Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος

Υστερα από αδράνεια και αμφιθυμία ενός περίπου χρόνου, οι Ερντογάν-Νταβούτογλου ξεγράφουν ως καμένο χαρτί τους τζιχαντιστές του ISIS, τους βομβαρδίζουν περισσότερο για επικοινωνιακούς λόγους, με τις τουρκικές δυνάμεις στον αέρα και στην ξηρά να αναλαμβάνουν ευθέως τον ρόλο μιας ολομέτωπης επίθεσης στο κουρδικό κίνημα εντός και εκτός συνόρων.

Είναι φανερό ότι στην Αγκυρα έχουν ξεγράψει ως καμένο χαρτί τον έγκλειστο στο Ιμραλι Οτσαλάν, που έχει εκτεθεί ανεπανόρθωτα όχι μόνο με τις εκκλήσεις του για εκεχειρία και παράδοση των όπλων αλλά και για τη συνεχή επαφή του με τον επικεφαλής της Υπηρεσίας Πληροφοριών της χώρας ΜΙΤ.

Οι επιθέσεις της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας στην κοιλάδα Καντίλ του βόρειου Ιράκ κατέστησαν αδιαμφισβήτητο αρχηγό του ΡΚΚ τον Μουράτ Καραγιλάν, που ουδέποτε ενεπλάκη στις συναλλαγές του Οτσαλάν με την ΜΙΤ.

Η επίθεση σε τρία μέτωπα κατά των Κούρδων ακυρώνει έναν από τους κύριους άξονες της πολιτικής Ερντογάν, την αναζήτηση πολιτικής λύσης εντός συνόρων και όχι μόνο: πυροδοτεί μια δυναμική ενοποίησης του αγώνα και της πολιτικής από τη μια μεριά του ΡΚΚ και των Κούρδων της Συρίας, που είναι δυνάμεις συγγενείς ιδεολογικά και πολιτικά -καθώς η Δαμασκός ήταν από το 1984 μέχρι και το 1998 ο σπόνσορας και ο οικοδεσπότης του Οτσαλάν- και από την άλλη της κουρδικής οντότητας στο βόρειο Ιράκ υπό την κυβέρνηση Μπαρζανί.

Η κυβέρνηση του ντε φάκτο ανεξάρτητου Ιρακινού Κουρδιστάν έχει σήμερα κάθε δυνατότητα αλλά και συμφέρον να αποστασιοποιηθεί από την Αγκυρα, με την όποια μέχρι πρόσφατα διατηρούσε στενές σχέσεις. Εχει την εγγύηση των ΗΠΑ, όπως κατέδειξε η πρόσφατη επίσκεψη του υπουργού Αμυνας του Ομπάμα, Κάρτερ, στο Αρμπίλ, μια κίνηση αποτροπής οποιασδήποτε μείζονος κλίμακας παρέμβασης της Τουρκίας αλλά και επίσημης αναγόρευσης του κουρδικού κινήματος σήμερα και ενός ντε γιούρε ανεξάρτητου Κουρδιστάν αύριο σε στρατηγικό σύμμαχο της Ουάσιγκτον στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, σε δεύτερο Ισραήλ.

Επιπλέον η ανατολική περιοχή του βόρειου Ιράκ ελέγχεται από τον κυβερνητικό εταίρο του Μπαρζανί, τις ένοπλες ομάδες του Ταλαμπανί, που στηρίζονται από την Τεχεράνη, η οποία δεν θα επέτρεπε ποτέ τη μετατροπή της περιοχής σε προτεκτοράτο της Αγκυρας.

ethnos.gr