Σχολιάζοντας την επικαιρότητα ανέδειξε επιπλέον και τα ζητήματα της γενικευμένης βίας, όπως π.χ. στα Εξάρχεια, αλλά και τον ύποπτο ρόλο που παίζουν οι λεγόμενοι «Ρομπέν των φτωχών», εμποδίζοντας την κανονική διεξαγωγή των πλειστηριασμών. 

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.

Η ανοχή στη βία και την ανομία, σε όποια έκφραση και ένταση κι αν αυτές εκφράζονται, οδηγεί σε μιθριδατισμό την κοινωνία.

Ο παραλογισμός τείνει να γίνει κανονικότητα, οδηγώντας μας σε ακόμη χειρότερες, απρόβλεπτες και ανεξέλεγκτες καταστάσεις. 

Το μήνυμα, ηθελημένο ή αθέλητο, της ανοχής στην ασυδοσία κλιμακώνει το θράσος και το πρόβλημα.

Το ότι κάποιοι είχαν το θράσος να ανέβουν 7 ορόφους στο Εφετείο, για να απαιτήσουν από τον Εφέτη Ανακριτή που έχει αναλάβει την υπόθεση του υπαίτιου για την απόπειρα δολοφονίας του Λουκά Παπαδήμου, πραγματικά με ξεπερνάει.

Και με ξεπερνάει γιατί ορισμένοι θεωρούν ότι είναι θεμιτό, ότι χωράει στο πλαίσιο λειτουργίας της δημοκρατίας, το να διαμαρτυρηθούν για το δικαίωμα κάποιου να τρομοκρατεί και να σκοτώνει.

Κάποιου που συνελήφθει με όπλα και εκρηκτικά στην πλάτη και που όπως όλα δείχνουν επιχείρησε να σκοτώσει έναν πρώην Πρωθυπουργό!

Έ, είναι τρέλα πια.

Όπως τρέλα είναι και η ιστορία με τις συνεχείς επιθέσεις στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ.

Τι περιμένουμε δηλαδή;

Να υπάρξει θύμα; 

Από σύμπτωση κάθε φορά που πέφτουν οι μολότοφ ή οι σφαίρες, δεν υπάρχει θύμα…

Αλλά προχθές οι πυροβολισμοί προς τους  αστυνομικούς που φυλάσσουν τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ, ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο…

Είναι προφανές ότι η Κυβέρνηση πρέπει να αναθεωρήσει απόλυτα την τακτική της.

Μεταξύ άκρατης καταστολής και ασυδοσίας υπάρχει μεγάλη απόσταση

Το θέμα, ειδικά των Εξαρχείων, υπερβαίνει την όποια Κυβέρνηση, αλλά και τους συνήθεις μικροκομματικούς υπολογισμούς της όποιας Αντιπολίτευσης.

Γιατί δεν είναι καινούριο φαινόμενο, αλλά διαχρονικό.

Τα Εξάρχεια είναι άβατο.

Όχι μόνο με την σημερινή Κυβέρνηση, αλλά και με όλες τις προηγούμενες.

Και μάλιστα, για τα Εξάρχεια εμείς οι πολιτικοί, είμαστε ότι είναι οι γυναίκες για το Άγιο Όρος: μονίμως εξορισμένοι.

Με αυτόν τον τρόπο όμως φτάσαμε να αποδεχτούμε όλοι ένα status quo, ενός ιδιότυπου γαλατικού χωριού, που δήθεν αντιστέκεται, ενάντια σε όλους και σε όλα και στο οποίο η βία και η ανομία ενδημούν ως κανονικότητα.

Και αυτό είναι απαράδεκτο για μια ευνομούμενη κοινωνία.

Ήρθε η ώρα η Κυβέρνηση να πάρει την πρωτοβουλία συζήτησης με την Αντιπολίτευση ενός σοβαρού σχεδίου, ενός  πολύπλευρου σχεδίου αντιμετώπισης αυτής της κατάστασης, που δεν αφορά μονάχα μέτρα καταστολής.

Η εμπέδωση και διαφύλαξη του αισθήματος ασφάλειας των πολιτών, δεν είναι θέμα δεξιάς ατζέντας.

Είναι βασικό αγαθό της Δημοκρατίας.

…

Εικόνα ανομίας και στο ζήτημα των πλειστηριασμών.

Και εδώ η ανοχή της Πολιτείας είναι μακροπρόθεσμα επιζήμια για την κοινωνία. 

Διάφοροι επιτήδειοι πουλάνε επανάσταση, πουλάνε ψευδεπίγραφο αλτρουισμό, με αποτέλεσμα οι συμβολαιογράφοι να μη νιώθουνε στοιχειωδώς ασφαλείς για την διεκπεραίωση αυτής της εργασίας.

Εμφανίζονται ως οι σύγχρονοι «Ρομπέν των φτωχών».

Είναι όμως έτσι;

Ορισμένοι εξακολουθούν να στήνουν πολιτικές καριέρες, παίζοντας με το θυμικό και την κακή πληροφόρηση της κοινωνίας;

Τα στοιχεία μιλούν για μπλοκάρισμα πλειστηριασμών ακινήτων πολύ μεγάλης αξίας, που ανήκουν στους λεγόμενους στρατηγικούς κακοπληρωτές.

Δεν είμαστε στη φάση όπου εκπλειστηριάζονται χαμηλής αξίας ακίνητα.

Τα ακίνητα των φτωχών.

Ποιον λοιπόν συμφέρει το μπλοκάρισμα των πλειστηριασμών;

Με αυτά και με αυτά, κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα το κλείσιμο της 3ης αξιολόγησης, αλλά και η προσπάθεια σταθεροποίησης του τραπεζικού μας συστήματος.

Μόλις προχθές ακόμη και ο ίδιος ο Ευρωπαίος Τραπεζίτης, ο Μάριο Ντράγκι παρενέβη για το ζήτημα στο Eurogroup.

Ενώ εχθές σημειώθηκε κατακόρυφη πτώση του τραπεζικού δείκτη στο ΧΑΑ, εν μέσω φόβων που διατύπωσε η Bank of America/Merrill Lynch,  περικόπτοντας δραστικά τις τιμές-στόχους για τις μετοχές των ελληνικών τραπεζών, φοβούμενη εμμέσως ότι θα υποχωρήσουν.  

Η δικαιολογία για αυτήν της την εκτίμηση;

Ότι οι τράπεζες θα δυσκολευτούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα των κόκκινων δανείων και επιπλέον θα υποστούν επιπτώσεις  από την αλλαγή λογιστικών προτύπων και εποπτικών κανόνων για τις επισφάλειες. 

Γιατί όσο απαξιώνονται και δεν τακτοποιούνται τα κόκκινα δάνεια – έστω και μέσω αυτής της εξαιρετικά δυσάρεστης διαδικασίας - γίνεται ξανά ορατό το εφιαλτικό σενάριο μιας ακόμη ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών.

Μόνο που αυτήν τη φορά θα γίνει – αν γίνει – με οριζόντιο κούρεμα των καταθέσεων…

…

Αλλά και στη Δικαιοσύνη, κάθε τι οριζόντιο δεν είναι δίκαιο.

Και είναι ευχάριστο που επιτέλους ο κ. Παρασκευόπουλος κατάλαβε τα προβλήματα του νόμου του και είδε πως με την υπάρχουσα νομοθεσία το διακύβευμα δεν είναι πια μόνο η κοινωνική ασφάλεια, αλλά τελικά η εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς! 

Γιατί στα ζητήματα απονομής Δικαιοσύνης, η αδιακρίτως επιεικής αντιμετώπιση των ενόχων οδηγεί τελικά στη γελοιοποίηση του ίδιου του θεσμού. 

Δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο ένας οφειλέτης και ένας έμπορος ναρκωτικών ή ένας δολοφόνος.

Και βέβαια δεν είναι δυνατόν από τη μία να έχουμε εξαιρετικά αυστηρές ποινές για μια σειρά παραβάσεων και εγκλημάτων και από την άλλη να έχουμε εξασφαλίσει με νόμο (!), τη μη έκτιση της ποινής, εξαιτίας της πληθυσμιακής συμφόρησης των φυλακών. 

Βεβαίως, η μη επάρκεια των φυλακών δεν είναι δικαιολογία, αλλά υπαρκτό πρόβλημα. 

Απαιτείται ωστόσο εξαιρετική διάκριση και συγκεκριμένη στοχοθεσία κατά τη νομοθέτηση τέτοιων νόμων, γιατί η επιθυμητή φιλελευθεροποίηση του σωφρονιστικού μας συστήματος, μπορεί να οδηγήσει σε τερατώδη αποτελέσματα, που θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια των πολιτών, αλλά και το περί δικαίου αίσθημα, καθώς και το δικαιικό μας σύστημα.

…

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επί του νομοσχεδίου τώρα.

Όλοι μας γνωρίζουμε, λίγο ή πολύ, τις δυσλειτουργίες και τις στρεβλές πρακτικές που χαρακτηρίζουν τη λειτουργία του υπαίθριου εμπορίου στη χώρα μας. 

Συνεπώς, η προσπάθεια της Κυβέρνησης να αναμορφώσει το πλαίσιο λειτουργίας των υπαίθριων εμπορικών δραστηριοτήτων, κάνοντας χρήση, μάλιστα, των σύγχρονων ηλεκτρονικών εφαρμογών, είναι ευπρόσδεκτη.

Το θεσμικό πλαίσιο χρειαζόταν εκσυγχρονισμό.

Η νομοθεσία για το υπαίθριο εμπόριο μας έρχεται από το μακρινό 1995.

Ο πρόσφατος Ν. 4624/2014 εισήγαγε σημαντικές θετικές διατάξεις, όπως η χρήση προσωποπαγών αδειών, η πολύ συγκεκριμένη χωροθέτηση, αλλά και η ενεργοποίηση της ΕΛ.ΑΣ. στον έλεγχο. 

Ωστόσο, δυστυχώς, η κατάσταση βελτιώθηκε ελάχιστα. 

Το παραεμπόριο δεν μειώθηκε.

Το παρόν νομοσχέδιο φαίνεται να αντιλαμβάνεται σε σημαντικό βαθμό τις συνθήκες που επικρατούν στο υπαίθριο εμπόριο.

Στα θετικά του συγκαταλέγεται η προσπάθεια απλοποίησης ενός ενιαίου πλαισίου για την έκδοση και ανανέωση των αδειών, με τη θέσπιση ενός σαφούς πλαισίου για τις προϋποθέσεις χορήγησης των αδειών του παραγωγού και του επαγγελματία των υπαίθριων αγορών.

Σε σχέση με τις διατάξεις που αφορούν την προστασία και ένταξη στην αγορά εργασίας ευπαθών κοινωνικών ομάδων, κυρίως ανέργων ή η κοινωνική επανένταξη ατόμων, είμαστε σε κάθε περίπτωση θετικοί.

Κρίσιμο στοιχείο αποτελεί η διασφάλιση της συνέπειας των παραγωγών και επιχειρηματιών.

Μόνο έτσι, θα δημιουργηθεί και θα συσφιχθεί η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ των καταναλωτών με τους ανθρώπους που βρίσκονται πίσω από τους πάγκους.

Θετική, επίσης, θεωρούμε ότι είναι προς την κατεύθυνση της συστηματικότερης οργάνωσης των υπαίθριων εμπορικών δραστηριοτήτων και η δημιουργία ηλεκτρονικής πλατφόρμας, όπου θα καταγράφονται και θα διασταυρώνονται τα στοιχεία των αδειούχων, οι διακινούμενες ποσότητες και οι ενδεχόμενες παραβάσεις. 

Εμείς προτείναμε επιπλέον, τόσο στην ηλεκτρονική πλατφόρμα, όσο και στο έντυπο της άδειας, να αναφέρεται και το όχημα, με το οποίο θα γίνεται η μεταφορά των προς πώληση προϊόντων.

Έτσι, με τον συνδυασμό των στοιχείων που καταγράφονται στο βιβλίο των διακινούμενων ποσοτήτων, θεωρούμε πως θα καθίσταται αποτελεσματικότερος ο έλεγχος.

Για το σκέλος του νομοσχεδίου, που αφορά στην αναμόρφωση της νομοθεσίας για τα Επιμελητήρια, τοποθετούμαστε, αντιλαμβανόμενοι την ανάγκη αναβάθμισης του ρόλου των Επιμελητηρίων, σε εθνικό και τοπικό επίπεδο.  

Κρίνουμε ως ενδιαφέρουσες και ιδιαίτερα θετικές τις αρμοδιότητες προς τα Επιμελητήρια, -ιδίως εκείνες που αποδίδουν δημοψηφισματικές αρμοδιότητες σε αυτά, για ζητήματα εθνικής και τοπικής οικονομίας, ή την αρμοδιότητα πιστοποίησης, αλλά και του ρόλου του διαμεσολαβητή σε διαφορές.

Βέβαια, εμείς θεωρούμε πως η οικονομική διαχείριση των επιμελητηρίων πρέπει να γίνεται με τις υφιστάμενες διατάξεις περί δημόσιου λογιστικού και δημόσιων προμηθειών.

Όπως επίσης θεωρούμε πως η απόδοση στα επιμελητήρια νέων αρμοδιοτήτων και εργαλείων, ώστε να ανταποκρίνονται αποτελεσματικότερα στις σύγχρονες και ιδιαίτερα αυξημένες ανάγκες των επιχειρήσεων - μελών τους, είναι κομβική.

Για τα ζητήματα εκλογικής διαδικασίας στα Επιμελητήρια, ωστόσο, θεωρούμε πως πρέπει να παραμείνει σε ισχύ η προβλεπόμενη στον προηγούμενο επιμελητηριακό νόμο, απαγόρευση συμμετοχής συνταξιούχων σε εκλόγιμες θέσεις.

Για το άρθρ. 101, που αφορά την Ελληνική Εταιρεία Επενδύσεων και Εξωτερικού Εμπορίου Α.Ε., θεωρούμε τη διάταξη προβληματική.

Τοποθετήθηκε επ’ αυτού ο Ειδικός Αγορητής μας και στις Επιτροπές.

Και είμαστε αντίθετοι γιατί προβλέπεται το μη ασφαλές, για προσλήψεις τέτοιου τύπου, εργαλείο της συνέντευξης και μάλιστα χωρίς τη δυνατότητα ένστασης.

Όπως επίσης είμαστε αντίθετοι και στο μη ακριβή αριθμό των υπαλλήλων που θα προσληφθούν. 

Παρεμφερείς είναι και οι αντιρρήσεις μας και σε σχέση με το άρθρ. 104, που αφορά τα θέματα του Συνηγόρου του Καταναλωτή.

Και εδώ κρίνουμε υπερβολική την αύξηση των υπαλλήλων που προβλέπεται από τη διάταξη, αφού μοιάζει να στήνεται μια νέα αρχή Συνηγόρου του Καταναλωτή, χωρίς ωστόσο να εξειδικεύονται οι ειδικότητες και οι διαδικασίες πρόσληψης.

Ευχαριστώ.