Τα επεισόδια άρχισαν στις 22.45 το βράδυ έξω από την ταβέρνα όπου έτρωγαν οι 12 αμερικανοί στρατιωτικοί. Όση ώρα δειπνούσαν, έκαναν διάφορες άσεμνες χειρονομίες στις περαστικές κοπέλες και τις πείραζαν φραστικά. Αρχικά, οι υπεύθυνοι της ταβέρνας και οι πελάτες έδειχναν να κάνουν υπομονή μαζί τους παρά τις φωνές και τα γιουχαΐσματα των υπαξιωματικών προς τον γυναικείο πληθυσμό. Ξαφνικά όμως, ένας από αυτούς σηκώθηκε από την καρέκλα του και όρμησε σε μια νεαρή Χανιωτοπούλα που περνούσε από μπροστά του. Η κοπέλα προσπαθούσε να τον αποφύγει αλλά ο «ξαναμμένος» στρατιωτικός δεν κρατιόταν. Της έσκισε το φόρεμα και της τράβηξε το εσώρουχο προς τα κάτω.

Οι φωνές της κοπέλας έκαναν τους πάντες να αντιληφθούν τι είχε συμβεί και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, εξαγριωμένοι Κρητικοί άρχισαν να πετούν στους αμερικανούς υπαξιωματικούς καρέκλες, ποτήρια, τραπέζια, πιάτα, μαχαιροπήρουνα και οτιδήποτε άλλο έβρισκαν πρόχειρο. Για να γλιτώσουν οι στρατιωτικοί μπήκαν άρον –άρον στην ταβέρνα. Ως δια μαγείας σταμάτησαν να κάνουν τους νταήδες και ξεμέθυσαν σε λίγα λεπτά. Η ελπίδα τους ήταν ότι σε λίγα λεπτά η ένταση θα αποκλιμακωνόταν. Συνέβη όμως ακριβώς το αντίθετο. Η είδηση για την επίθεση στην Χανιωτοπούλα διαδόθηκε αστραπιαία σε όλο το λιμάνι των Χανίων και μέσα σε λίγα λεπτά, περίπου δύο χιλιάδες Κρητικοί, κυρίως νέοι, μαζεύτηκαν έξω από την ταβέρνα για να λιντσάρουν τους ασεβείς Αμερικανούς. Τους πετούσαν πέτρες και τους απειλούσαν ότι θα πληρώσουν την προσβολή με αίμα. Στην ταβέρνα συγκεντρώθηκε σχεδόν όλη η αστυνομική δύναμη του νομού, χωρίς όμως να καταφέρει να ηρεμήσει το πλήθος.

Οι στρατιωτικοί που έκλειναν τις εισόδους με τραπεζοκαθίσματα, έτρεμαν πλέον για τη ζωή τους, καθώς έβλεπαν πως ούτε οι αρχές δεν μπορούσαν να τους βοηθήσουν. Μετά από σχεδόν πέντε ώρες πολιορκίας, η αστυνομία μαζί με τον εισαγγελέα κατάφεραν να φυγαδεύσουν τους 12 υπαξιωματικούς και να τους οδηγήσουν στο τμήμα. Πολλοί Κρητικοί τους ακολούθησαν και εκεί, χωρίς όμως να καταγραφούν άλλα επεισόδια. Οι Αμερικανοί τιμωρήθηκαν από τις δικές τους στρατιωτικές αρχές, αφού σύμφωνα με τη διακρατική συμφωνία δεν μπορούσαν να δικαστούν από ελληνικό δικαστήριο. Σίγουρα όμως έμαθαν ότι ο σεβασμός εκτός από θέμα αγωγής, μερικές φορές είναι και θέμα επιβίωσης.

mixanitouxronou.gr