Ο κ. Ανδρουλάκης μέσα από την συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «Πελοπόννησος» ασκεί δριμύτατη κριτική κάνοντας λόγο για καταστροφική πολιτική και λανθασμένες κινήσεις από την πλευρά των κυβερνώντων

Πιστεύετε ότι είναι βάσιμοι οι φόβοι που εκφράζονται για μέτρα σε βάρος της Ελλάδας σχετικά με τη Σέγκεν λόγω του προσφυγικού ή τους θεωρείτε υπερβολικούς; 

Δυστυχώς ο κίνδυνος είναι υπαρκτός. Για άλλη μια φορά η Κυβέρνηση αυτοπαγιδεύθηκε. Ακόμη και σήμερα κάνει σαν να μην γνωρίζει, ή να μην δέχεται, ότι οι αποφάσεις των κοινοτικών οργάνων δεν ισχύουν αλά καρτ: είναι υποχρεωτικές για όλους. Αντιδικεί με τους εταίρους για την εφαρμογή της συνθήκης Σένγκεν, με τον τρόπο που αντιδικούσε όταν ανέλαβε τις διαπραγματεύσεις για το Μνημόνιο. Τότε έλεγαν ότι κάποιοι θέλουν να διώξουν τη χώρα από την Ευρωζώνη και ταυτόχρονα έβαζαν στο τραπέζι το επιχείρημα ότι θα φύγει μόνη της. Τώρα ζητούν από την Ευρώπη στήριξη στους συνοριακούς ελέγχους και ταυτόχρονα δεν υλοποιούν εγκαίρως όσα προβλέπονται στα πλαίσια αυτής της στήριξης. 

Πως έχει η κατάσταση στην πραγματικότητα; Μέσα σε 3 μήνες πρέπει είτε να καλύψουμε τις ελλείψεις στην προστασία των συνόρων είτε να αποδεχθούμε αυξημένους ελέγχους από τα άλλα κράτη μέλη συνθήκης Σένγκεν. Στην περίπτωση που δεν βελτιωθεί ο έλεγχος στα σύνορα, με βάση τη διαδικασία του Άρθρου 26, θα υπαχθουμε στο καθεστώς των επιπρόσθετων ελέγχων από κάθε κράτος μέλος ξεχωριστά για ένα εξάμηνο. Διαδικασία που μπορεί να ανανεώνεται. Άρα, πρακτικά θα είμαστε εκτός Σένγκεν. 

Αισθάνεστε ότι το ΠΑΣΟΚ - Δημοκρατική Συμπαράταξη πρέπει να κινηθεί αυτόνομα ή να επιδιώξει πολιτικές συνεργασίες; Κι αν ναι, με ποιες πολιτικές δυνάμεις; 

Η χώρα έχει ανάγκη από μια σύγχρονη κεντροαριστερά, από τη συγκρότηση του ευρύτερου χώρου της σοσιαλδημοκρατίας. Χαιρετίζω την πρωτοβουλία για το άνοιγμα της παράταξης. Είμαι θετικός σε κάθε κοινωνική επέκταση των ιδεών μας. Το έχει ανάγκη ο τόπος μας. Το ζήτημα όμως παραμένει, ακόμα και τώρα, υπάρχει ένα κοινό όραμα των προοδευτικών δυνάμεων του τόπου; Έχουμε ένα συγκεκριμένο σχέδιο; Άρα, χρειαζόμαστε ένα νέο πλαίσιο κοινωνικής αναφοράς όπως και το κατάλληλο πολιτικό υποκείμενο. 

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη πρέπει να ανοίξει τις διαδικασίες συνδιαμόρφωσης αυτού του νέου πολιτικού υποκειμένου. Σε αυτή τη προσπάθεια έχουν θέση όσοι είναι διατιθέμενοι να συνυπογράψουν το προοδευτικό προγραμματικό πλαίσιο που θα προκύψει. 

Σας προβλημάτισε το γεγονός ότι ο Αχαιός βουλευτής του «Ποταμιού», Ι. Φωτήλας, (γιος πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ) δεν ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα που απηύθυνε η Φ. Γεννηματά, αλλά τοποθετήθηκε υπέρ του Κ. Μητσοτάκη; 

Δεν μου αρέσει να υπεισέρχομαι στα εσωτερικά άλλων κομμάτων. Σε κάθε περίπτωση η θέση που έφρασε ο Βουλευτής του Ποταμιού πρέπει να περισσότερο τον κ. Θεοδωράκη. 

«Χωράει» ο ΣΥΡΙΖΑ –με την σημερινή του μορφή- σε μια διευρυμένη κεντροαριστερά; 

Ο ΣΥΡΙΖΑ πολιτεύεται και πολιτεύτηκε με ένα εθνικολαϊκιστικό πλαίσιο το οποίο χαρακτηρίζεται από πολιτικό άκρατο οπορτουνισμό. Αυτό το συμπέρασμα προκύπτει από το γεγονός ότι υφάρπαξε σε δυο εκλογές και ένα δημοψήφισμα, την ψήφο του Ελληνικού λαού υλοποιώντας μια πολιτική εντελώς αιρετική από αυτή που είχε υποσχεθεί προεκλογικά. Η χώρα έχει σήμερα ανάγκη από την ανάταξη της οικονομίας, την μείωση της πολιτικής αβεβαιότητας και την επανεκκίνηση της αναπτυξιακής διαδικασίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει ότι μόνο αρνητικά μπορεί να συνεισφέρει σε όλα αυτά. Βεβαία δεν είναι όλοι το ίδιο, δεν έχουν όλοι τις ίδιες ευθύνες. Υπάρχουν και στον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα κοινωνικές δυνάμεις με τις οποίες θα μπορούσαμε αύριο να συναντηθούμε. 

Το ΠΑΣΟΚ έχει βαθιές ρίζες στην Αχαΐα και την Κρήτη, περιοχές στις οποίες διέθετε δυναμικά στελέχη, αρκετά από τα οποία έχουν αποχωρήσει ή μετακομίσει στον ΣΥΡΙΖΑ. Προσδοκάτε την επιστροφή τους ή πιστεύετε ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να απευθυνθεί σε νέα πρόσωπα; 

Αυτό δεν είναι τυχαίο μια και πρόκειται για δυο περιοχές με ιστορικά δημοκρατική παράδοση. Αναμφισβήτητα το κάλεσμα δεν πρέπει να περιοριστεί στα στενά όρια των κομμάτων που συγκροτούν την Δημοκρατική Συμπαράταξη σήμερα. Χρειαζόμαστε νέες ιδέες, νέο ήθος και νέα πρόσωπα. Ο επαναπατρισμός στελεχών και ψηφοφόρων δεν μπορεί να αποκλείεται ως θέση αρχής. Φυσικά αυτό δεν αφορά όλους. Θέλουμε να επιστρέψουν αυτοί που οι οικονομικές δυσκολίες και οι μεγάλες κοινωνικές ανισότητες των τελευταίων ετών τους απομάκρυναν από την παράταξη. Αυτοί που συνιστούν ιστορικά τη λαϊκή μας βάση και όχι αυτοί που απομακρυνθήκαν με κίνητρο την προσωπική τους ματαιοδοξία. Αυτοί που τον προσανατολισμό της πολιτικής τους πυξίδας δεν τον καθορίζουν οι ιδέες αλλά η σχέση τους με την εκαστοτε εξουσία. 

Πρέπει να συναινέσει το ΠΑΣΟΚ («για το καλό της χώρας») στην κυβερνητική πρόταση για το ασφαλιστικό ή να την καταψηφίσει χωρίς δεύτερη συζήτηση; 

Πρώτα από όλα πρέπει να δούμε ποια είναι αυτή η πρόταση γιατί ακόμα είναι υπό διαμόρφωση. Οι εποχές του «ναι σε όλα» και «όχι σε όλα» έχουν περάσει. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να εξετάσει αναλυτικά το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης όταν αυτό καταρτιστεί και κατατεθεί στη βουλή. Να αναδείξει τα προβληματικά του σημεία και να καταγγείλει τον τυχοδιωκτισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Οφείλει επίσης να προσυπογράψει τις διαρθρωτικές αλλαγές που προβλέπονταν και στον νόμο του 2010 του ΠΑΣΟΚ και είναι απαραίτητες για την βιωσιμότητα του συστήματος. Παράλληλα πρέπει να καταψηφίσει το δημοσιοοικονομικό σκέλος (μείωση συντάξεων και αύξηση εισφορών) το οποίο αποτελεί αποτέλεσμα της καταστροφικής διαπραγμάτευσης Τσίπρα-Καμένου– Βαρουφάκη. 

Κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ θεωρούν ότι είστε ένα πρόσωπο που μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στα κομματικά πράγματα στο μέλλον. Θέλετε ένα τέτοιο ρόλο στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή; 

Η δημοκρατική παράταξη έχει ανάγκη από στρατιώτες και στρατηγική. Όσοι θέτουν ως κορωνίδα το ζήτημα της ηγεσίας υπονομεύουν το εγχείρημα εν τη γένεση του. Ελλοχεύει ο κίνδυνος η διαδικασία να εκφυλιστεί σε μια μικρή ιπποδρομία χωρίς έπαθλο. Ο κόσμος της παράταξης με έχει τιμήσει και ως γραμματέα και ως ευρωβουλευτή και τον ευχαριστώ από την καρδιά μου. Θα τον τιμήσω και εγώ αγωνιζόμενος με όλες μου τις δυνάμεις για την αναγέννηση του χώρου μας. Θέλω όμως να τονίσω ότι η μάχη που προσπαθούμε να κερδίσουμε δεν είναι η κατοχύρωση προσώπων αλλά η συγκρότηση ενός πραγματικά προοδευτικού ρεύματος στην ελληνική κοινωνία. Όσοι θεωρούν ότι θα κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού με σχήματα όπου το κάρο μπαίνει μπροστά από το άλογο ή με χαρακτηριστικά μιας κίβδηλης ενότητας που προκύπτει από το μοίρασμα εξουσίας θα διαψευστούν.