Ο αφηγητής εν προκειμένω στέκεται σταθερός απέναντι στα φαινόμενα: την ευτυχία, τη φυγή, τα φανερώματα, τη μοναξιά, τα όνειρα, τους ίσκιους, τα βλέμματα, τη λύτρωση. Και εννοεί την ουσία τους, απέριττα.

Ο Θωμάς Μερλέμης γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1981. Σπούδασε φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και εργάζεται ως εκπαιδευτικός Το Ύστερα είναι η τρίτη ποιητική συλλογή του (Προηγήθηκαν το 2001 τα Φωτάδια και το 2009 οι Σχοινοβάτες.

Αγάπη 

Όταν σε κοιτάζω, 

βλέπω την αγάπη, 

τη μεταμφίεση μια αέναη μάχη με τον χρόνο και τις πληγές που επιφέρει εύπλοες,

τον ρεαλισμό και την αντίστιξη του μυστηρίου. 

Ουτοπία. 

Όταν σε κοιτάζω, 

βλέπω φλόγες, βλέμματα και κόκκινες θύελλες 

διδαχές από καταραμένους ποιητές, 

γλείφω τις πληγές των δακτύλων τους και το μελάνι της στάχτης που φυλλορροεί. 

Μαγεία.

Όταν σε κοιτάζω, 

βλέπω θριάμβους, μελαγχολίες, κλίσεις 

μια ύποπτη δράση σιωπής να ξανοίγεται στο μισάνοικτο θολωτό παράθυρο 

σοκάκια, νερά, το κλασικό υφέρπον του έρωτα 

σε ακροάσεις θανάτου. 

Μέθεξη. 

Όταν σε κοιτάζω, 

βλέπω όλους τους καθάριους ήρωες με τις αντιφάσεις τους 

σκυφτούς με τα χρόνια στην πλάτη, κλειστούς και μελαγχολικούς, 

να είναι χαμένα παιδιά σε χαμένους αγώνες.

 Πίστη. 

Αυτός εξάλλου δεν είναι ο αμφιλεγόμενος ορισμός της ευτυχίας;