Μεσαρά: «Το πρώτο μας ραδιοφωνικό ταξίδι...» (vid)
Ο κος Μανώλης, η κα Άρτεμη, ο κος Γιώργος κι άλλοι πολλοί είναι άνθρωποι απλοί, γεννημένοι σε τούτα τ' άγια χώματα της Μεσαράς. Τον πόνο τους αλλά και τη χαρά τους την έκαναν μαντινάδα, την έκαναν ποίημα για να περάσει πιο εύκολα για να γίνει παράπονο ή και μοιρολόι, να γίνει χαρούμενο νάκλι ή αλλιώς "το παραμύθι της βραδιάς».
Η ψυχή πιάνεται στο δίχτυ τούτο, σαν μύγα στον ιστό της αράχνης.
Αποξεχνιέται ο άνθρωπος, παραδίνεται στον ξελογιαστή σκοπό, λαχανιάζει στις δύσκολες στιγμές, στρογγυλοκάθεται ν΄ ακούσει,… η φωνή του μαντιναδολόγου αφηγείται ιστορίες ολόκληρες με τετράστιχα, άλλοτε με ρίμα κι άλλοτε χωρίς.
Έτσι μπελονιασμένα, ακατάστατα όπως και η ψυχή του κι ο νους του, γιατί όταν είναι ορδινιασμένος, τότε βρίσκει τη ρίμα, το δεκαπεντασύλλαβο και το κατάλληλο κρητικό ιδίωμα. Κάποια στιγμή φουντώνει ο οίστρος και η μια μετά την άλλη μαντινάδα, ξεχύνονται από τα χείλη και γίνονται όλοι μια παρέα και φεύγουν μακριά οι σκέψεις, που ροκανίζουν τον νου και δεν τον αφήνουν να σκεφτεί και γελούν και κλαίνε και αδελφώνονται και μονιάζουν, γίνονται παρέα όπως τον παλιό καλό καιρό δίχως μίση και πάθη, δίχως έχθρες κατανοούν ότι δεν τους χωρίζει τίποτα, παρά η λαχτάρα και η γρηγοράδα να σκαρώσουν μια μαντινάδα ή ένα ποίημα με κρητικό στίχο, για να γελάσουν και να κλάψουν, για να ζήσουν!
Ας αφεθούμε λοιπόν σ' αυτό το όμορφο ταξίδι του νου κι ας σεργιανίσουμε όπως παλιά σε παλιούς σκοπούς!