ανακοινώνεται από το γραφείο του Καλλιτεχνικού Διευθυντή κ. Γιώργου Αντωνάκη ότι η ταινία θα προβληθεί ξανά την Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2018 στις 21:00 στο Δημοτικό Θερινό Κινηματογράφο «ΒΗΘΛΕΕΜ» με Ελεύθερη Είσοδο.

Με την προβολή αυτή ολοκληρώνεται το πρόγραμμα του Θερινού Δημοτικού Κινηματογράφου «Βηθλεέμ» που φέτος (σε διάρκεια 2 μηνών) προσέλκυσε περισσότερους από 15.000 θεατές – συμμετοχή ρεκόρ από την έναρξη λειτουργίας της «ΒΗΘΛΕΕΜ». 

Η ταινία «Καζαντζάκης» γνώρισε την αγάπη 240.000 θεατών που την επέλεξαν και την παρακολούθησαν στις χειμερινές αίθουσες της χώρας και στη συνέχεια πήρε μέρος στο 51ο Διεθνές Διαγωνιστικό Φεστιβάλ του Houston στην Αμερική, από όπου επέστρεψε φορτωμένη με πολύτιμα βραβεία! Τιμήθηκε με το μεγάλο βραβείο καλύτερης ταινίας και τρία ακόμα μεγάλα βραβεία: αυτό της μουσικής για τον Μίνω Μάτσα, φωτογραφίας για τον Άρι Σταύρου καθώς και το βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας στον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο για την ερμηνεία του στο ρόλο του Νίκου Καζαντζάκη. Το βραβείο καλύτερης ερμηνείας στον Οδυσσέα αποδόθηκε από την Πρόεδρο της Επιτροπής Κριτικών Κινηματογράφου του Φεστιβάλ. Επίσης η ταινία διακρίθηκε και για δυο υποψηφιότητες. Συγκεκριμένα στην τελική πεντάδα του γυναικείου ρόλου η Μαρίνα Καλογήρου για τον ρόλο της Ελένης Καζαντζάκη και στην τελική πεντάδα Β΄ ανδρικού ρόλου ο Θοδωρής Αθερίδης για την ερμηνεία του στο ρόλο του Ζορμπά.   

Πολύ χαρακτηριστική η δήλωση της Νίκη Σταύρου, δικαιούχος των πνευματικών δικαιωμάτων των έργων του Καζαντζάκη, η οποία παραχώρησε τα δικαιώματα του βιβλίου «Αναφορά στον Γκρέκο» πάνω στο οποίο στηρίχτηκε το σενάριο της ταινίας Καζαντζάκη: «Αυτή η ταινία, όποιος την παρακολουθήσει με καθαρή ματιά, θα του μιλήσει για φως και αγάπη. Ο Γιάννης Σμαραγδής ανακάλυψε την είσοδο του Λαβύρινθου στην καρδιά του Νίκου Καζαντζάκη και φώτισε την ιστορία αγάπης που στήριζε το «σαρανταπληγιασμένο σώμα του» στον δύσβατο ανήφορο της ζωής του. 
Ο Νίκος Καζαντζάκης είπε: «Μιὰ ἀπὸ τὶς πιὸ μεγάλες χαρὲς ποὺ μπορεῖ ν' ἀξιωθεῖ ὁ ἄνθρωπος στὸν κόσμο τοῦτο εἶναι νά 'ναι ἄνοιξη, νὰ φυσάει ἀλαφρὸ ἀγεράκι καὶ ν' ἀρμενίζεις στὸ Αἰγαῖο· δὲν μπόρεσα ποτὲ νὰ φανταστῶ πῶς γίνεται νά 'ναι ἀλλιῶς ὁ Παράδεισος. Τί 'ναι ὁ κόρφος τοῦ Παράδεισου μπροστὰ στὴν ἑλληνικὴ τούτη, καμωμένη ἀπὸ νερό, πέτρα καὶ δροσερὸ μελτέμι αἰωνιότητα;»Αυτό τον παράδεισο μετέφερε, στην απόλυτη φωτεινότητά του, ο Γιάννης Σμαραγδής με αυτή την ταινία στο εξωτερικό».  

ekriti.gr