Οι «Ρίζες» στοχεύουν στην...καρδιά των Κρητικών- Παρουσιάζουν μια δισκογραφική δουλειά γεμάτη Παράδοση (vids+pics)

Πολιτισμός | 27/05/2016 - 09:09

Ενα νέο παραδοσιακό συγκρότημα, οι «Ρίζες», έρχονται και μας συστήνονται μέσα από την πρώτη τους διασκογραφική δουλειά. Μια πρόταση γεμάτη... Παράδοση. Μια δουλειά δημιουργημένη με αγάπη και πολύ μεράκι...

Οι «Ρίζες» κυκλοφόρησαν την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά πριν λίγες μέρες με ομώνυμο τίτλο και την παρουσιάζουν απόψες στις 20:30 στο «Μήλον της Έριδος». Ο δίσκος διατίθεται από το Δισκοπωλείο «ΑΕΡΑΚΗΣ»- Μουσικές Εκδόσεις «Σείστρον» .

Όλα ξεκίνησαν πριν δύο έτη, όταν τέσσερις Ηρακλειώτες οργανοπαίχτες με καταβολές και γνώσεις από δύο διαφορετικά μουσικά είδη της ελληνικής λαϊκής παράδοσης, την κρητική μουσική παράδοση και την μικρασιάτικη μουσική παράδοση, συναντήθηκαν. Αυτό που τους έφερε κοντά και τελικώς κατάφερε να εκφραστεί με τη νέα αυτή δισκογραφική δουλειά, ήταν οι προβληματισμοί τους σχετικά με θέματα ταυτότητας, αλλοτρίωσης του ελληνικού παραδοσιακού ήχου και της εκκίνησης διαδικασιών δημιουργίας και ανάπλασης της παράδοσης εντός των ορίων της πόλης, μα και το όραμα να πειραματιστούν μουσικά, διασταυρώνοντας την Κρητική λαϊκή παράδοση με τη Μικρασιάτικη λαϊκή παράδοση, με έμφαση στην τροπική απόδοση των κομματιών που έχει τις ρίζες της στις κλίμακες του Οκτάηχου της Βυζαντινής μουσικής, φορέας των οποίων είναι και η μικρασιατική μουσική.

Μια μουσική ανταλλαγή που γίνεται όμως από επιλογή και δική τους βούληση να δεθούν με την πόλη που ζουν και τους ανθρώπους της, και όχι μια ανταλλαγή που έγινε «υποχρεωτικά» και βίαια, όπως βίαιος ήταν και ο ξεριζωμός από την πατρώα γη το 1922, όταν οι Μικρασιάτες φέρνουν τα τραγούδια και τους χορούς τους στην ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα και παίρνουν τα δικά της, όπως μας αναφέρει ο Φοίβος Ανωγειανάκης.

Στο νέο αυτό ηχογράφημα παρουσιάζονται διασκευασμένα δεκατέσσερα κλασσικά τραγούδια της κρητικής λαϊκής παράδοσης (χορευτικοί και καθιστικοί σκοποί, οργανικά κομμάτια, ενδιαφέροντες ελεύθεροι αυτοσχεδιασμοί), καθώς και τρεις νέες συνθέσεις. Σκοπός υπήρξε να αποδοθεί πιο εύστοχα το ήθος του ήχου, το αίσθημα του τότε κρητικού λαϊκού δημιουργού, μα κυρίως ο κάθε οργανοπαίχτης του σχήματος να αποδώσει με τέχνη την ατομική και ομαδική ψυχική του διάθεση, χωρίς να παύει στιγμή να ενεργεί στο όνομα της «κοινότητας» από την οποία προέρχεται.

Κατά την ηχογράφηση, έγινε προσπάθεια παραγωγής ενός χειροποίητου σχεδόν ήχου -όχι βέβαια από καμιά απίθανη τάση να μιμηθεί την ατμόσφαιρα των αυθεντικών εκτελέσεων- παρά μόνον προς χάριν της πιστότερης απόδοσης της «τροπικής» (modal) δομής και της «φυσικής κλίμακας» των κομματιών.

Μουσικολογικά, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ο ενορχηστρωτικός ήχος που παράγεται από τον συνδυασμό της λύρας με το κανονάκι, τη συνοδεία με ούτι και τη χρήση πολλών κρουστών.

Συνολικά, εκπέμπεται εκφραστική δύναμη. Δίνεται στον ακροατή η αίσθηση της χορευτικής και διεγερτικής διάθεσης σε πολλά σημεία μέσα σε αυτή τη δουλειά. Άλλοτε συνδυάζεται το απλό με το μεγαλοπρεπές και η γλύκα με τη σεμνότητα. Εκρηκτικότητα και πάθος που ξεχύνονται χωρίς συστολές εναλλάσσονται με την συγκράτηση και τη σωφροσύνη.

Η μεγαλύτερη προσφορά αυτού του νέου ηχογραφήματος είναι η ανάδειξη ποικιλόμορφων στοιχείων ελληνικότητας και η ενίσχυση της ιστορικής μνήμης. Ήχος και διάθεση χαράς και ανάτασης που δε βαραίνει τον ακροατή και τον έλκει να εξοικειωθεί με τα ξεχασμένα αυτά στοιχεία της παραδοσιακής μουσικής. Προκύπτουν όμως και καινοτομίες από τη συγκεκριμένη μουσική διασταύρωση που έχουν ενδιαφέρον για τον ακροατή και μουσικολογικά, τόσο για την κρητική, όσο και για την μικρασιάτικη παράδοση.

Σήμερα η ελληνική ταυτότητα διέρχεται κρίση. Η ελληνική κοινωνία έχει περάσει από την αστικοποίηση -με τις συνέπειές της να έχουν αντίκτυπο στην παραδοσιακή μουσική- στην παγκοσμιοποίηση, η οποία ενθαρρύνει τις μουσικές διασταυρώσεις που υπήρχαν ανέκαθεν. Είναι αναγκαίο να ξαναβρούμε τον ελληνικό τρόπο, την ταυτότητά μας, όχι γιατί πρέπει ή γιατί αυτός είναι καλύτερος ή για να ξεχωρίσουμε ως μονάδες, αλλά για να δούμε εάν μπορεί να μας δώσει χαρά. Τέλος, μόνο αν προστατέψουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μας ως λαός θα έχουμε κάτι ουσιαστικά να κομίσουμε στην ανθρωπότητα και το ιστορικό γίγνεσθαι.

Τις «ΡΙΖΕΣ» αποτελούν οι μουσικοί: