Γράφει ο Ανδρέας Τσιλογιάννης 

Τα παραπάνω σε ισχύ, μέχρι τη στιγμή της εμφανίσεως στο Παγκόσμιο Μπάσκετ , πρώτα του μεγάλου Νίκου Γκάλη και έπειτα του Έλληνα διεθνή, γεννημένου – μεγαλωμένου στην Ελλάδα, με καταγωγή από τη Νιγηρία, Γιάννη Αντετοκούνμπο. Ουδείς δεν μπορεί να προβλέψει πως θα είναι το επίπεδο του παγκόσμιου μπάσκετ, όταν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Κωνσταντινούπολη 21 Μαΐου 2017. Κλειστό Στάδιο «Sinan Erdem Dom Spor Salonu». 

Τελικός της Ευρωλίγκα, της κορυφαίας μπασκετικής διασυλλογικής διοργάνωσης στην Ευρώπη. Στο τελικό της διοργάνωσης, συμμετέχουν η τουρκική Φενερμπαχτσε ομάδα της Κωνσταντινούπολης και η ελληνική πρωταθλήτρια ομάδα του Ολυμπιακού. Το τέλος του τελικού, βρίσκει την ομάδα του Σέρβου πρώην προπονητή του Παναθηναϊκού κ. Ζέλικο Ομπράντοβιτς πρωταθλήτρια Ευρώπης, καθώς έχει επικρατήσει της ελληνικής ομάδας του κ. Γιάννη Σφαιρόπουλου. Για την ιστορία, η Φενερμπαχτσέ συντρίβει τον Ολυμπιακό, με τον πίνακα στο «Sinan Erdem Dom Spor Salonu» να γράφει ως τελικό σκορ το 80 – 64.

Σαφέστατα το αποτέλεσμα δεν αφήνει περιθώρια ανάλυσης του αγωνιστικού κομματιού, άλλωστε υπάρχουν οι έγκυροι αθλητικογράφοι, – δεν έχω σκοπό να κλέψω την δουλειά του μέγιστου αθλητικού αναλυτή κ. Βασίλη Σκουντή -, οι οποίοι έχουν εκτενώς ασχοληθεί με το καθαρά αθλητικό μέρος του αποτελέσματος με αναλύσεις σχετικές και πολυγραφότατες με τον τρόπο που ήρθε η ήττα στο ερυθρόλευκο «στρατόπεδο». Πραγματικά, η ελληνική ομάδα, πέρα από τις τρεις κατακτήσεις ευρωπαϊκών τίτλων στην ανώτερη διασυλλογική οργάνωση, μπορεί να χαρακτηριστεί ως η μεγάλη «looser» των χαμένων τελικών. 

Ο μπασκετικός Ολυμπιακός, από το 2010 και μετά, δεν ανατρέχουμε στην χρυσή εποχή των `90s και των χαμένων επί εποχής «Ξανθού» φιναλ φορ, παρά το λεγόμενο, χρησιμοποιώντας μπασκετικούς όρους «back to back» κατάκτησης των ετών 2012 και 2013, σε Κωνσταντινούπολη και Βερολίνο, αντίστοιχα, χάνει το τελικό του Παρισίου το 2010 με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα, αλλά και τον τελικό της περασμένης Κυριακής στην Κωνσταντινούπολη από την τουρκική Φενερμπαχτσέ. 

Άγνωστος ο αριθμός των υψηλών οικονομικά στρωμάτων οπαδών του μπασκετικού Ολυμπιακού, όπου μετά τον χαμένο τελικό της Κωνσταντινούπολης προσήλθαν στην εκπληκτική και κορυφαία ψαροταβέρνα του Βοσπόρου «Ismet Baba» ώστε να γευτούν τους υπέροχους μαριναρισμένους γαύρους από τα νερά του Βοσπόρου, όπως ακριβώς έπραξε αρκετός κόσμος μετά την κατάκτηση της Ευρωλίγκας του 2012 από τον Ολυμπιακό, στο ίδιο γήπεδο, στο κλειστό στάδιο «Sinan Erdem Dom Spor Salonu». 

Μεγάλος σε όγκο, ο αριθμός των Τούρκων οπαδών της Φενέρμπαχτσε αλλά και των Τούρκων πολιτών, οι οποίοι ξεχύθηκαν στους δρόμους και στις πλατείες της Κωνσταντινούπολης, ώστε να πανηγυρίσουν την πρώτη κατάκτηση του τροπαίου της Ευρωλίγκας από τουρκική ομάδα. Για τον δεδομένο λόγο, η τελική φάση των τεσσάρων κορυφαίων ομάδων της καλαθοσφαίρισης της Ευρωλίγκας και η κατάκτηση αυτής για πρώτη φορά από τουρκική ομάδα, κρίνεται ως ιστορικό γεγονός για τον αθλητισμό της Τουρκίας. Μεγάλη η σημασία της συγκεκριμένης διοργάνωσης και για τους κατοίκους της Κωνσταντινούπολης, με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να δίνουν ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα στους έντονους πανηγυρισμούς των Τούρκων πολιτών, μετά το ευτυχές αποτέλεσμα του τελικού για την ομάδα της πόλης τους.

Το τουρκικό «φιναλ φορ», είναι η πρώτη διοργάνωση διεθνούς βεληνεκούς και σημασίας η οποία διεξάγεται στην Τουρκία μετά το πραξικόπημα της 16ης Ιουλίου του 2016, αλλά και μετά από ένα περίπου μήνα από το δημοψήφισμα των Συνταγματικών Μεταρρυθμίσεων που προτείνει και περνάει στον τουρκικό λαό ο Τούρκος πρόεδρος – Σουλτάνος κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έχοντας κερδίσει το δημοψήφισμα έστω και με ισχνή πλειοψηφία. Στο «Turkiye referendum» της 16ης Απριλίου, η Κωνσταντινούπολη γυρίζει την πλάτη στον Τούρκο πρόεδρο – Σουλτάνος κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ψηφίζοντας «Ηayir», «όχι» στις Συνταγματικές Μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει πλέον νόμος του κράτους στην γείτονα Τουρκία. 

Οι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης δεν σταματούν στην αρνητική ψήφο, βγαίνουν μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του δημοψηφίσματος, πολλά προϊόν νοθείας όπως η αντιπολίτευση καταγγείλει, στους δρόμους και στις πλατείες τη νύχτα της 16ης Απριλίου του 2017 και διαμαρτύρονται ακόμα και από τα παράθυρα των σπιτιών χτυπώντας κατσαρόλες. Με αυτόν τον τρόπο, εκφράζουν «ειρηνικά» και χωρίς την παρουσία τανκς, τη διαμαρτυρία τους τόσο για το «νόθο αποτέλεσμα» του δημοψηφίσματος, όσο και για τις προθέσεις του Σουλτάνου κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που αποσκοπούν στη μετατροπή της Τουρκικής Δημοκρατίας σε Σουλτανάτο. 

Η νύχτα της Κυριακής 21 Μάϊου του 2017, νύχτα του τελικού της Ευρωλίγκα, της κορυφαίας μπασκετικής διασυλλογικής διοργάνωσης ο οποίος διεξάγεται στην Κωνσταντινούπολη, στην ημέρα μάλιστα εορτής του ιδρυτή της Κωνσταντινούπολης Κωνσταντίνου και Ελένης, αποτελεί για τον τουρκικό λαό νύχτα χαράς, ελεύθερων πανηγυριών μακριά από τον φόβο των τανκς του πραξικοπήματος της 16ης Ιουλίου, μακρυά από προδότες ή καθεστωτικούς νικητές των δήθεν δημοψηφισμάτων που απώτερο σκοπό έχουν τη σουλτανοποίηση της Τουρκίας. Η σημαντικότητα της στιγμής, αφορά όλους τους Τούρκους, η νίκη της Φενερμπαχτσέ επί του Ολυμπιακού και η κατάκτηση του πρώτου ευρωπαϊκού μπασκετικού τροπαίου, αποτελεί κάτι παραπάνω από μια νίκη σε τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής οργάνωσης. Η ευθυμία που επικρατεί στην Τουρκία την επόμενη μέρα του τελικού είναι γεγονός που επιτρέπει στους Τούρκους πολιτικούς αναλυτές και δημοσιογράφους να μιλούν για αλλαγή εκφράσεων στα πρόσωπα των Τούρκων πολιτών. Ακόμα και ο σκληρός νεοσουλτάνος κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έστω αν και την τελευταία στιγμή δεν μπόρεσε να παραβρεθεί στον τελικό, – εξαιτίας των μέτρων ασφαλείας και των υψηλών απαιτήσεων του ιδίου προς στους διοργανωτές -,στο «Sinan Erdem Dom Spor Salonu», χαλαρώνει και χαίρεται την νίκη και την κατάκτηση της κορυφής της μπασκετικής Ευρώπης από την αγαπημένη του Φενερμπαχτσέ. 

Ο κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έχει μόλις, εκλεγεί ξανά Πρόεδρος του ΑΚΡ, του κόμματος που ο ίδιος ίδρυσε, εκμεταλλευόμενος τις Συνταγματικές Μεταρρυθμίσεις που ψηφίστηκαν από το δημοψήφισμα, όντως πιο χαλαρός από ποτέ. Μάλιστα, ο Τούρκος νεοσουλτάνος κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, βρίσκει το χρόνο να σχολιάσει την κατάκτηση του τίτλου της Φενέρμπαχτσε, στη διάρκεια των συζητήσεων της διάσκεψης των χωρών της Μαύρης Θάλασσας και του Εύξεινου Πόντου, «ΟΣΕΠ», που διεξάγεται στη Κωνσταντινούπολη, με συμμετοχή και της Ελλάδας, παρουσία του Έλληνα Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου. 

Ο Τούρκος πρόεδρος κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δηλώνει στον «ΟΣΕΠ» πως η Φενερμπαχτσε κατέκτησε το τρόπαιο της Ευρωλίγκα, πρώτη φορά για τουρκική ομάδα, χάρη σε έναν Σέρβο προπονητή τον κ. Ζέλικο Ομπράντοβιτς και σε έναν Έλληνα, τον διεθνή Έλληνα μπασκετμπολίστα Κώστα Σλούκα.

Η συγκεκριμένη δήλωση του κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έστω και με καθαρά αθλητικό περιεχόμενο, αφήνει έκπληκτους δημοσιογράφους και πολιτικούς αναλυτές, – η αλήθεια είναι πως δεν παρουσιάζεται εκτενώς από ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Βέβαια δε σημαίνει πως και η συγκεκριμένη τοποθέτηση στον «ΟΣΕΠ» του Τούρκου προέδρου κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αφήνει περιθώρια επαναπροσέγγισης των ελληνοτουρκικών διαφορών, όμως αποτελεί μια δήλωση που άφησε πολλούς έκπληκτους και έγινε για συγκεκριμένο εξυπηρετούμενο σκοπό. Από ελληνικής πλευράς, ο χαμένος τελικός της Κωνσταντινούπολης από την ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού, δείχνει ακόμα μια φορά την άνοδο του ελληνικού μπάσκετ έστω και με χαμηλά μπάτζετ. Η ομάδα του Ολυμπιακού κοστίζει μόλις 14 εκατομμύρια ευρώ, όταν οι Τούρκοι έχουν ξοδέψει τα τελευταία χρόνια πάνω από 150 εκατομμύρια ευρώ.

 Αν και τα αθλητικά μου αισθήματα δεν μπορώ να τα κρύψω, είναι Παναθηναϊκά, άλλωστε στη χώρα αυτή, πολιτικά και αθλητικά ουδείς από παρθενογένεση, θα προσπαθήσω να εκφραστώ αντικειμενικά και να σκιαγραφήσουμε σε λίγες γραμμές το κλείσιμο της φετινής χρονιάς αλλά και να προσπαθήσουμε να δούμε, πως πρέπει να προχωρήσει το ελληνικό μπάσκετ στο μέλλον. Δεν χωράει αμφισβήτηση στο γεγονός πως ο Ολυμπιακός στο μπάσκετ, είναι η πιο συνεπής ομάδα της Ευρώπης τουλάχιστον σε παρουσίες τελικών της Ευρωλίγκα από το 2010 μέχρι σήμερα, είτε ως «winner» είτε ως «looser». Κανείς όμως δεν μπορεί να παραγράψει πως η πιο πετυχημένη ομάδα της Ευρωλίγκα τη νέα χιλιετία, πάντα μέσα από τις κατακτήσεις τίτλων είναι ο εξάστερος πρωταθλητής Ευρώπης, ο μπασκετικός Παναθηναϊκός, η πιο πετυχημένη ελληνική ομάδα. Οι νικητές προπονητές των δυο τελευταίων τελικών της Ευρωλίγκας, κ.κ. Ζέλικο Ομπράντοβιτς και Δημήτρης Ιτούδης, αποτελούσαν την τεχνική καθοδήγηση του Παναθηναϊκού στα χρόνια που μεσουρανούσε στην κορυφή της Ευρώπης. 

Το λάθος όλων στην Ελλάδα, ειδικά των φιλάθλων, είναι πως συνδέουν το άθλημα της καλαθοσφαίρισης με ποδοσφαιρικές οπαδικές αντιλήψεις, οι οποίες φτάνουν στα όρια της απρέπειας και του εξευτελισμού του αθλήματος με τα επεισόδια να είναι ακραία, χωρίς να ταιριάζουν στην αντίληψη του αθλήματος. Το πάθος των Ελλήνων, δημιουργεί και αυξάνει το πρόβλημα, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να χαρεί ο Έλληνας φίλαθλος το μπάσκετ, όπως πρέπει, παρά το υψηλό επίπεδο της τεχνογνωσίας, τόσο από πλευράς αθλητών, όσο και από πλευράς προπονητών που η Ελλάδα διαθέτει. Οι Έλληνες αθλητές, μέσα από πολλές θυσίες, πιστοποιούν το επίπεδό τους, τόσο διασυλλογικά, όσο και με τις εθνικές ομάδες στις διεθνείς οργανώσεις. Εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, οι Έλληνες αθλητές, αναγκάζονται να αγωνίζονται τα τελευταία χρόνια πάντα εκτός έδρας, όχι μπροστά στο κοινό της χώρας μας, σε τελικούς μεγάλων οργανώσεων ή σε διεθνή τουρνουά εθνικών ομάδων. 

Ας σταματήσουν οι ίντριγκες στο ευγενές αυτό σπορ και πρότασή μας, οι πρόεδροι των δυο ομάδων, ως ένδειξη φιλίας και ανάπτυξης του αθλήματος, να συνδιοργανώσουν ένα «φιναλ φορ» της Ευρωλίγκα στην Αθήνα ή στον Πειραιά, αλλά και η Ελληνική Ομοσπονδία Μπάσκετ, να ζητήσει να φιλοξενηθούν τα προσεχή χρόνια στην χώρα μας, ξανά μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις. Φιλοξενία αθλητικών διοργανώσεων, πέρα από τη χαρά των Ελλήνων και την εθνική ανάταση, σημαίνει και εισερχόμενος τουρισμός και μάλιστα υψηλών προδιαγραφών από ανθρώπους που ακολουθούν εθνικές και συλλογικές ομάδες στα μεγάλα τουρνουά. 

Επιστροφή στην ελληνική πραγματικότητα : Κλείνοντας, θα προσπαθήσουμε να δώσουμε και μια νότα στους προσεχείς τελικούς του ελληνικού πρωταθλήματος. Θα ευχηθούμε, καταρχήν, να διεξαχθούν σε αυστηρά αθλητικά πλαίσια, μακρυά από τραμπουκισμούς και παρατράγουδα. Αθλητικά, ο Ολυμπιακός επιστρέφει στο ελληνικό πρωτάθλημα ως δευτεραθλητής Ευρώπης, έτοιμος να υπερασπιστεί τα σκήπτρα του Πρωταθλητή Ελλάδας. Ο Παναθηναϊκός, δείχνει να ξεπερνάει τον αποκλεισμό με σκούπα στη φάση των playoffs από την Φενερμπαχτσέ, χάνοντας το πλεονέκτημα έδρας και την μετά από την κατ` εντολή του ιδιοκτήτη της ομάδας κ. Δημήτρη Γιαννακόπουλου επιστροφή της ομάδας από την Κωνσταντινούπολη με το γνωστό πούλμαν, πλην τεσσάρων καλαθοσφαιριστών, εξαιτίας εξωαγωνιστικών συμπεριφορών των καλαθοσφαιριστών. Η άνετη επικράτηση επί της ΑΕΚ, με 38 πόντους διαφορά, δείχνει πως πλεον ανεβάζουν στροφές οι πράσινοι αθλητές, όντως έτοιμοι και διψασμένοι έρχονται στην σειρά του τελικό του πρωταθλήματος, με μοναδικό στόχο την κατάκτηση του τίτλου. Βρεθήκαμε, ως απεσταλμένοι του www.mignatiou.com , στο κλειστό γήπεδο «Νίκος Γκάλης» και παρακολουθήσαμε τον πρώτα αγώνα της σειράς με την ΑΕΚ, παρευρισκόμενοι και στη συνέντευξη τύπου, μιλώντας μάλιστα και κατ` ιδίαν με τον κόουτς Τσάβι Πασκουάλ. 

Πραγματικά διαπιστώσαμε το υψηλό επίπεδο αλλά και την ορθή διαχείρηση της κρίσης, που όπως δείχνουν τα πράγματα θα παρακολουθήσουμε, ανεξάρτητα από τον τελικό πρωταθλητή, ένα σπουδαίο σε θέαμα μπασκετικό προϊόν. Οι φετινοί τελικοί, κρίνονται και ως ιστορικό μπασκετικό γεγονός, καθώς είναι η πρώτη φορά που θα γίνουν χωρίς την παρουσία του μεγάλου Έλληνα καλαθοσφαιριστή με τη φανέλα του Παναθηναϊκού Δημήτρη Διαμαντίδη. Ευχαριστούμε την ΚΑΕ Παναθηναϊκός και τον Υπεύθυνο του Γραφείου Τύπου της ΚΑΕ, κ. Απόστολο Λιόγκα για την άψογη φιλοξενεία στις εγκαταστάσεις του «Νίκος Γκάλης». 

Ναι, είδα τον τελικό Φενερμπαχτσέ – Ολυμπιακός από τον καναπέ, με την Φενερμπαχτσέ να κερδίζει το τρόπαιο εξαιτίας ενός Σέρβου προπονητή που ακούει στο όνομα Ζέλικο Ομπράντοβιτς, πρώην προπονητή του Παναθηναϊκού και ενός Έλληνα παίχτη που τον λένε Κώστα Σλούκα, πρώην καλαθοσφαιριστή του Ολυμπιακού. Υστερόγραφο: Μιλώντας με αρκετούς σοβαρούς Τούρκους φίλους αυτές τις ημέρες, διαπιστώνω πως η αλλαγή κλίματος στην Τουρκία έχει έρθει και έχουν επιστρέψει τα χαμόγελα. Oι ίδιοι με διαβεβαιώνουν, πως το επόμενο πραξικόπημα στην Τουρκία θα ξαναγίνει μετά από 50 χρόνια, το προηγούμενο έγινε το 1980 και θα έχει την ίδια κατάληξη με αυτό της 16ης Ιουλίου του 2016. 

Παράλληλα, θεωρούν πως ο πολιτικός χρόνος του Τούρκου Προέδρου κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τελειώνει το 2019, με τη λήξη της προεδρικής θητείας, ο τούρκος Πρόεδρος δεν θα κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του 2019 και θα αναγκαστεί ηττημένος να αποχωρήσει από την πολιτική σκηνή της Τουρκίας, χωρίς να έχει καταφέρει να ολοκληρώσει την σουλτανοποίηση – ισλαμοποίηση του θεσμικού κράτους που ίδρυσε ο Πατέρας των Τούρκων και γενοκτόνος των Ελλήνων Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Σημείωση: Το παρόν κείμενο είναι αφιερωμένο στους συμφοιτητές μου στα χρόνια της Ιταλίας, όπου το 1997 πήγαμε στη Ρώμη για να παρακολουθήσουμε τον τελικό του τότε «Φιναλ Φορ». Στο «Palaeur», το κλειστό γήπεδο των ολυμπιακών εγκαταστάσεων της «Αιώνιας Πόλης», ο Ολυμπιακός έγραψε ιστορία, καθώς σήκωσε το πρώτο του «Ευρωπαϊκό», με προπονητή των κ. Ντούσαν Ιβκοβιτς και με παίχτες όπως οι Ριβερς, Φασούλας, Σιγάλας, να επικρατούν στον τελικό της Μπαρτσελόνα. Πρώτη ελληνική ομάδα που κατακτάει την κορυφαία σε διασυλλογικό επίπεδο ευρωπαϊκή κούπα είναι ο Παναθηναϊκός με τη στέψη να γίνεται στο Παρίσι το 1996,πάλι με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα. 

Αν και φίλαθλος – οπαδός, σε αθλητικά πάντα πλαίσια του Παναθηναϊκού, είχα παραβρεθεί στο «φιναλ φορ» της Ρώμης το 1997, έχοντας χάσει μπασκετικό «στοίχημα» από φίλο, αναγκασμένος να παρακολουθήσω το «Φιναλ Φορ» της Ρώμης και να δω την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού από τον Ολυμπιακό. ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Λίγα λόγια για το νέο δολοφονικό χτύπημα των τζιχαντιστών στο Μάντσεστερ. Το παρόν κείμενο, γραφόταν την ώρα της επίθεσης των τζιχαντιστών στο συναυλιακό χώρο της Αρένας του Μάντσεστερ, με θύματα κυρίως μικρά παιδιά τα οποία παρακολουθούσαν, είτε μόνα είτε με τους γονείς τους, τη συναυλία της διάσημης Αμερικανίδας τραγουδίστριας Αριάνα Γκράντε. 

Οι μακελάρηδες, δολοφόνοι τζιχαντιστές, σκορπούν το θάνατο σε οικογένειες που έστειλαν τα παιδιά τους να διασκεδάσουν, παρακολουθώντας μια καλλιτεχνική συναυλία. Το δεύτερο Μπατακλάν είναι γεγονός, όμως το νέο χτύπημα, δείχνει την μη δυνατότητα της πρόβλεψης των επιθέσεων από τη μεριά των τζιχαντιστών. 

Επιθέσεις, οι οποίες μπορούν να πραγματοποιηθούν ανά πάσα στιγμή, σε οποιοδήποτε γεγονός, σκορπώντας θάνατο και φόβο στους Ευρωπαίους πολίτες. Μπροστά στον θάνατο, αναλύσεις, πολιτικές αντιπαραθέσεις και αθλητικές ανούσιες οπαδικές κόντρες σταματούν. Οι τζιχαντιστές, δεν είναι «αποτυχημένοι», όπως αποτυχημένα τους βαφτίζει από τη Βηθλεέμ ο ιδιόρρυθμος 45ος Αμερικανός πρόεδρος κ. Ντόναλτ Τραμπ, αλλά τσάμπα μάγκες και δολοφόνοι οι οποίοι ανά πάσα στιγμή γίνονται επικίνδυνοι εγκληματίες. R.I.P. Μanchester. 

Ο Ανδρέας Τσιλογιάννης είναι δημοσιογράφος & πολιτικός αναλυτής. Andreas.tsilogiannis@gmail.com 

Τwitter: TsiloyannisAnd 

Facebook: Andreas Tsiloyannis