Ακόμη και οι ντόπιοι αγνοούν την ύπαρξη μεγάλου αριθμού καταρρακτών, καθώς οι περισσότεροι είναι αθέατοι και βρίσκονται μέσα στα απροσπέλαστα φαράγγια του νησιού. Η συντριπτική τους πλειοψηφία έχει νερό από τους πρώτους μήνες του χρόνου έως τα τέλη της άνοιξης.

Οι πιο γνωστοί προσβάσιμοι καταρράκτες με νερό όλο το χρόνο είναι του Κουρταλιώτη, του Ρίχτη κοντά στη Σητεία και του Μυλωνά κοντά στην Ιεράπετρα. Εντυπωσιακοί καταρράκτες σχηματίζονται το χειμώνα στο μεγάλο ρήγμα των Αστερουσίων, με τους πιο γνωστούς να είναι ο Λιχνιστής στο Μαριδάκι και ο επιβλητικός καταρράκτης του Αμπά στους Παρανύμφους. Μεγάλος αριθμός χειμερινών καταρρακτών συναντάται και στο όρος Κέντρος, με πιο γνωστούς τη Σεληνάρα, τη Γρε Δάφνη και της Ρεχτάρας του Διγενή.

Η ύπαρξη καταρρακτών μέσα στα φαράγγια της Κρήτης καθιστά τη διάσχισή τους δυνατή μόνο με τεχνικό εξοπλισμό και κατάλληλη εκπαίδευση σε τεχνικές canyoning, που μπορούν να προσφέρουν ειδικευμένες επιχειρήσεις του νησιού. Τα πιο γνωστά τεχνικά φαράγγια της Κρήτης είναι το επιβλητικό σχίσμα του Χα, του Τσούτσουρα, του Καλαμιού και το φαράγγι της Άρβης, που στην πορεία μετατρέπεται σε υπόγειο ποτάμι, ενώ υπάρχουν δεκάδες άλλες επιλογές ακόμη.

Επιπλέον, μέσα στο επιβλητικό φαράγγι του Χα χύνεται το παραφάραγγο Μάστορας με μια εντυπωσιακή κατάβαση 215μ., η οποία αποτελεί τον ψηλότερο καταρράκτη στην Ελλάδα.

incrediblecrete.gr