Αποφασισμένη να μην επιστρέψει στη δημοσιογραφία, αλλά να παραμείνει στην πολιτική, εκπληρώνοντας το καθήκον, το οποίο όπως λέει της ανέθεσαν όσοι την ψήφισαν, δηλώνει η ευρωβουλευτής, Μαρία Σπυράκη, σε συνέντευξή της στο newsbeast.gr. Η πιο έντονη στιγμή της στη πολιτική, δεν έχει έρθει ακόμα. Ωστόσο η μεγαλύτερη πρόκληση στη σταδιοδρομία της ήταν όταν την κάλεσε ο Αντώνης Σαμαράς για να της ζητήσει να συμμετάσχει στο ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας στις τελευταίες ευρωεκλογές.

Συνέντευξη στο Γιώργο Λαμπίρη

Δηλώνει ότι το ευρωκοινοβούλιο δεν είναι πάρκινγκ, το οποίο προσφέρει ασφάλεια σε έναν ευρωβουλευτή, αλλά μία δύσκολη άσκηση, η οποία γίνεται μακριά από την Ελλάδα και εμπεριέχει πολλές προκλήσεις.

Όταν την ρωτάω σχετικά με την ΠΑΣΠ, στην οποία υπήρξε στέλεχος κατά τα φοιτητικά της χρόνια, απαντάει ότι ήδη από το 2000 οπότε και εξελέγη πρόεδρος στη Νέα Δημοκρατία ο Κώστας Καραμανλής, η ίδια άλλαξε πολιτική κατεύθυνση, στο χρονικό διάστημα κατά το οποίοι κάλυπτε το κυβερνητικό ρεπορτάζ.

Η κουβέντα έρχεται και στα δύο δίδυμα παιδιά της. Την εποχή που ήταν στο MEGA επανήλθε στο γραφείο του πολιτικού ρεπορτάζ του καναλιού μέσα σε λίγες μόλις ημέρες μετά την έξοδό της από το μαιευτήριο. Όπως λέει όμως δεν είναι ούτε «Τιραμόλας», ούτε «super mommy». Τους έχει εξηγήσει ότι η ψυχή της βρίσκεται κοντά τους κάθε στιγμή, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι η «μαμά λείπει για δουλειές».

Στο ερώτημα εάν θα κατέβαινε αυτή τη στιγμή υποψήφια στις εθνικές εκλογές, εάν το ζητούσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, απαντά ότι θα ζητούσε από τον πρόεδρο της Ν.Δ. να σεβαστεί ότι θέλει να ολοκληρώσει τη θητεία της στο ευρωκοινοβούλιο.

- Είναι δεδομένο ότι δεν έχετε πολιτική εμπειρία στην Ελλάδα ως βουλευτίνα. Θα ήθελα όμως να ρωτήσω, εάν το ευρωκοινοβούλιο είναι το ασφαλές καταφύγιο ενός πολιτικού, στο οποίο έχετε μεγαλύτερο περιθώριο έκφρασης και δράσης;

«Κοιτάξτε. Το ευρωκοινοβούλιο δεν είναι πάρκινγκ. Είναι ένας χώρος άσκησης ενεργού πολιτικής με πολλές προκλήσεις. Μέσα σε αυτό μαθαίνει κανείς πώς μπορεί να συμφωνεί και να συμβιβάζεται, προασπίζοντας ταυτόχρονα το δικό του εθνικό συμφέρον. Είναι μία δύσκολη άσκηση, η οποία γίνεται μακριά από την Ελλάδα. Πολλές φορές μάλιστα δεν είναι γνωστό τι κάνουμε εδώ. Υπάρχουν ζητήματα, όπως αυτό που αφορά την ομάδα που συγκροτείται από 5 ευρωβουλευτές με σκοπό την ενεργοποίηση των μη χρησιμοποιηθέντων πόρων του προϋπολογισμού 2007- 2013, τα οποία δεν δημοσιοποιούνται και αφορούν στο προσφυγικό. Όταν θα ολοκληρωθεί η διαδικασία μπορεί να χρειαστεί -στην καλύτερη των περιπτώσεων- ένα εξάμηνο.

Πρόκειται για μία διαδικασία πολύ χρήσιμη, πολλές φορές χρονοβόρα, αλλά στο τέλος της ημέρας, συνήθως εποικοδομητική. Πάντοτε μας μαθαίνει ότι είναι καλύτερο να αντιμετωπίζουμε τις κρίσεις και τα προβλήματα μαζί -και οι 28- από το να είναι ο καθένας μόνος του».

- Μήπως οι διαφορές που χωρίζουν τη Νέα Δημοκρατία με τον ΣΥΡΙΖΑ ή άλλα κόμματα με διαφορετική ιδεολογία, αμβλύνονται στην Ευρωβουλή; Είναι αρκετά πιθανό να συμφωνήσετε με κάποιον πολιτικό σας αντίπαλο σε ένα ζήτημα, εάν δεν κάνω λάθος…

«Προφανώς μπορεί να συμφωνήσουμε. Ωστόσο τα όρια μεταξύ των κομμάτων είναι διακριτά. Η Ν.Δ. εξέλεξε 5 ευρωβουλευτές, οι οποίοι ανήκουν στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Και το να ανήκει κανείς στο μεγαλύτερο κόμμα της Ευρώπης, σημαίνει πρακτικά ότι προσφέρει τη δυνατότητα σε έναν ευρωβουλευτή να επηρεάσει καταστάσεις».

- Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι σας απαγορεύει κανείς να συμφωνήσετε με τον ΣΥΡΙΖΑ για ένα πολιτικό ζήτημα.

«Μπορεί να συμφωνήσουμε με κάποιο βουλευτή των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών για ένα θέμα. Μπορεί να συμφωνήσουμε με έναν ευρωβουλευτή των φιλελευθέρων, κάτι που συμβαίνει συχνά. Ή με έναν ευρωβουλευτή των συντηρητικών, κυρίως Βρετανών, του ECR.

Σπάνια συμφωνούμε με έναν ευρωβουλευτή της GUE, στην οποία ανήκει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό γιατί αποτελεί μία μειοψηφική κατάσταση στην Ευρωβουλή. Καταλαβαίνω ότι εκεί οφείλονται και οι προσπάθειες που καταβάλει ο κύριος Τσίπρας να μετατοπιστεί προς το κέντρο και να προσεγγίσει τους Σοσιαλιστές και Δημοκράτες».

- Τι άλλαξε στην καθημερινότητά σας μετά τις επιθέσεις των Βρυξελλών;

«Θα σας πω δύο πράγματα: Εκείνη την ημέρα πήγα στο γραφείο μου με τα πόδια. Περπάτησα σε όλη την πόλη. Δεν το έκανα επειδή δεν φοβόμουν, αλλά επειδή πιστεύω ότι εμείς οι πολιτικοί οφείλουμε να εκπέμψουμε έναν πολύ ισχυρό συμβολισμό. Η τρομοκρατία δεν μπορεί να μας κλείσει στα σπίτια.

Όμως η ζωή στις Βρυξέλλες είναι άλλη. Διαφορετική από τη στιγμή που έγινε το χτύπημα στο Charlie, διαφορετική μετά το χτύπημα στο Μπατακλάν. Πλέον όμως η καθημερινότητα είναι πολύ πιο δύσκολη ειδικά μετά τις επιθέσεις στο σταθμό του μετρό και στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών.

Πρέπει να προσέχουμε πάρα πολύ, χωρίς να είμαστε βέβαιοι ότι αποφεύγουμε τον κίνδυνο. Στο αεροδρόμιο πλέον περνάμε από πολλαπλούς ελέγχους για να φτάσουμε στο σπίτι μας, δεδομένου ότι εμείς κάνουμε το συγκεκριμένο δρομολόγιο δύο φορές την εβδομάδα.

Η πόλη φρουρείται παντού, ενώ έχουν πυκνώσει οι περιπολίες του στρατού οι οποίες υπήρχαν ήδη μετά το Charlie και το Μπατακλάν. Όταν κλείνουν οι υπηρεσίες, η πόλη μοιάζει σαν να έχει επιβάλλει ένα άτυπο σιωπητήριο μετά τις 8 το βράδυ».

- Η καλύτερη στιγμή σας -πολιτικά- ήταν όταν σας πήρε ο Αντώνης Σαμαράς και σας ζήτησε να συμμετάσχετε στο ευρωψηφοδέλτιο;

«Αυτή ήταν η πιο προκλητική στιγμή. Ήδη όμως πέρασαν σχεδόν δύο χρόνια. Η διαδρομή ήταν πολύ ενδιαφέρουσα, κυρίως για την τιμή που μου έκαναν οι Έλληνες να εκπροσωπήσω τη Ν.Δ. και τη χώρα στο ευρωκοινοβούλιο.

Ελπίζω ότι η πιο έντονη στιγμή μου στην πολιτική, δεν έχει έρθει ακόμα. Θα είναι αυτή που θα μπορέσω να κάνω ό,τι καλύτερο για την πατρίδα μου».

- Η πιο έντονη δημοσιογραφική σας στιγμή ποια ήταν;

«Δεν μπορώ να ξεχωρίσω μία εμπειρία γιατί οι εμπειρίες που αποκόμισα ήταν πολύ πυκνές και είχα κάνει διάφορες δουλειές στη δημοσιογραφία πριν την αφήσω πίσω για να ρωτήσω εάν θέλουν να με εκλέξουν οι Έλληνες στην πολιτική.

Εκείνο πάντως που θυμάμαι περισσότερο ήταν κατά την περίοδο της διαπραγμάτευσης στη διάρκεια του δευτέρου προγράμματος. Υπήρχαν μέρες και νύχτες που ήμουν στο πεζοδρόμιο. Οι δυσκολίες της δουλειάς ήταν πολύ έντονες και αναλογίζομαι τους συναδέλφους που κάνουν τώρα την ίδια δουλειά κάτω από πολύ πιο δύσκολες συνθήκες. Πολλά από τα θέματα που υπάρχουν θα έπρεπε να έχουν κλείσει, ενώ η Ελλάδα θα μπορούσε να βρίσκεται σε προληπτική πιστοληπτική γραμμή. Δυστυχώς οι δυσκολίες όταν ξαναζούμε το ίδιο έργο, επαναλαμβάνονται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό.

Ωστόσο, η δημοσιογραφία με έκανε πολύ πλούσια σε εμπειρίες».

- Θα επιστρέφατε στη δημοσιογραφία;

«Όχι. Όπως ξέρετε έχω παραιτηθεί από τη στιγμή που αποφάσισα να είμαι υποψήφια. Έχω κάνει μία επιλογή.

Υπάρχει το ή παπάς, παπάς ή ζευγάς, ζευγάς. Αποφάσισα να γίνω ζευγάς και ευτυχώς αποφάσισαν και οι Έλληνες ότι με θέλουν για ζευγά και με ψήφισαν. Ειδάλλως θα έπρεπε να βρω ένα τρόπο να παραμείνω παπάς χωρίς να φαίνομαι».

- Νιώθετε κάποιες στιγμές ότι δραπετεύσατε από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει σήμερα το επάγγελμα του δημοσιογράφου;

«Δεν το είδα ως απόδραση. Το είδα ως αποστολή και πολύ μεγάλη πρόκληση. Πρέπει όμως να ξέρουμε ότι στη δημοσιογραφία δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που φαίνονται. Είναι οι άνθρωποι που βρίσκονται πίσω από τις κάμερες, οι άνθρωποι που δουλεύουν για τα ρεπορτάζ, εκείνοι που δουλεύουν στα sites και στις εφημερίδες. Πρέπει να τους δώσουμε περαιτέρω τη δυνατότητα να εργαστούν.

Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση τόσο με το ασφαλιστικό, όσο και με τις 4 τηλεοπτικές άδειες που προσπαθεί να περάσει, δεν χτυπάει τα συμφέροντα όπως ευαγγελίζεται, αλλά τους εργαζόμενους».

- Πώς πήγατε στο MEGA;

«Ο άνθρωπος που με κάλεσε ήταν ο Χρήστος Παναγιωτόπουλος και τον ευγνωμονώ γι’ αυτό. Θεωρώ ότι η δουλειά που κάναμε όλα αυτά τα χρόνια που ήμουν στο MEGA και ήταν διευθυντής, ήταν μία πολύ σοβαρή δουλειά. Παρά την κριτική που δεχόμαστε και ήταν ευπρόσδεκτη, το MEGA ήταν το σημαντικότερο μέσο ενημέρωσης στην Ελλάδα».

- Εάν σας έλεγε αύριο ο Κυριάκος Μητσοτάκης «Μαρία θέλω να είσαι υποψήφια στις επόμενες εθνικές εκλογές», τι θα απαντούσατε;

«Τον κύριο Μητσοτάκη τον στήριξα με την υπογραφή μου την ημέρα που αποφάσισε να είναι υποψήφιος. Και τον υποστήριξα και με όλες μου τις δυνάμεις όπου μπορούσα. Κυρίως γιατί οι απόψεις του και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει τα θέματα μπορούν να δώσουν στη χώρα μία προοπτική και να μας κάνουν να ελπίζουμε ξανά. Πιστεύω ότι είναι το πρόσωπο, στο οποίο μπορούν να επενδύσουν όλοι οι κανονικοί πολίτες.

Ο κύριος Μητσοτάκης ελπίζω επίσης ότι θα σεβαστεί το γεγονός ότι θέλω να εξαντλήσω τη θητεία μου στο Ευρωκοινοβούλιο».

- Αρκούν περίπου 25 χρόνια για να σας αποκόψουν από τις κεντρώες σας καταβολές; Ξεκινήσατε από την ΠΑΣΠ Χημικού, βρεθήκατε στην Ν.Δ. του Σαμαρά.

«Οι άνθρωποι δεν μετακομίζουν. Δεν φεύγουν από τη χώρα. Ούτε εξατμίζονται. Συλλέγουν εμπειρίες, μετράνε το χρόνο και αποφασίζουν ποια είναι η καλύτερη δυνατή λύση για τη χώρα. Έτσι το αποφάσισα κι εγώ. Γνωρίζετε ίσως ότι ψήφισα για πρώτη φορά Νέα Δημοκρατία το 2000 εξαιτίας της έντονης επιρροής που μου ασκούσε η σχέση που είχα με τον Κώστα Καραμανλή, λόγω του ότι κάλυπτα το ρεπορτάζ του κόμματος.

Εξακολουθώ να πιστεύω ότι η Νέα Δημοκρατία είναι η μοναδική πολιτική δύναμη που μπορεί να κάνει αλλαγές. Με όλα τα λάθη, όλες τις παραλήψεις και όλα τα προβλήματα που συνάντησε στη διαδρομή.

Πλέον ο μεσαίος χώρος είναι αυτός που εκφράζεται από τη Ν.Δ. Δεν υπάρχουν άλλες ισχυρές δυνάμεις και αυτό που κάνει ο κ. Μητσοτάκης είναι να δημιουργεί ένα σοβαρό πολιτικό άνοιγμα σε αυτό το χώρο. Το κάνει πολιτικά σε πρώτη φάση, ενώ αργότερα θα το συμβολίσει και με πρόσωπα. Η Νέα Δημοκρατία μπορεί να κάνει την Ελλάδα μία κανονική ευρωπαϊκή χώρα».

- Σας θυμάμαι ως δημοσιογράφο στο MEGA. Θυμάμαι επίσης ότι η εργασιομανία σας οδήγησε από το μαιευτήριο στο γραφείο του πολιτικού ρεπορτάζ. Σε άλλη συνέντευξή σας αναφέρατε ότι προτιμάτε να έχετε ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά σας. Κατά πόσο προλαβαίνετε να έχετε αυτόν τον ποιοτικό χρόνο;

«Δεν προσποιούμαι τον Τιραμόλα. Είμαι άλλωστε αρκετά μικροκαμωμένη για Τιραμόλα. Προσπαθώ όμως να τους αφιερώνω όσο χρόνο έχω στην Ελλάδα από την Παρασκευή έως και την Κυριακή κάθε εβδομάδα.

Παράλληλα προσπαθώ να είμαι εντάξει και στις πολιτικές μου υποχρεώσεις. Δεν είναι εύκολο. Ωστόσο τους έχω δείξει αρκετά ότι τα αγαπάω πάρα πολύ. Και μπορούν να καταλάβουν ότι η μαμά λείπει για δουλειές κι εκεί που λείπει, η ψυχή της είναι πάντα μαζί τους.

Από εκεί και ύστερα προσπαθώ να φτιάξω δύο αυτοδύναμα παιδιά με τη βοήθεια και άλλων ανθρώπων. Με βοηθάει η μητέρα μου, η νταντά τους, ο μπαμπάς τους που είναι πολύ περισσότερο από εμένα δίπλα τους.

Δεν υποδύομαι πάντως τη super mommy, ούτε το super girl!»

- Νιώθετε όμως ότι θα θέλατε να έχετε λίγο περισσότερο χρόνο μαζί τους;

«Δεν έχω τύψεις. Έκανα αυτή την επιλογή και οι Έλληνες πολίτες με τίμησαν με την ψήφο τους. Έχω ένα μεγάλο καθήκον να φέρω εις πέρας την αποστολή μου και δεν κάνω ποτέ δεύτερες σκέψεις γι’ αυτό.

- Εάν αλλάζετε κάτι στο ελληνικό πολιτικό σύστημα τι θα ήταν;

«Θα έβαζα speaking time. Θα έβαζα τους πολιτικούς στη βάσανο του να συμπυκνώσουν τη σκέψη τους και να εκφραστούν ουσιαστικά και σοβαρά».

- Αυτό όμως θα στερούσε από όλους τους πολιτικούς το δικαίωμα να προβληθούν στον κόσμο μέσα και από την τηλεόραση που είναι το κατεξοχήν μέσο προβολής ενός πολιτικού.

«Ναι αλλά αυτό είναι η επικοινωνία. Η ανταλλαγή των απόψεων στο κοινοβούλιο είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Σε αυτό αναφέρομαι.

Για παράδειγμα στο Ευρωκοινοβούλιο ο χρόνος είναι πολύ συγκεκριμένος, ενώ είναι σημαντικό να σεβόμαστε την άποψη του άλλου και τη διαδικασία. Επιπλέον, εδώ δεν χωρούν θεατρινισμοί εντός του κοινοβουλίου. Η περίπτωση του βουλευτή της Χρυσής Αυγής που αποβλήθηκε με συνοπτικές διαδικασίας είναι μία από τις πολλές. Δεν ήρθαμε για να ανεβάσουμε παράσταση, αλλά για να προασπίσουμε τα εθνικά συμφέροντα».

- Στο θέμα του προσφυγικού κοιμήθηκε η Ευρώπη ή η Ελλάδα;

«Υποτιμήθηκαν οι συνθήκες. Οι χειρισμοί που έγιναν από την πλευρά της Γερμανίας που έδειξε ότι μπορεί να φιλοξενήσει 1.000.000 πρόσφυγες ήταν ελκυστική για να κινηθούν πολλοί από αυτούς προς την Ευρώπη.

Προφανώς, οι χειρισμοί της ελληνικής κυβέρνησης δεν ήταν καθόλου κατάλληλοι γιατί μαζί με τους πρόσφυγες κινήθηκαν και παράτυποι μετανάστες. Δεν μπορεί κανείς να εξηγήσει γιατί οι μετανάστες από τη Βόρεια Αφρική, οι οποίοι θα μπορούσαν να περάσουν με μεγάλη ευκολία στην Ιταλία ή στη Μάλτα περνούσαν στην Τουρκία για να έρθουν στην Ελλάδα».

- Το προσφυγικό όμως δεν γεννήθηκε σήμερα. Υπήρχε και προ ΣΥΡΙΖΑ.

«Ναι αλλά επί ΣΥΡΙΖΑ κορυφώθηκε. Ειδικά το καλοκαίρι του 2015 κορυφώθηκε και η παράτυπη μετανάστευση εξαιτίας του ότι δώσαμε μία σειρά από λανθασμένα μηνύματα. Το ζήτημα είναι πόσο γρήγορα μπορεί η κυβέρνηση να διαχωρίσει τους παράτυπους μετανάστες από τους πρόσφυγες. Δεν το έχει κάνει μέχρι τώρα με μεγάλη αξιοπιστία. Γι’ αυτό συναντάμε στους ίδιους χώρους και παράτυπους μετανάστες και πρόσφυγες, γεγονός που δημιουργεί ασφυκτικές συνθήκες.

Επίσης η κυβέρνηση πρέπει να χρησιμοποιήσει όλα τα ευρωπαϊκά μέσα για να αντιμετωπίσει την προσφυγική κρίση».

newsbeast.gr