τρίτο δρόμο του Γκάμπριελ και του Σρέντερ, με σκοπό να προσεγγίσει, να αφυπνίσει αλλά και να φέρει στην κάλπη τη βάση του «SPD». Η βάση και το κόμμα του «SPD», είχαν μαζί βυθιστεί στην αφάνεια και στην αδιαφορία, εξαιτίας του μη ορθού βηματισμού και της συνεχόμενης και χρόνιας στήριξης της λογικής του «Μεγάλου Συνασπισμού» με τους  Χριστιανοδημοκράτες. Ο επερχόμενος πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Μάρτιν Σούλτς, ανήκει στους λεγόμενους «λομπίστες», δεν είναι τόσο κεντροαριστερός όσο θα έπρεπε αναφέρουν «κακοχεντρείς» συντηρητικοί, δεν τρομάζει το κατεστημένο. Τον πρώτο καιρό, ο κ. Μάρτιν Σουλτς προβάλλεται υπερβολικά από τα Γερμανικά Μέσα, με τα πολιτικά «μέλια» πολλά, όπως άλλωστε αρμόζει στην επαναφορά στην κεντρική γερμανική πολιτική σκηνή μετά από μια πετυχημένη θητεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Στην υποψηφιότητα του κ. Μάρτιν Σουλτς για την Καγκελαρία, ποντάρουν και οι Πράσινοι με την Αριστερά, ευελπιστώντας ήττα για τους Χριστιανοδημοκράτες του «CDU/CDS» και της καγκελαρίου κα.  Άνγκελα Μέρκελ και τη δημιουργία κυβερνητικού συνασπισμού των τριών κομμάτων που προέρχονται από τη γερμανική κεντροαριστερά και την αριστερά, δηλαδή των «SPD, Die Linke & Grune». O σοσιαλδημοκράτης κ. Μάρτιν Σουλτς με «καλή εικόνα» από τη θητεία του στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενισχύει το προσωπικό προφίλ στους κόλπους των ψηφοφόρων του «SPD» αλλά και στη μέση γερμανική οικογένεια. Ο  κ. Μάρτιν Σουλτς «κάνει σημαία» της καμπάνιας της εκλογικής μάχης την κοινωνική δικαιοσύνη και την φορολογική μεταρρύθμιση. Ο υποψήφιος των Σοσιαλδημοκρατών για την καγκελαρία κ. Σουλτς, υπόσχεται μεταρρύθμιση του φορολογικού, κάνοντας λόγο για ελάφρυνση των μεσαίων γερμανικών εισοδημάτων με ταυτόχρονη αύξηση της φορολόγησης στα υψηλά εισοδήματα. 

Ο κ. Μάρτιν Σούλτς σχεδιάζει φορολόγηση του πλούτου και των πλουσίων. Οι Γερμανικές εκλογές πλησιάζουν, η Ευρώπη καίγεται, έχει μέτωπα ανοιχτά, με αδιευκρίνιστη την ακολουθούμενη φοβική πολιτική του νέου Αμερικανού προέδρου κ. Ντόναλντ Τραμπ. Σε περίπτωση που στις Γερμανικές Εκλογές της 24ης  Σεπτεμβρίου του 2017 επικρατήσει ο Σοσιαλδημοκράτης απερχόμενος Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου κ. Μάρτιν Σούλτς, τότε θα μιλάμε για αέρα ικανό να αλλάξει τα δεδομένα όχι μόνο της Γερμανίας αλλά και ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλαγή, η οποία ενδεχομένως θα περιλαμβάνει κοινωνικά χαρακτηριστικά, φέρνοντας ανάσα στους λαούς της Ευρώπης που δοκιμάζονται σκληρά στην οικονομική κρίση. Η φιλοσοφία Σούλτς, διαφορετική, με τάσεις μεταρρυθμιστικές οι οποίες θα σταματούν τις λογικές της λιτότητας και ενδεχομένως με μια συμφωνία ανάμεσα στις ισχυρές οικονομίες της Ευρωπαϊκής ¨Ένωσης, θα περιλαμβάνει πάγωμα για ορισμένο χρόνο της ύφεσης, μέχρι οι οικονομίες που αντιμετωπίζουν την κρίση να ανασάνουν βγαίνοντας στις αγορές. Ιστορικά, η διαφορά των Σοσιαλδημοκρατών με τους νεοφιλελεύθερους χριστιανοδημοκράτες αφορούσε την κοινωνική μέριμνα και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της κοινωνίας. Η λογική των χριστιανοδημοκρατών στο ύφος των σκληρών νεοφιλελεύθερων λογικών, με διαχείριση δεδομένων που οδηγούν στη λιτότητα και στη σκληρή ελεγχόμενη δημοσιονομική πολιτική. Εάν και εφόσον, σε πρώτο  ανάγνωσμα, ο Σοσιαλδημοκράτης κ. Μάρτιν Σουλτς καταφέρει να κερδίσει την Καγκελαρία και σε δεύτερο χρόνο φέρει τον αέρα της αλλαγή στην Γερμανία αλλά και στην ίδια την Ευρώπη, τότε ο ιστορικός του μέλλοντος θα τον συμπεριλάβει στη λίστα με τους μεγάλους αναμορφωτές που οδήγησαν όχι μόνο τη Γερμανία αλλά και ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση στην έξοδο από την κρίση, στη συνέχεια και στην πρόοδο. Σίγουρα, για μια ενδεχόμενη νίκη των Σοσιαλδημοκρατών του «SPD» έναντι των Χριστιανοδημοκρατών του «CDU/CDS» στις εκλογές του προσεχή Σεπτέμβρη, θα χαρεί από τον ουρανό, ο Χέρμπερτ Καρλ Φραμ, ο πρώην μαθητευόμενος σε ράφτη, ο οποίος έγινε Γραμματέας του «SPD» και Καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας. 

Αν δεν καταλάβατε, μιλάμε για τον Χέρμπερτ Καρλ Φραμ, τον μεγάλο ευρωπαϊστή ηγέτη των Σοσιαλδημοκρατών, που έγινε γνωστός με το ψευδώνυμο Βίλλυ Μπραντ από την εποχή που αρθρογραφούσε ως δημοσιογράφος και ανταποκριτής. Το πρώτο δυνατό τεστ που θα δείχνει και τη δυναμική των δυο παραδοσιακών κομμάτων που διεκδικούν τη Γερμανική Καγκελαρία, του Σοσιαλδημοκρατικού «SPD» και των Συντηρητικών Χριστιανοδημοκρατών του «CDU/CDS», έρχεται στις 14 Μαΐου του 2017 και στις εκλογές για την ανάδειξη της τοπικής κυβέρνησης του μεγαλύτερου γερμανικού κρατιδίου, της Βόρειας Ρηνανίας – Βεστφαλίας, περιοχής που κατάγεται και μένει ο υποψήφιος των Σοσιαλδημοκρατών του «SPD» κ. Μάρτιν Σούλτς. Οι εκλογές της Βόρειας Ρηνανίας – Βεστφαλίας της 14ης Μαΐου, στην ουσία αποτελούν την πρώτη καταγραφή και αποτύπωση της εικόνας του γερμανικού εκλογικού σώματος προς τον κ. Μάρτιν Σούλτς, απερχόμενο Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και για πρώτη φορά υποψήφιο για τη Γερμανική Καγκελαρία. 

Τι λέτε, θα καταφέρει ο Σοσιαλδημοκράτης του «SPD» κ. Μάρτιν Σουλτς, απερχόμενος Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, πρώην βιβλιοπώλης και πρώην δήμαρχος του Wurselen, πόλης της Βόρειας Ρηνανίας – Βεστφαλίας, να επιστρέψει, από τον προσεχή Σεπτέμβρη, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ως Καγκελάριος όχι μόνο της Γερμανίας αλλά και ολόκληρου του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος; Η συγκεκριμένη απάντηση θα δοθεί το βράδυ της Κυριακής της 24ης  Σεπτεμβρίου του 2017, με όλους τους Ευρωπαίους πολίτες να περιμένουν με αγωνία το αποτέλεσμα της κάλπης των Γερμανικών εκλογών, εκλογικό αποτέλεσμα ικανό να προκαλέσει τη συνέχιση η μη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τουλάχιστον ως προς μορφή που την ξέρουμε. 

Ο Ανδρέας Τσιλογιάννης είναι δημοσιογράφος, πολιτικός αναλυτής Andreas.tsilogiannis@gmail.com 

Τwitter: TsiloyannisAnd 

Facebook: Andreas Tsiloyannis