Τα αίτια είναι πολλά και διάφορα. Η μη τήρηση της κρητικής διατροφής είναι η βασική αιτία. Η παιδική παχυσαρκία, πέρα από τις σωματικές προεκτάσεις, έχει ψυχολογικές και κοινωνικές παραμέτρους. Η εφημερίδα «Νέα Κρήτη» επικοινώνησε με τον κ. Στέλιο Λιναρδάκη, διατροφολόγο-προϊστάμενο Διατροφολογίας του Βενιζελείου και τον κ. Νίκο Παπανικολάου, ψυχολόγο.

O κ. Λιναρδάκης, προσδιορίζοντας την παχυσαρκία, είπε: «Όταν λέμε παχυσαρκία, εννοούμε την αυξημένη εναπόθεση λίπους στο σώμα. Όσον αφορά την παχυσαρκία στην παιδική ηλικία, αυτό έχει κάποια χαρακτηριστικά. Γιατί υπάρχουν κάποιοι δείκτες που δεν ευνοούν στην πορεία της ζωής. Και επιδημιολογικά, δημιουργείται ένα τεράστιο ζήτημα, το οποίο είναι και κοινωνικό. Ιδίως σε άτομα που ξεκινούν τη ζωή τους με αυτόν τον τρόπο».

Η αναλογία που επικρατεί στην Κρήτη, σύμφωνα με τον κ. Λιναρδάκη, είναι: «Βάσει ερευνών του Πανεπιστημίου Κρήτης, 1 στα 4 παιδιά στην Κρήτη είναι παχύσαρκο. Περίπου 10% των παιδιών είναι παχύσαρκα, ενώ το 15% είναι υπέρβαρα. Ένα στα 4 παιδιά αντιμετωπίζει ένα μεγάλο πρόβλημα, οπότε αυτό από μόνο του είναι ένα στοιχείο χαρακτηριστικό. Αυτό μας έχει κατατάξει να είμαστε πρώτοι στην Ευρώπη».

Ο κ. Λιναρδάκης ανέφερε ακόμη πως περίπου ίση κατανομή παχυσαρκίας υπάρχει στους νομούς. Στις ορεινές περιοχές, η κατάσταση είναι χειρότερη, αλλά δεν είναι τόσο εντυπωσιακή η διαφορά. Ο ίδιος σημείωσε πως «η ενδοχώρα, όπου υπήρχε εκεί η έννοια της παραδοσιακής κρητικής διατροφής, που την έκανε παγκόσμιο πρότυπο, δεν υπάρχει πια. Η διατροφή έχει αλλάξει».

Όσον αφορά το κληρονομικό υπόβαθρο της παιδικής παχυσαρκίας, ο κ. Λιναρδάκης ανέφερε: «Υπάρχει ένα ποσοστό που χαρακτηρίζει αυτήν την ιστορία. Εάν υπάρχει ένας παχύσαρκος γονέας, περίπου στο 50% κινδυνεύει να γίνει και το παιδί παχύσαρκο. Εάν έχει δύο γονείς παχύσαρκους, τότε πάμε στο 80%, οπότε καταλαβαίνουμε πως είναι ένα θέμα μεγάλο. Μας ενδιαφέρει πάρα πολύ η ζωή του εμβρύου και συγκεκριμένα η ενδομήτρια ζωή. Έπειτα, το πώς τρέφεται η μητέρα και πώς είναι το περιβάλλον, γιατί έχει αποδειχτεί ότι επηρεάζει πάρα πολύ».

«Η παιδική παχυσαρκία χαρακτηρίζει όλη την Ευρώπη. Τα ποσοστά διαφέρουν. Δείχνει περισσότερο στη Σκανδιναβία και στα βόρεια κράτη τα ποσοστά να είναι καλύτερα σε σχέση με τα ποσοστά των μεσογειακών χωρών, όπως Ελλάδα, Ιταλία, Μάλτα και Ισπανία. Η ζώνη της Μεσογείου φαίνεται να έχει το μεγαλύτερο πρόβλημα. Ίσως να ευθύνεται το ταμπεραμέντο. Το ότι είμαστε λίγο πιο συναισθηματικοί και πιο θερμοί, με αποτέλεσμα αυτό να βγαίνει και στα παιδιά, σε σχέση με τα βόρεια κράτη που έχουν άλλη αντιμετώπιση γενικότερα», κατέληξε ο κ. Λιναδράκης.

Ο ίδιος, μεταξύ άλλων, δήλωσε: «Η παιδική παχυσαρκία είναι πολυπαραγοντικό φαινόμενο. Έχει να κάνει το περιβάλλον, η κοινωνία, το σχολείο, η οικογένεια... Σίγουρα παίζει ρόλο η καθημερινότητα, αλλά και οι πληροφορίες που παίρνουν τα παιδιά μέσω των διαδικτυακών μέσων. Είμαστε ανήσυχοι εδώ. Μας αρέσει να τα δοκιμάζουμε όλα. Είναι κάτι που αφορά την ευρύτερη νοοτροπία μας».

Όσον αφορά το ζήτημα της πρόληψης στην Ελλάδα, ο κ. Λιναρδάκης είπε: «Στην Ελλάδα πρόληψη δεν υπάρχει, ενώ υπάρχει γενικότερη ενημέρωση από την πανεπιστημιακή και ιατρική κοινότητα. Υπάρχουν νόμοι που καταστρατηγούνται. Υπάρχουν νόμοι ψηφισμένοι που αφορούν τα κυλικεία, που έχουν δημιουργηθεί από το Σύλλογο Διατροφολόγων. Αλλά, δυστυχώς, όλα αυτά καταστρατηγούνται στο βωμό του κέρδους, του χρήματος, γιατί έτσι είναι η δομή του ελληνικού σχολείου. Οπότε καταλαβαίνεις ότι δεν έχουν παρθεί σοβαρά μέτρα. Υπάρχει μια ανοχή σε όλο αυτό το θέμα».

Ο ίδιος κατέληξε κάνοντας σαφή αναφορά στην Κρήτη, λέγοντας: «Υπάρχει μεγαλύτερη ανοχή της οικογένειας πάνω σε αυτό το θέμα. Ενώ υπάρχουν προληπτικά μέτρα, γίνονται διαλέξεις και ημερίδες, σε μας επικρατεί μια άναρχη κατάσταση, κάτι στο οποίο συμβάλλει και το οικογενειακό περιβάλλον. Μια εξέλιξη με το να μην είναι πολλές ώρες με τους γονείς τα παιδιά, δημιουργεί θέμα μεγάλο, με αποτέλεσμα τα παιδιά να είναι απροστάτευτα. Οφείλουμε να τα προστατεύσουμε, ώστε τα παιδιά να μην καταναλώνουν τροφές που είναι επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία».

Ψυχική υγεία: «Πιο επιρρεπή στην κατάθλιψη»

«Δεν είναι απαραίτητο ένα παιδί παχύσαρκο να αντιμετωπίζει προβλήματα ψυχικής υγείας. Πολλές φορές μπορεί να λειτουργήσει θετικά στα παιδιά. Ναι μεν τα παιδιά να είναι παχύσαρκα, αλλά όχι απαραίτητα. Δεν υπάρχει απαραίτητη παθολογία πίσω από παχύσαρκα παιδιά. Πολλές φορές, το παιδί ουσιαστικά μιλάει με συμπεριφορές, δηλαδή να τρώει παραπάνω, να έχει πτώση στη σχολική απόδοση, να κοιμάται παραπάνω. Η παχυσαρκία δε συνδυάζεται απαραίτητα με προβλήματα ψυχικής υγείας», ανέφερε στην εφημερίδα «Νέα Κρήτη» ο Νίκος Παπανικολάου.

Ο ίδιος σημειώνει πως «μπορεί να υπάρξει κατάθλιψη σε περιπτώσεις παχύσαρκων παιδιών. Δεν είναι, όμως, απαραίτητο. Μπορεί να υπάρξει σε συνδυασμό με άλλα στοιχεία. Αλλά μερικές φορές, κάποια στοιχεία μπερδεύουν. Το παιδί μπορεί να βγάλει κάποια άλλα στοιχεία στη συμπεριφορά του και με κάποιο διαφορετικό τρόπο να εκδηλωθεί η κατάθλιψη. Αλλά ένα από τα στοιχεία της κατάθλιψης μπορεί να είναι και η παχυσαρκία».

«Τα παχύσαρκα παιδιά είναι πιο επιρρεπή στο bullying από τους συμμαθητές τους. Πολλές φορές, οποιαδήποτε γενικότερα απόκλιση από τη νόρμα, τη λεγόμενη φυσιολογικότητα, καθιστά ένα παιδί αυτόματα πιο επιρρεπές στο σχολικό εκφοβισμό. Ένα από αυτό μπορεί να είναι η παιδική παχυσαρκία, ειδικά στις τάξεις του Δημοτικού και του Γυμνασίου», καταλήγει ο κ. Παπανικολάου.

neakriti.gr