Ο Μάκης Παπαδόπουλος ξεκινώντας την ομιλία του σημείωσε:

«Σήμερα δεν υπάρχουν περιθώρια για νέες αυταπάτες. Σήμερα ξέρουμε απ’ την ίδια μας την πείρα ότι η αντιλαϊκή επίθεση, τα απανωτά επώδυνα μέτρα δεν πρόκειται να σταματήσουν, αν δε βγούμε μαχητικά, αγωνιστικά στο προσκήνιο για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας. 

(…)Το πάθημα απ’ τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να γίνει μάθημα σ’ όποιον πίστεψε καλοπροαίρετα ότι αρκεί ν’ αλλάξει η κυβέρνηση για να εξανθρωπιστεί ο σύστημα της εκμετάλλευσης, ο καπιταλισμός και για να μεταμορφωθεί φιλολαϊκά η ΕΕ. Όσοι πίστεψαν ότι θ’ ανακτήσουν τουλάχιστον κάποιες απ’ τις μεγάλες απώλειές τους την περίοδο της κρίσης, όσοι είχαν την ελπίδα ότι τουλάχιστον δε θα ληφθούν νέα πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα, τώρα καταλαβαίνουν ποιοι τους εξαπάτησαν. 

Το ΚΚΕ προειδοποίησε έγκαιρα το λαό γι’ αυτά που συμβαίνουν σήμερα. Απάντησε μαχητικά και αποφασιστικά σ’ όλες τις πολύμορφες πιέσεις που του ασκήθηκαν να συμμετέχει ή να στηρίξει τη λεγόμενη κυβέρνηση της Αριστεράς και η θέση του δικαιώνεται από τις εξελίξεις. 

Το ΚΚΕ προειδοποίησε έγκαιρα ότι οι κατευθύνσεις των μνημονίων δεν είναι μια δογματική πολιτική των συντηρητικών κομμάτων της ΕΕ, δεν είναι μια εμμονή του Σόιμπλε ή της Μέρκελ. Είναι πολιτική στήριξης του κεφαλαίου, πολιτική για την αύξηση των κερδών των μονοπωλίων. 

Γι’ αυτό δεν πρέπει κανείς να ξεγελαστεί απ’ τις νέες απατηλές υποσχέσεις του Τσίπρα που επαναλαμβάνει το παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης», όπου χάρη στη θαυματουργή πολιτική του θα ωφελούνται τάχα και οι θύτες και τα θύματα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Ο Μητσοτάκης του ασκεί κριτική ότι καθυστερεί να εφαρμόσει τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις, ώστε να βγει πιο γρήγορα η οικονομία απ’ τη φάση της ύφεσης.»

Για την ανάκαμψη που διαφημίζει ο ΣΥΡΙΖΑ επεσήμανε:

« (…) Και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ κρύβουν ότι η ανάκαμψη και αύξηση των κερδών του κεφαλαίου, η ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας απαιτεί φθηνή εργατική δύναμη, αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης, νέα πεδία κερδοφορίας για τους μονοπωλιακούς ομίλους. Κρύβουν ότι όσο τα μονοπώλια κρατούν τα χέρια τους το τιμόνι της εξουσίας και της οικονομίας, δεν πρόκειται να πουν ποτέ στους εργαζόμενους «ελάτε να σας επιστρέψουμε τις απώλειές σας, τις κατακτήσεις ή τα δικαιώματα που χάσατε». Ας δούμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ο κλάδος του Τουρισμού βρίσκεται ήδη σε δυναμική τροχιά ανάπτυξης, δε βρίσκεται στη φάση της κρίσης. Αποφάσισαν μήπως οι επιχειρηματικοί όμιλοι του κλάδου να αποκαταστήσουν, να καλύψουν τις απώλειες σε μισθούς και δικαιώματα των ξενοδοχοϋπάλληλων; Έγιναν πιο φτηνές οι διακοπές για τη λαϊκή οικογένεια; Όσοι δουλεύουν στα ξενοδοχεία της Κρήτης μπορούν εύκολα να μας απαντήσουν. Γιατί άραγε θα συμβεί κάτι διαφορετικό σε άλλους κλάδους τώρα που μπαίνει σε φάση αναιμικής ανάκαμψης συνολικά η ελληνική οικονομία; 

Η προσέλκυση επενδύσεων και η ανάκαμψη την οποία υπόσχονται δεν οδηγεί στην κατάργηση των αντιλαϊκών νόμων των προηγούμενων χρόνων, ούτε στην αναπλήρωση των απωλειών μας. Αντίθετα, θα στηριχτεί στην ισοπέδωση των δικαιωμάτων μας, σε νέα αφαίρεση του εισοδήματος του λαού.

Αυτή η ματωμένη ανάκαμψη αποτελεί στόχο της αστικής τάξης που τον βαφτίζει ως εθνικό στόχο και προσπαθεί να πείσει το λαό να τον στηρίξει με νέες θυσίες. Προβάλει ως λύση την προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων.»

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο ζήτημα της εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων νότια της Κρήτης και τις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή: 

«(…)Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι αναμενόμενες επενδύσεις για έρευνα και εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που η θαλάσσια περιοχή νότια της Κρήτης θα έχει όπως φαίνεται την τιμητική της. 

Το πραγματικό ερώτημα που πρέπει να μας απασχολήσει δεν είναι γενικά και αόριστα αν υπάρχουν εγχώρια κοιτάσματα και αν η Ελλάδα μπορεί να γίνει ενεργειακός κόμβος, αλλά αν και με ποιες προϋποθέσεις θα αξιοποιηθούν για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Με άλλα λόγια: Ανάπτυξη για ποιον;

Οι μεγάλοι ωφελημένοι απ’ την ενεργειακή πολιτική που ακολουθεί η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ στα χνάρια των προηγούμενων κυβερνήσεων θα είναι οι μεγαλομέτοχοι των εγχώριων και των ξένων ομίλων όπως η Total και Exxon Mobil. Στα 10 οικόπεδα νότια της Κρήτης που παρουσιάζουν μεγάλο οικονομικό ενδιαφέρον θα δραστηριοποιηθεί κατά πάσα πιθανότητα η Exxon Mobil σε συνεργασία με τα ΕΛΠΕ. Η ισχυρή αμερικανική βάση της Σούδας αποτελεί πρόσθετη εγγύηση σχετικά με τις επιλογές της Exxon Mobil.

Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε αναλυτικά τα στοιχεία για τις μειώσεις μισθών, τις εθελούσιες τάχα απολύσεις, για το καθεστώς απασχόλησης στους εργολάβους και για τα θανατηφόρα ατυχήματα στους εγχώριους ομίλους, όπως το πολύνεκρο ατύχημα στα ΕΛΠΕ από έλλειψη τήρησης βασικών μέτρων ασφάλειας.

Για παράδειγμα, οι 1500 νέες θέσεις εργασίας που δημιούργησε πρόσφατα ο αγωγός ΤΑΡ στη χώρα μας είναι με πετσοκομμένα δικαιώματα, εξαντλητικά ωράρια και απλήρωτες υπερωρίες. Τα ωράρια γίνονται στην πράξη 11ωρα και το επίδομα ανθυγιεινής και επικίνδυνης εργασίας δεν χορηγείται. Ανησυχητική είναι και η εικόνα για την πληρότητα των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων και των σχεδίων πρόληψης και περιορισμού των συνεπειών πιθανών ατυχημάτων.

Ακόμα πιο αποκαλυπτικό για το «ποιος θα ωφεληθεί» είναι το σημερινό κρατικό πλαίσιο έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων. Ουσιαστικά ισοδυναμεί με ένα κρατικό γραφείο διανομής του ενεργειακού πλούτου της χώρας σε μια χούφτα ομίλους που θα κερδίσουν τη μερίδα του λέοντος.

Αρκεί να δει κανείς το σημερινό επίπεδο χρηματοδότησης και στελέχωσης των υποδομών της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας (ΕΛΔΕΥ) το πλαίσιο αδειοδότησης fast track που προωθεί η κυβέρνηση, τα γνωστά χρόνια προβλήματα των εγχώριων ινστιτούτων του ΙΓΜΕ και του ΕΛΚΕΘΕ και να κάνει μια στοιχειώδη σύγκριση με τη διεθνή εμπειρία.

Ας δούμε τώρα το πιο σοβαρό ζήτημα. Η κυβέρνηση προχωρά σε συμβάσεις παραχώρησης και ξεκινά τις διαδικασίες για νέες έρευνες στα υπόλοιπα οικόπεδα όπως τα 10 της Κρήτης, χωρίς να προχωρά η διαδικασία ανακήρυξης ΑΟΖ σύμφωνα με τη διεθνή σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Ακολουθεί τη σχετική αμερικανική συμβουλή στην ουσία υπόδειξη, την ώρα που κλιμακώνεται η επιθετικότητα της αστικής τάξης της Τουρκίας. Η Τουρκία αμφισβητεί με διπλωματικά και στρατιωτικά μέσα τα υπάρχοντα σύνορα της περιοχής. Αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λοζάνης και επιχειρεί να δημιουργήσει τετελεσμένα για γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο.»

 « (…) Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση Τσίπρα υπηρετεί με συνέπεια τους στόχους της ελληνικής αστικής τάξης να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα των εγχώριων μονοπωλιακών ομίλων στην ευρύτερη περιοχή, να αναβαθμίσει τη χώρα σε κόμβο ενέργειας και εμπορευμάτων και να αποσπάσει ένα μερίδιο απ’ τα κέρδη αν προχωρήσει η έρευνα και η εκμετάλλευση των εγχώριων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.

Για τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης η κυβέρνηση αναλαμβάνει τον επικίνδυνο ρόλο του σημαιοφόρου σε επιθετικά σχέδια του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή. Γι’ αυτό καλεί την αρμάδα του ΝΑΤΟ να αναλάβει τη φύλαξη του Αιγαίου και της ευρύτερης περιοχή δηλαδή καλεί το λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Γι’ αυτό ενισχύει τον ιμπεριαλιστικό άξονα συνεργασίας με το Ισραήλ και την Αίγυπτο.

Η κυβέρνηση αποδέχεται και δρομολογεί τα επικίνδυνα σχέδια αναβάθμισης της βάσης της Σούδας στο πλαίσιο των συζητήσεων για την επέκταση της συμφωνίας μέχρι και μια δεκαετία. Το ζήτημα απασχολεί ιδιαίτερα τις ΗΠΑ αφού ο κόλπος της Σούδας τους προσφέρει το μόνο βαθύ λιμάνι σε ολόκληρη τη μεσόγειο που μπορεί να φιλοξενήσει πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο.»

Ολοκληρώνοντας την ομιλία του υπογράμμισε:

« (…) Υπάρχει άλλος δρόμος, υπάρχει η διέξοδος της αποδέσμευσης απ’ τις λυκοσυμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, της διαγραφής του χρέους με το λαό στο τιμόνι της εξουσίας, ώστε ο πλούτος που υπάρχει και ο πλούτος που παράγεται να αποτελεί λαϊκή περιουσία. 

(…) Ελάτε λοιπόν, μαζί μας να στήσουμε παντού πρωτοπόρες, μαχητικές εστίες αντίστασης και αντεπίθεσης. Ελάτε μαζί μας για να πούμε εμείς την τελευταία λέξη, για να βάλουμε τη σφραγίδα μας στις εξελίξεις.»

Μετά την ομιλία ακολούθησε λαϊκό γλέντι με κρητική και λαϊκή μουσική με τους Μαρία Κώτη, Γιάννη Παξιμαδάκη, Νίκο Βλατά και Βαγγέλη Συλιγάρδο.