Να τι θα πει: Πολιτισμός! Έρευνα και μαρτυρίες.
Γράφει και επιβεβαιώνει στο βιβλίο του ότι ο Κρητικός λαός στην προσπάθειά του να αμυνθεί ενάντια στον κατακτητή, συμπεριφέρθηκε απάνθρωπα και με ασύλληπτη βία ενάντια στους στρατιώτες του Γ’ Ράιχ.
Ένας ερευνητής – δημοσιογράφος ο κ. Κώστας Παπαγεωργίου, έκανε εκτενή έρευνα και έφερε στο φως σελίδες της ιστορίας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Απόσπασμα της έρευνάς του, σας παραθέτω:
Οι Ναζί διέπραξαν τέτοια αποτρόπαια εγκλήματα στην Κρήτη μπροστά στα οποία ωχριά και η πιο αρρωστημένη φαντασία.
Βίασαν γυναίκες πάνω στην Αγία τράπεζα εκκλησίας. Ξεκοίλιασαν εγκύους και δολοφόνησαν τα παιδιά τους μπροστά στα μάτια τους. Βίασαν ανήλικα κορίτσια, έκαψαν κατάκοιτους γέροντες στα κρεβάτια τους και εκτέλεσαν εκατοντάδες αθώους ανθρώπους στα χωριά και τις πόλεις της Κρήτης.
Ο Καζαντζάκης την ψηλάφισε και την γεύτηκε. Εγώ την κατέγραψα από τους επιζώντες μάρτυρες και δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου την μαυροφορεμένη γυναίκα στη Βιάννο που μου είπε: Σκοτώσανε τον άνδρα μου, τον πατέρα μου και τους δυο αδερφούς μου κι έμεινα μόνη στον κόσμο. Καλύτερα να είχανε σκοτώσει κι εμένα. Ούτε την άλλη χαροκαμένη γυναίκα στο χωριό Σάρχος που μου είπε: Εκτελέσανε τους ανθρώπους μας και μετά από μια εβδομάδα μας άφησαν οι Γερμανοί να πάμε να πάρουμε τους νεκρούς. Μάζευα τις σάρκες του άνδρα μου μαζί με τους ορμίγκους και τον έβαλα σ ένα τσουβάλι για να πάω να τον θάψω.
Αυτή η φρίκη ΄΄κύριοι΄΄ ανεγκέφαλοι δεν ξεχνιέται. Την κατέγραψα σταγόνα - σταγόνα και με αρρώστησε. Ούτε ξεχνιέται ο τρόμος της γυναίκας που με γέννησε και με μεγάλωσε όταν άκουγε γερμανικά, γιατί οι Ναζί είχαν λιώσει με τα υποκόπανα των όπλων τους το κεφάλι του παππού μου μπροστά στα μάτια της παιδούλας τότε μητέρας μου.
Αλλά αυτή η φρίκη εμάς δεν μας έκανε απάνθρωπους όπως τους Ναζί που θέλετε να υπερασπισθείτε, υπερασπιζόμενοι τον Ρίχτερ.
Όταν μετά από έρευνά μου ανακάλυψα το κρανίο του οδηγού του Κράϊπε, Άλφρεντ Φένσκε, το ταυτοποίησα στην ιατροδικαστική μονάδα του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου και ειδοποίησα την Γερμανική πρεσβεία να το παραλάβει. Αρνήθηκαν διότι δεν ήθελαν λέει να ανακινήσουν τέτοια θέματα και μόνο όταν τους απείλησα ότι θα πάω ο ίδιος στο Βερολίνο να το παραδώσω συγκινήθηκαν. Εν τω μεταξύ είχα το κρανίο του Φένσκε επί ένα μήνα στο σαλόνι του σπιτιού μου. Τελικά ήρθε απεσταλμένος της Υπηρεσίας Γερμανικών μνημείων και αφού οργάνωσα τρισάγιο στο σημείο που το βρήκα το παρέδωσα στο Γερμανικό νεκροταφείο του Μάλεμε με συνοδεία Κρητικόπουλα και Κρητικοπούλες. Ένα χρόνο αργότερα ήρθε και με συνάντησε ο γιός του Άλφρεντ Φένσκε και δακρυσμένος κρατώντας σφικτά το χέρι μου μου είπε: Έκανες στον πατέρα μου μια αξιοπρεπέστατη κηδεία που εγώ δεν μπόρεσα να του κάνω. Και με απορία με ρώτησε «γιατί;».
Επειδή έτσι μου επέβαλλε ο ελληνικός μου πολιτισμός, του απάντησα».
Πηγή: Από το αρχείο του ερευνητή – δημοσιογράφου κ. Κ. Παπαγεωργίου, ο οποίος με χαρά μού παραχώρησε για να δημοσιεύσω, τον ευχαριστώ πολύ.
Ημέρα μνήμης η σημερινή. Ήταν Τρίτη 20 Μαΐου 1941, το πρωί στο αεροδρόμιο του Μάλεμε. Εκεί γράφτηκαν οι σελίδες της νεώτερης Ιστορίας από μια φούχτα Ελλήνων ενάντια στην κραταιά πολεμική μηχανή του Γ’ Ράιχ. Εκεί, ο Κρητικός λαός απέδειξε ότι οι Έλληνες δεν πολεμούν σαν ήρωες, αλλά οι ήρωες σαν τους Έλληνες! Το μοναδικό τους «αδίκημα» ήταν ότι ως υπέρμαχοι της ελευθερίας πολέμησαν μέχρι της τελευταίας τους πνοής για τα ιερά και τα όσια της πατρίδος, θυσιάζοντας τη ζωή τους στο βωμό της ελευθερίας.
Εύα καπελλάκη – Κοντού [Εκπαιδευτικός και αρθρογράφος Lettere Classiche dell’ Universita’ degli studi di Napoli “Federico II”].