Ο Χαρίδημος Χατζηδάκης έφθασε στην Σαντορίνη λίγα χρόνια μετά τον Γιάννη Παρασκευόπουλο, προερχόμενος και αυτός από την απίστευτη οινοποιητική ακαδημία της Μπουτάρη. Ο τελευταίος είχε προλάβει ήδη να αλλάξει την ιστορία της Σαντορίνης αφού με τον Θαλασσίτη του είχε συστήσει στους Έλληνες την οξύτητα, το Ασύρτικο και το μοναδικό terroir του νησιού. Παρόλα αυτά πολλά είχαν μείνει στον Χαρίδημο Χατζηδάκη να κάνει όταν άρχισε να καλλιεργεί τους αμπελώνες στον Πύργο, το Μεγαλοχώρι, το Εμπορείο και το Ακρωτήρι και να δημιουργεί τα δικά του κρασιά. Οπαδός της βιολογικής καλλιέργειας, λάτρης του Αηδανιού και του Βουδόματου, σημαιοφόρος της γραμμικής καλλιέργειας στο νησί και εμμονικός της οινοποίησης με γηγενείς ζύμες, έφερε νέα επίπεδα συμπύκνωσης, πλούτου και εξωστρέφειας στο νησί, πρόσθεσε ξανά το ξεχασμένο Νυχτέρι στη γκάμα κάθε παραγωγού, θεμελίωσε την single vineyard έκφραση του Ασύρτικου, έφερε την αξία της Σαντορίνης σε επίπεδα ανάλογα της ποιότητάς της.

Έκανε πολλά ο Χαρίδημος Χατζηδάκης μα πάνω από όλα έβαλε –σε αντίθεση με τους άλλους κορυφαίους συναδέλφους του -δίπλα στην γεύση- λεπίδα του νησιού και το φρούτο το οποίο αυτή θα κόψει! Βέβαια υπήρχαν και ελάχιστοι σκληροπυρηνικοί –ανάμεσα στους οποίους ήμουν  και εγώ -που προτιμούσαν μόνο του το καθαρό ατσάλι της Σαντορινιάς λάμας και συνεπώς δεν έβλεπαν με το καλύτερο μάτι τα νέα ήθη και έθιμα που τόλμησε να εισάγει. Ακόμα όμως και αυτοί δεν μπορούσαν παρά να υποκλιθούν στα αριστουργήματα που έβγαιναν από τις “σπηλιές” του.   Αριστουργήματα που χωρίς να νοθεύουν το μοναδικό Σαντορινιό terroir καθιστούν τον Χαρίδημο Χατζηδάκη έναν παγκόσμιο παραγωγό. Γιατί κρασιά όπως ο Λούρος, ο Μύλος, το Νυχτέρι ή η Σαντορίνη του είναι την ίδια στιγμή Σαντορίνες αλλά και Chablis Grand Cru, παλιωμένα Hermitage, μεγάλα Καλιφορνέζικα Chardonnay, μυθικά Oloroso Sherry, σπάνια Vin Jaune...

Η απώλεια για τη Σαντορίνη, την Κρήτη -και όχι μόνο- είναι μεγάλη, καθώς ο Χαρίδημος Χατζηδάκης, εκτός από οραματιστής και αφοσιωμένος στο έργο του ήταν ένας ευαίσθητος και ευγενικός άνθρωπος, που γινόταν αγαπητός από όλους, από την πρώτη στιγμή που τον γνώριζαν.

Ο πολυβραβευμένος και οραματιστής οινοποιός, έχαιρε μεγάλης εκτίμησης στο νησί της Σαντορίνης, ενώ πολλές μεγάλες εφημερίδες, κανάλια και ιστοσελίδες του εξωτερικού, είχαν κάνει εκτενή και εγκωμιαστικά αφιερώματα, στα εξαιρετικά βιολογικά κρασιά που δημιουργούσε. Φέτος μάλιστα, είχε θέσει σε λειτουργία ένα υποβλητικό νέο οινοποιείο, σκαμμένο εξ’ ολοκλήρου στην ηφαιστειακή τέφρα και η φήμη του στον κόσμο του κρασιού, ήταν τεράστια.