Οι γνωστοί εθνικιστικοί κύκλοι του Κεμαλισμού με εκφραστή αυτή τη φορά τον πρώην πρώην γενικού γραμματέα του υπουργείου Άμυνας της Τουρκίας ταξίαρχου Umit Yalin υποστηρίζουν πως βάσει των συμφωνιών και τις συνθήκες του Λονδίνου και του Βουκουρεστίου και αργότερα της Συνθήκης της Λωζάνης τα 3/4 της Κρήτης ανήκουν στην Τουρκία. Για του λόγου το αληθές η εφημερίδα δημοσιεύει και τον χάρτη που ακολουθεί:

Δεν είναι βεβαίως η πρώτη φορά που οι εθνικιστικοί κύκλοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Τουρκίας υπερβαίνουν ακόμη και τις άναρθρες ισλαμο-οθωμανικές κραυγές του εθνικιστικού λαϊκισμού στην Τουρκία. Είναι αυτοί οι κύκλοι που τα τελευταία χρόνια «σπρώχνουν» την κυβέρνηση και τον ίδιο τον Ερντογάν σε ακραίες εθνικιστικές θέσεις όσον αφορά τα νησιά του Αιγαίου, τις γκρίζες ζώνες που φθάνουν έως και την Κρήτη κλπ.

Ο ταξίαρχος αυτός τον οποίον προβάλει η κεμαλική εφημερίδα, η οποία σημειωτέον είναι μεγάλης κυκλοφορίας, αξιώνει την εκκένωση όλων των νησιών γύρω από την Κρήτη, όπως τη Γαύδο, τη Γαυδοπούλα ή το Γαϊδουρονήσι αλλά φθάνει στο σημείο του απόλυτου παραλογισμού και την εθνικιστικής παράνοιας και ζητά άμεσα την αποστρατικοποίηση των 3/4 της Κρήτης και την εκκένωση των ελληνικών στρατιωτικών εγκαταστάσεων γύρω από το Ηράκλειο της Κρήτης και το αεροδρόμιο με τον ισχυρισμό ότι είναι τουρκικό έδαφος. 

Πέρα από τον γέλωτα που προκαλεί μια τέτοια ακραία θέση ενός πρώην Γενικού Γραμματέα του σημαντικότατου θεσμού στην Τουρκία, του υπουργείου Άμυνας της Τουρκίας, οι άναρθρες εθνικιστικές κραυγές αυτού του ανθρώπου δυστυχώς απευθύνονται στα ευήκοα ώτα του ακραίου τουρκικού εθνικισμού που δεν υποθάλπεται μόνο από μερίδα των ισλαμιστών αλλά αγκαλιάζει ευρύτερο πολιτικό χώρο που εκτείνεται από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έως τους Γκρίζους Λύκους. 

Είναι ένα σύμπτωμα που καταδεικνύει πως ο ριζωμένος ακραίος εθνικισμός στην Τουρκία λειτουργεί σε ένα σύστημα συγκοινωνούντων δοχείων μεταξύ νεοθωμανισμού-Κεμαλισμού- άκρας δεξιάς.

Το σύστημα αυτοτροφοδοτείται και αλληλεπικαλύπτεται προσφέροντας άλλοθι σε διάφορες στιγμές στις κυβερνήσεις της Τουρκίας οι οποίες κατά το δοκούν επικαλούνται αυτούς τους παραλογισμούς.

Το ζήτημα είναι ότι σε μια μερίδα της τουρκικής κοινής γνώμης αυτού του είδους οι παρεμβάσεις ατόμων όπως ο Umit Yalin έχουν απήχηση. Και επειδή διατείνονται πως διαθέτουν ντοκουμέντα και έγγραφα αντιμετωπίζονται στα σοβαρά. Τελικά αυτοί οι κύκλοι του παραδοσιακού κεμαλισμού, οι οποίοι ανήκουν στον κύκλο της τουρκικής άκρας δεξιάς λειτουργούν και ως «λαγοί». Δεν είναι παράδοξο ότι το συγκεκριμένο άρθρο δημοσιεύεται από την κεμαλική εφημερίδα Sozcu την ημέρα της επίσημης επίσκεψης του Ερντογάν στην Αθήνα.

zougla.gr