Είχε ήδη προταθεί παλαιότερα ότι η αυτοάνοση και φλεγμονώδης δραστηριότητα μπορεί να παίζει ρόλο στην εκδήλωση Αλτσχάιμερ και άνοιας. Η νέα έρευνα φαίνεται να παρέχει νέες ενδείξεις περί αυτού.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή επιδημιολογίας Μάικλ Γκολντέικρ του Τμήματος Υγείας του Πληθυσμού του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που έκαναν τη δημοσίευση στο περιοδικό επιδημιολογίας «Journal of Epidemiology and Community Health», ανέλυσαν στοιχεία για πάνω από 1,8 εκατομμύρια ανθρώπους, που εισήχθησαν σε νοσοκομείο σε διάστημα 15ετίας λόγω κάποιου από τα 25 αυτοάνοσα νοσήματα (ρευματοειδή αρθρίτιδα, πολλαπλή σκλήρυνση, ελκώδη κολίτιδα, ψωρίαση, ερυθηματώδη λύκο κ.α.).

Διαπιστώθηκε ότι όσοι έκαναν νοσοκομειακή εισαγωγή για αυτοάνοση πάθηση, ήταν κατά μέσο όρο 20% πιθανότερο να εμφανίσουν άνοια τα επόμενα χρόνια, σε σχέση με όσους εισήχθησαν για άλλους λόγους. Από τα 25 αυτοάνοσα νοσήματα, τα 18 εμφάνισαν σαφή συσχέτιση με την εκδήλωση άνοιας πέντε ή περισσότερα χρόνια αργότερα.

Όσον αφορά τις αιτίες της άνοιας, διαπιστώθηκε ότι για όσους είχαν αυτοάνοση πάθηση, ο κατοπινός κίνδυνος ήταν 6% μεγαλύτερος για Αλτσχάιμερ και 28% μεγαλύτερος για αγγειακή άνοια.

Οι άνθρωποι με αυτοάνοσο ήταν 53% πιθανότερο να κάνουν αργότερα εισαγωγή στο νοσοκομείο λόγω στεφανιαίας νόσου και 46% πιθανότερο να κάνουν εισαγωγή εξαιτίας εγκεφαλικού επεισοδίου.

Από την άλλη, ο κίνδυνος για Αλτσχάιμερ φαίνεται μικρότερος στην περίπτωση των ασθενών με ρευματοειδή αθρίτιδα, πιθανώς επειδή επί χρόνια κάνουν θεραπεία με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ασπιρίνη, παρακεταμόλη κ.α.),τα οποία έχει διαπιστωθεί ότι μειώνουν τον κίνδυνο του Αλτσχάιμερ.

Εξάλλου, ο κίνδυνος άνοιας είναι σημαντικά μεγαλύτερος στους άνδρες από ό,τι στις γυναίκες με πολλαπλή σκλήρυνση, αλλά για τα άλλα αυτοάνοσα νοσήματα ο κίνδυνος είναι περίπου ίδιος για τα δύο φύλα.

Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι η σχέση αυτοάνοσων παθήσεων-άνοιας πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω.

newsbeast.gr